معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > امامت > امامان معصوم > امام موسی کاظم (عليه السلام) > تعامل هارون با امام کاظم (عليه السلام) > زندان > دستگيری امام کاظم (عليه السلام)

در سالی که حضرت موسی بن جعفر عليهما السلام، دستگير شدند

از اسحاق و علی، پسران امام جعفر صادق عليه السلام نقل شده است که : در سالی که حضرت موسی بن جعفر عليهما السلام، دستگير شدند، ما در مکه نزد عبدالرحمن بن اسلم رفتيم و نامه ای به خط موسی بن جعفر عليهما السلام همراه داشتيم که در آن نامه، نيازهای حضرت دستور داده شده بود. به او گفتيم: حضرت با اين نامه دستوراتی داده اند، هر يک از آنها که انجام شد، آن را به فرزندشان علی بده، زيرا او خليفه و جانشين و قيم کارهای امام کاظم عليه السلام است. اين جريان يک روز بعد از حرکت حاجيان از منی به مکه و حدود پنجاه روز بعد از دستگيری امام کاظم عليه السلام اتفاق افتاد. اسحاق و علی، فرزندان امام صادق عليه السلام، حسين بن احمد منقری و اسماعيل بن عمر و حسان بن معاويه و حسين بن محمد صاحب الختم را بر شهادت خود به اين که علی بن موسی عليهما السلام وصی و جانشين پدر خود می باشد، شاهد گرفتند. دو نفر از ايشان هم به همين نحو شهادت دادند و دو نفر ديگر گفتند وی جانشين و وکيل او است و در نتيجه شهادت همگی در نزد حفص بن غياث قاضی پذيرفته شد.

حَدَّثَنَا الْمُظَفَّرُ بْنُ جَعْفَرٍ الْعَلَوِیُّ السَّمَرْقَنْدِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ‏ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْعُودٍ الْعَیَّاشِیُّ عَنْ أَبِيهِ قَالَ حَدَّثَنَا یُوسُفُ بْنُ السُّخْتِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْقَاسِمِ الْعُرَیْضِیِّ الْحُسَیْنِیِّ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ یَحْیَی عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ إِسْحَاقَ وَ عَلِیٍّ ابْنَیْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع‏ أَنَّهُمَا دَخَلَا عَلَی عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَسْلَمَ بِمَکَّةَ فِی السَّنَةِ الَّذِی أُخِذَ فِيهَا مُوسَی بْنُ جَعْفَرٍ ع وَ مَعَهُمَا کِتَابُ أَبِی الْحَسَنِ ع بِخَطِّهِ فِيهِ حَوَائِجُ قَدْ أَمَرَ بِهَا فَقَالا إِنَّهُ أَمَرَ بِهَذِهِ الْحَوَائِجِ مِنْ هَذَا الْوَجْهِ فَإِنْ کَانَ مِنْ أَمْرِهِ شَیْ‏ءٌ فَادْفَعْهُ إِلَی ابْنِهِ عَلِیٍّ ع فَإِنَّهُ خَلِيفَتُهُ وَ الْقَیِّمُ بِأَمْرِهِ وَ کَانَ هَذَا بَعْدَ النَّفْرِ بِیَوْمٍ بَعْدَ مَا أُخِذَ أَبُو الْحَسَنِ ع بِنَحْوٍ مِنْ خَمْسِينَ یَوْماً وَ أَشْهَدَ إِسْحَاقُ وَ عَلِیٌّ ابْنَا أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع و الْحُسَیْنَ بْنَ أَحْمَدَ الْمِنْقَرِیَّ وَ إِسْمَاعِيلَ بْنَ عُمَرَ وَ حَسَّانَ بْنَ مُعَاوِیَةَ وَ الْحُسَیْنَ بْنَ مُحَمَّدٍ صَاحِبَ الْخَتْمِ عَلَی شَهَادَتِهِمَا أَنَّ أَبَا الْحَسَنِ عَلِیَّ بْنَ مُوسَی ع وَصِیُّ أَبِيهِ ع وَ خَلِيفَتُهُ فَشَهِدَ اثْنَانِ بِهَذِهِ الشَّهَادَةِ وَ اثْنَانِ قَالا خَلِيفَتُهُ وَ وَکِيلُهُ فَقُبِلَتْ شَهَادَتُهُمْ عِنْدَ حَفْصِ بْنِ غِیَاثٍ الْقَاضِی‏

کارشناسان و صاحبنظران

کتاب معارفی