معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > امامت > امامان معصوم > امام رضا (عليه السلام) > امامت امام رضا (عليه السلام) > نصوص صريح > رسول خدا صلی الله
معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > امامت > امامان معصوم > امام رضا (عليه السلام) > امامت امام رضا (عليه السلام) > نصوص صريح > اشاره به عدد دوازده نسبت به امامان
معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > امامت > امامان معصوم > امام رضا (عليه السلام) > امامت امام رضا (عليه السلام) > نصوص صريح > اشاره به نام امام رضا (عليه السلام) در بين دوازده امام

علی بن عاصم (با چند واسطه) از امام حسين عليه السلام نقل می‌کند که فرمودند: روزی به خدمت جدم رسول خدا صلی الله عليه و آله رسيدم. ابی بن کعب هم آنجا بود. رسول خدا صلی الله عليه و آله فرمودند: خوش آمدی ای اباعبدالله! ای زينت بخش آسمان‌ها و زمين ها! ابی پرسيد: چگونه کسی غير از شما زينت بخش آسمان‌ها و زمين‌ها می‌باشد؟ حضرت فرمودند: ای ابی ، قسم به خدايی که به حق، مرا پيامبر فرموده است، مقام حسين بن علی در آسمان بالاتر از مقام او در زمين است و در طرف راست عرش الهی درباره او چنين نوشته شده است: چراغ هدايت و کشتی نجات، امام استوار، مايه عزت و افتخار و دريای علم و گنجينه ، و خداوند در صلب او نطفه ای پاک و پاکيزه و مبارک قرار داده است، دعاهايی به او تعليم داده شده است که اگر هر مخلوقی آنها را بخواند خداوند عزوجل وی را به همراه او (امام حسين عليه السلام) محشور می‌فرمايد و در آخريت (حسين عليه السلام) شفيع او خواهد بود و خداوند ناراحتی او را بر طرف خواهد کرد و به واسطه آن دعاها ، دين ان را ادا کرده ، کارش را آسان می‌گرداند و راهش را روشن کرده، او را در مقابل دشمن قوی می‌گرداند، و عيوب او را آشکار نخواهد کرد. ابی سوال کرد: اين دعا چيست ای رسول خدا؟ حضرت فرمودند: بعد از پايان نمازت، در حالی که هنوز نشسته ای، اين دعاها را می‌خوانی: «خداوندا! به حق کلماتت و به حق آنچه عرشت را عزت بخشيده است و به حق ساکنين آسمان هايت و به حق انبياء و پيامبرانت از تو می‌خواهم بر محمد و آل محمد درود فرستی و برای من در امور و کارهايم آسانی و راحتی قرار دهی.» با خواندن اين دعاها ، خداوند، کارت را آسان می‌گرداند و به تو شرح صدر مرحمت می‌فمرايد و در زمان مرگ، لا اله الا الله را به تو تلقين خواهد کرد. ابی پرسيد: ای رسول خدا! اين نطفه که در صلب حبيب من حسين قرار دارد، چيست؟ فرمودند: مثل اين نطفه مثل ماه است و آن نطفه پسران و دختران است. هر کس از او پيروی کند، به رشد و تعالی می‌رسد و هر کس از او پيروی نکند، در گمراهی می‌افتد. ابی گفت: نام او و دعای او چيست؟ حضرت فرمودند: نامش علی است و دعايش چنين است: « ای دائم هميشگی، ای زنده پا برجا، ای که هم و غم را بر طرف می‌کنی، ای مبعوث کننده پيامبران، ای که در وعده هايت هميشه صادق بوده و هستی.» هر کس خدا را به اين دعا بخواند خداوند عزوجل او را با علی بن الحسين محشور می‌گرداند. و علی بن الحسين راهنما و پيشوای او به سوی بهشت خواهد بود. ابی پرسيد : ای رسول خدا! آيا او وصی و جانشينی خواهد داشت؟ حضرت فرمودند: بله. ميراث آسمان‌ها و زمين برای اوست. ابی پرسيد: ميراث آسمان‌ها و زمين يعنی چه؟ حضرت فرمودند: قضاوت به حق، حکم نمودن بر اساس ديانت، تأويل احکام و بيان وقايع آينده. ابی گفت: نامش چيست؟ حضرت فرمودند: اسمش محمد است و در آسمان ها، مونس ملائکه می‌باشد و در دعايش چنين می‌گويد: «ای خداوندا! اگر از من راضی هستی و مرا دوست داری، مرا و نيز برادران و شيعيانم را که از من تبعيت می‌کنند، بيامرز و آنچه را در صلی دارم، پاکيزه گردان.» خداوند نيز در صلی او نطفه ای بابرکت و پاک و پاکيزه قرار داد و جبرئيل به من خبر داد که خداوند عزوجل اين نطفه را پاکيزه گرداند و او را جعفر ناميد و او را هادی و هدايت شده و راضی و پسنديده گردانيد. او پروردگارش را در دعايش اين گونه می‌خواند: «ای که نزديک هستی و مسامحه نمی‌کنی. ای ارحم الراحمين. به شيعيانم ، وسيله ای که با آن از شر آتش در امان باشند، مرحمت فرما و از آن‌ها راضی باش و گناهانشان را بيامرز و امورشان را آسان گردان و قرض هايشان را ادا نما و زشتی هايشان را بپوشان و گناهان کبيره ای را که غير از تو کسی از آن خبر ندارد، به آنها ببخش. ای که از ظلم ظالمين نمی‌هراسی و خواب و خواب آلودگی در تو راهی ندارد، برای من از هر سختی و مشکلی فرجی قرار بده. » هر کس خدا را با اين دعا بخواند، خداوند او را با چهره ای نورانی با جعفر بن محمد به سوی بهشت محشور می‌فرمايد. ای ابی! خداوند بلند مرتبه بر روی اين نطفه، نطفه ای پاکيزه قرار داده و رحمت و مهربانی را بر آن نازل نموده و او را موسی ناميده است. ابی گفت: ای رسول خدا! گويا به هم شبيه هستند و از يک نسل هستند و از يکديگر ارث می‌برند و يکديگر را توصيف می‌نمايند. حضرت فرمودند: جبرئيل از جانب خداوند آنها را برای من توصيف نموده است. ابی گفت: آيا موسی دعايی غير از دعای پدرانش دارد؟ حضرت فرمودند: بله ، او در دعايش چنين می‌گويد: « ای آفريننده خلق، ای که روزی را گسترش داده ای، ای که دانه هسته را می‌شکافی و می‌رويانی، ای خالق جانداران و زنده کننده مردگان! و ای که زنده‌ها را می‌ميرانی، ای پا برجای هميشگی. ای خارج کننده گياه از زمين، با من آنچنان رفتار کن که خود اهل آن هستی.» هر کس خداوند را با اين دعا بخواند، خدا حوائج او را برآورده می‌کند و در روز قيامت با موسی بن جعفر محشور می‌شود و خداوند نيز در صلب او نطفه ای با برکت و پاک و پسنديده قرار داده و او را علی ناميده است. در ميان خلق، از نظر علم و حکمت مورد رضايت خداوند می‌باشد و خدا او را برای شيعيان حجت قرار می‌دهد تا در روز قيامت به او استدلال و احتجاج کنند و دايی دارد که خداوند را با آن دعا می‌خواند: «خدايا به من هدايت عطا کن و مرا به آن ثابت قدم بدار، و مرا با امن و امان در حالی که بر هدايت هستم محشور کن. همچون کسی که هيچ ترس و حزن و جزع و فزعی ندارد، تو اهل تقوا و اهل آمرزش هستی.» و خداوند در صلب او نطفه ای با برکت، پاک و پاکيزه و پسنديده قرار داده و او را محمد بن علی ناميده است. او شفيع شيعيان خود و وارث عم جدش می‌باشد و دارای علامت و حجتی آشکار است. زمانی که متولد شود می‌گويد: « لا اله الا الله محمد رسول الله» و در دعايش می‌گويد: « ای که هيچ مثل و مانندی نداری. تو همان خدايی هستی که معبودی و خالقی جز تو وجود ندارد. تو مخلوقين را فنا می‌کنی و خود باقی هستی. تو از نافرمان‌ها در می‌گذری و رضايت خاطر تو در آمرزش است.» هر کس که اين دعا را بخواند، محمد بن علی عليهما السلام در روز قيامت شفيع او خواهد بود. و خداوند متعال در صلب او نطفه ای قرار داده است که نه اهل بغی و ظلم است و نه اهل طغيان و نافرمانی، نيکوکار، مبارک و پاکيزه، آن را در نزد خود علی بن محمد ناميده و لباس آرامش و وقار بر او پوشانيده و اسرار پنهان را در او به وديعت نهاده است. هر کس او را ملاقات کند و در سينه‌اش چيزی را مخفی کرده باشد، او را به آن مطلب خبر می‌دهد و از دشمنش بر حذر می‌دارد و در دعايش چنين می‌گويد: «ای نور و ای برهان، ای نورانی و ای آشکار، ای پروردگار من، خودت مرا از شر شرور و آفات روزگار حفظ کن و از تو می‌خواهم در روزی که صور دميده می‌شود، مرا از اهل نجات قرار دهی.» هر کس که اين دعا را بخواند، علی بن محمد عليهما السلام شفيع و پيشوای او به سوی بهشت خواهد بود. و خداوند تبارک و تعالی در صلبش نطفه ای قرار داد که او را نزد خود حسن ناميد، وی را همچون نوری در شهرها قرار داد، در زمينش خليفه گرداند و مايه عزت امت جدش نمود و هادی و راهنمای شيعيانش کرده نزد پروردگارش او را شفيع آنان قرار داده است. خداوند او را مايه عذاب مخالفين قرار داد و برای دوستانش و کسانی که او را امام خود بدانند، حجت و برهان گرداند. او در دعايش چنين می‌گويد: «ای که در عزت خود عزيزی، چقدر عزيز است کسی که در عزت خود عزيز است. مرا با عزت خود عزيز گردان و با ياريت تأييد کن و با قدرت خويش وسوسه‌های شيطانی را از من دور گردان و مرا حفظ کن و از بهترين خلق خود قرار ده . يا واحد! يا احد! ای موجود يکتا و بی همتا! و ای بی نياز. هر کس خدا را با اين دعا بخواند، خداوند با او محشورش می‌نمايد و اگر آتش هم بر او واجب و لازم شده باشد، از آتش می‌رهاند. و خداوند، تبارک و تعالی، در صلب حسن نطفه ای با برکت، پاک و پاکيزه و طاهر و مطهر قرار داده است که هر مومنی که خداوند از وی برای ولايت پيمان گرفته است، به او راضی و خشنود خواهد شد و هر انسان منکری به او کافر می‌شود. او امامی است با تقوی، پاک، نيکوکار، پسنديده ، هدايت گر و هدايت شده، به عدل حکم.می کند و به عدل دستور می‌دهد. خداوند را تصديق می‌کند و قبول دارد و خداوند نيز او را در گفتارش تصديق می‌نمايد. از تهامه در زمانی که دلايل و علامات آشکار شده باشد، خروج می‌کند. او دارای گنج هايی است ولی نه از طلا و نقره، بلکه از اسب هايی تام الخلق و قوی و پياده نظامی با علامت‌های مشخص. خداوند تبارک و تعالی از دورترين شهرها به تعداد اهل بدر يعنی سيصد و سيزده نفر برای او سپاه گرد آورد. او نوشته ای مهر شده در دست دارد و در آن تعداد و اسامی اصحاب او و نيز نسب آنها، شهرهای آنها و خلق و خوی ، وضع ظاهری ، چهره و قيافه و نيز کنيه آنان ثبت شده است. اين نفرات جنگاور بوده، در اطاعت از او کوشا هستند. ابی پرسيد: ای رسول خدا، دلايل و نشانه‌های او چيست؟ حضرت فرمودند: وقتی قيام می‌کند، آن پرچم خود به خود باز می‌شود و خداوند آن را به سخن می‌آورد. سپس پرچم، او را صدا می‌کند و می‌گويد: ای ولی خدا! قيام کن و دشمنان خدا را بکش. و اين دو نشانه برای او هستند. و نيز شمشيری غلاف شده دارد که وقتی قيام می‌کند آن شمشير از غلاف خود خارج می‌شود و خداوند آن را به سخن می‌آورد و شمشير صدا می‌زند و می‌گويد: ای ولی خدا، قيام کن که ديگر برای تو جايز نيست از پيکار با دشمنان خدا باز ايستی. پس، حضرت قيام می‌کند و دشمنان خدا را در هر جا به دست آورد می‌کشد و حدود الهی را اجرا می‌کند و به حکم خداوند حکم می‌کند د رحالی که جبرئيل عليه السلام در سمت راست آن حضرت و ميکائيل در سمت چپ ايشان خواهند بود. بعد از مدتی، آنچه را که برای شما گفتم، خواهيد دانست و کارهايم را به خدا می‌سپارم. ای ابی : خوشا به حال کسی که او را ملاقات کند، خوشا به حال کسی که او را دوست بدارد و خوشا به حال کسی که به او معتقد باشد و خداوند به دليل اعتقاد او به خدا و رسول خدا و همه ائمه، آن را از هلاکت نجات می‌دهد. خداوند درهای بهشت را برای آنها باز می‌کند. مثل آنها در زمين، مثل مشک است که دائم از خود بوی خوش ساطع می‌کند ولی تغييری در او حاصل نمی‌شود. و مثل آنها در آسمان مثل ماه نورانی است که نورش تا ابد خاموش نمی‌شود. ابی گفت: احوالات اين ائمه از طرف خداوند عزوجل چگونه بيان شده است؟ حضرت فرمودند: خداوند عزوجل، دوازده صحيفه بر من نازل فرمود که اسم هر امامی داخل قسمت مهر شده مربوط به آن امام است و وصف او در صحيفه مربوط به خودش است.

علی بن عاصم (با چند واسطه) از امام حسين عليه السلام نقل می‌کند که فرمودند: روزی به خدمت جدم رسول خدا صلی الله عليه و آله رسيدم. ابی بن کعب هم آنجا بود. رسول خدا صلی الله عليه و آله فرمودند: خوش آمدی ای اباعبدالله! ای زينت بخش آسمان‌ها و زمين ها! ابی پرسيد: چگونه کسی غير از شما زينت بخش آسمان‌ها و زمين‌ها می‌باشد؟ حضرت فرمودند: ای ابی ، قسم به خدايی که به حق، مرا پيامبر فرموده است، مقام حسين بن علی در آسمان بالاتر از مقام او در زمين است و در طرف راست عرش الهی درباره او چنين نوشته شده است: چراغ هدايت و کشتی نجات، امام استوار، مايه عزت و افتخار و دريای علم و گنجينه ، و خداوند در صلب او نطفه ای پاک و پاکيزه و مبارک قرار داده است، دعاهايی به او تعليم داده شده است که اگر هر مخلوقی آنها را بخواند خداوند عزوجل وی را به همراه او (امام حسين عليه السلام) محشور می‌فرمايد و در آخريت (حسين عليه السلام) شفيع او خواهد بود و خداوند ناراحتی او را بر طرف خواهد کرد و به واسطه آن دعاها ، دين ان را ادا کرده ، کارش را آسان می‌گرداند و راهش را روشن کرده، او را در مقابل دشمن قوی می‌گرداند، و عيوب او را آشکار نخواهد کرد. ابی سوال کرد: اين دعا چيست ای رسول خدا؟ حضرت فرمودند: بعد از پايان نمازت، در حالی که هنوز نشسته ای، اين دعاها را می‌خوانی: «خداوندا! به حق کلماتت و به حق آنچه عرشت را عزت بخشيده است و به حق ساکنين آسمان هايت و به حق انبياء و پيامبرانت از تو می‌خواهم بر محمد و آل محمد درود فرستی و برای من در امور و کارهايم آسانی و راحتی قرار دهی.» با خواندن اين دعاها ، خداوند، کارت را آسان می‌گرداند و به تو شرح صدر مرحمت می‌فمرايد و در زمان مرگ، لا اله الا الله را به تو تلقين خواهد کرد. ابی پرسيد: ای رسول خدا! اين نطفه که در صلب حبيب من حسين قرار دارد، چيست؟ فرمودند: مثل اين نطفه مثل ماه است و آن نطفه پسران و دختران است. هر کس از او پيروی کند، به رشد و تعالی می‌رسد و هر کس از او پيروی نکند، در گمراهی می‌افتد. ابی گفت: نام او و دعای او چيست؟ حضرت فرمودند: نامش علی است و دعايش چنين است: « ای دائم هميشگی، ای زنده پا برجا، ای که هم و غم را بر طرف می‌کنی، ای مبعوث کننده پيامبران، ای که در وعده هايت هميشه صادق بوده و هستی.» هر کس خدا را به اين دعا بخواند خداوند عزوجل او را با علی بن الحسين محشور می‌گرداند. و علی بن الحسين راهنما و پيشوای او به سوی بهشت خواهد بود. ابی پرسيد : ای رسول خدا! آيا او وصی و جانشينی خواهد داشت؟ حضرت فرمودند: بله. ميراث آسمان‌ها و زمين برای اوست. ابی پرسيد: ميراث آسمان‌ها و زمين يعنی چه؟ حضرت فرمودند: قضاوت به حق، حکم نمودن بر اساس ديانت، تأويل احکام و بيان وقايع آينده. ابی گفت: نامش چيست؟ حضرت فرمودند: اسمش محمد است و در آسمان ها، مونس ملائکه می‌باشد و در دعايش چنين می‌گويد: «ای خداوندا! اگر از من راضی هستی و مرا دوست داری، مرا و نيز برادران و شيعيانم را که از من تبعيت می‌کنند، بيامرز و آنچه را در صلی دارم، پاکيزه گردان.» خداوند نيز در صلی او نطفه ای بابرکت و پاک و پاکيزه قرار داد و جبرئيل به من خبر داد که خداوند عزوجل اين نطفه را پاکيزه گرداند و او را جعفر ناميد و او را هادی و هدايت شده و راضی و پسنديده گردانيد. او پروردگارش را در دعايش اين گونه می‌خواند: «ای که نزديک هستی و مسامحه نمی‌کنی. ای ارحم الراحمين. به شيعيانم ، وسيله ای که با آن از شر آتش در امان باشند، مرحمت فرما و از آن‌ها راضی باش و گناهانشان را بيامرز و امورشان را آسان گردان و قرض هايشان را ادا نما و زشتی هايشان را بپوشان و گناهان کبيره ای را که غير از تو کسی از آن خبر ندارد، به آنها ببخش. ای که از ظلم ظالمين نمی‌هراسی و خواب و خواب آلودگی در تو راهی ندارد، برای من از هر سختی و مشکلی فرجی قرار بده. » هر کس خدا را با اين دعا بخواند، خداوند او را با چهره ای نورانی با جعفر بن محمد به سوی بهشت محشور می‌فرمايد. ای ابی! خداوند بلند مرتبه بر روی اين نطفه، نطفه ای پاکيزه قرار داده و رحمت و مهربانی را بر آن نازل نموده و او را موسی ناميده است. ابی گفت: ای رسول خدا! گويا به هم شبيه هستند و از يک نسل هستند و از يکديگر ارث می‌برند و يکديگر را توصيف می‌نمايند. حضرت فرمودند: جبرئيل از جانب خداوند آنها را برای من توصيف نموده است. ابی گفت: آيا موسی دعايی غير از دعای پدرانش دارد؟ حضرت فرمودند: بله ، او در دعايش چنين می‌گويد: « ای آفريننده خلق، ای که روزی را گسترش داده ای، ای که دانه هسته را می‌شکافی و می‌رويانی، ای خالق جانداران و زنده کننده مردگان! و ای که زنده‌ها را می‌ميرانی، ای پا برجای هميشگی. ای خارج کننده گياه از زمين، با من آنچنان رفتار کن که خود اهل آن هستی.» هر کس خداوند را با اين دعا بخواند، خدا حوائج او را برآورده می‌کند و در روز قيامت با موسی بن جعفر محشور می‌شود و خداوند نيز در صلب او نطفه ای با برکت و پاک و پسنديده قرار داده و او را علی ناميده است. در ميان خلق، از نظر علم و حکمت مورد رضايت خداوند می‌باشد و خدا او را برای شيعيان حجت قرار می‌دهد تا در روز قيامت به او استدلال و احتجاج کنند و دايی دارد که خداوند را با آن دعا می‌خواند: «خدايا به من هدايت عطا کن و مرا به آن ثابت قدم بدار، و مرا با امن و امان در حالی که بر هدايت هستم محشور کن. همچون کسی که هيچ ترس و حزن و جزع و فزعی ندارد، تو اهل تقوا و اهل آمرزش هستی.» و خداوند در صلب او نطفه ای با برکت، پاک و پاکيزه و پسنديده قرار داده و او را محمد بن علی ناميده است. او شفيع شيعيان خود و وارث عم جدش می‌باشد و دارای علامت و حجتی آشکار است. زمانی که متولد شود می‌گويد: « لا اله الا الله محمد رسول الله» و در دعايش می‌گويد: « ای که هيچ مثل و مانندی نداری. تو همان خدايی هستی که معبودی و خالقی جز تو وجود ندارد. تو مخلوقين را فنا می‌کنی و خود باقی هستی. تو از نافرمان‌ها در می‌گذری و رضايت خاطر تو در آمرزش است.» هر کس که اين دعا را بخواند، محمد بن علی عليهما السلام در روز قيامت شفيع او خواهد بود. و خداوند متعال در صلب او نطفه ای قرار داده است که نه اهل بغی و ظلم است و نه اهل طغيان و نافرمانی، نيکوکار، مبارک و پاکيزه، آن را در نزد خود علی بن محمد ناميده و لباس آرامش و وقار بر او پوشانيده و اسرار پنهان را در او به وديعت نهاده است. هر کس او را ملاقات کند و در سينه‌اش چيزی را مخفی کرده باشد، او را به آن مطلب خبر می‌دهد و از دشمنش بر حذر می‌دارد و در دعايش چنين می‌گويد: «ای نور و ای برهان، ای نورانی و ای آشکار، ای پروردگار من، خودت مرا از شر شرور و آفات روزگار حفظ کن و از تو می‌خواهم در روزی که صور دميده می‌شود، مرا از اهل نجات قرار دهی.» هر کس که اين دعا را بخواند، علی بن محمد عليهما السلام شفيع و پيشوای او به سوی بهشت خواهد بود. و خداوند تبارک و تعالی در صلبش نطفه ای قرار داد که او را نزد خود حسن ناميد، وی را همچون نوری در شهرها قرار داد، در زمينش خليفه گرداند و مايه عزت امت جدش نمود و هادی و راهنمای شيعيانش کرده نزد پروردگارش او را شفيع آنان قرار داده است. خداوند او را مايه عذاب مخالفين قرار داد و برای دوستانش و کسانی که او را امام خود بدانند، حجت و برهان گرداند. او در دعايش چنين می‌گويد: «ای که در عزت خود عزيزی، چقدر عزيز است کسی که در عزت خود عزيز است. مرا با عزت خود عزيز گردان و با ياريت تأييد کن و با قدرت خويش وسوسه‌های شيطانی را از من دور گردان و مرا حفظ کن و از بهترين خلق خود قرار ده . يا واحد! يا احد! ای موجود يکتا و بی همتا! و ای بی نياز. هر کس خدا را با اين دعا بخواند، خداوند با او محشورش می‌نمايد و اگر آتش هم بر او واجب و لازم شده باشد، از آتش می‌رهاند. و خداوند، تبارک و تعالی، در صلب حسن نطفه ای با برکت، پاک و پاکيزه و طاهر و مطهر قرار داده است که هر مومنی که خداوند از وی برای ولايت پيمان گرفته است، به او راضی و خشنود خواهد شد و هر انسان منکری به او کافر می‌شود. او امامی است با تقوی، پاک، نيکوکار، پسنديده ، هدايت گر و هدايت شده، به عدل حکم.می کند و به عدل دستور می‌دهد. خداوند را تصديق می‌کند و قبول دارد و خداوند نيز او را در گفتارش تصديق می‌نمايد. از تهامه در زمانی که دلايل و علامات آشکار شده باشد، خروج می‌کند. او دارای گنج هايی است ولی نه از طلا و نقره، بلکه از اسب هايی تام الخلق و قوی و پياده نظامی با علامت‌های مشخص. خداوند تبارک و تعالی از دورترين شهرها به تعداد اهل بدر يعنی سيصد و سيزده نفر برای او سپاه گرد آورد. او نوشته ای مهر شده در دست دارد و در آن تعداد و اسامی اصحاب او و نيز نسب آنها، شهرهای آنها و خلق و خوی ، وضع ظاهری ، چهره و قيافه و نيز کنيه آنان ثبت شده است. اين نفرات جنگاور بوده، در اطاعت از او کوشا هستند. ابی پرسيد: ای رسول خدا، دلايل و نشانه‌های او چيست؟ حضرت فرمودند: وقتی قيام می‌کند، آن پرچم خود به خود باز می‌شود و خداوند آن را به سخن می‌آورد. سپس پرچم، او را صدا می‌کند و می‌گويد: ای ولی خدا! قيام کن و دشمنان خدا را بکش. و اين دو نشانه برای او هستند. و نيز شمشيری غلاف شده دارد که وقتی قيام می‌کند آن شمشير از غلاف خود خارج می‌شود و خداوند آن را به سخن می‌آورد و شمشير صدا می‌زند و می‌گويد: ای ولی خدا، قيام کن که ديگر برای تو جايز نيست از پيکار با دشمنان خدا باز ايستی. پس، حضرت قيام می‌کند و دشمنان خدا را در هر جا به دست آورد می‌کشد و حدود الهی را اجرا می‌کند و به حکم خداوند حکم می‌کند د رحالی که جبرئيل عليه السلام در سمت راست آن حضرت و ميکائيل در سمت چپ ايشان خواهند بود. بعد از مدتی، آنچه را که برای شما گفتم، خواهيد دانست و کارهايم را به خدا می‌سپارم. ای ابی : خوشا به حال کسی که او را ملاقات کند، خوشا به حال کسی که او را دوست بدارد و خوشا به حال کسی که به او معتقد باشد و خداوند به دليل اعتقاد او به خدا و رسول خدا و همه ائمه، آن را از هلاکت نجات می‌دهد. خداوند درهای بهشت را برای آنها باز می‌کند. مثل آنها در زمين، مثل مشک است که دائم از خود بوی خوش ساطع می‌کند ولی تغييری در او حاصل نمی‌شود. و مثل آنها در آسمان مثل ماه نورانی است که نورش تا ابد خاموش نمی‌شود. ابی گفت: احوالات اين ائمه از طرف خداوند عزوجل چگونه بيان شده است؟ حضرت فرمودند: خداوند عزوجل، دوازده صحيفه بر من نازل فرمود که اسم هر امامی داخل قسمت مهر شده مربوط به آن امام است و وصف او در صحيفه مربوط به خودش است.

حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَلِیُّ بْنُ ثَابِتٍ الدَّوَالِينِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ بِمَدِينَةِ السَّلَامِ سَنَةَ اثْنَتَیْنِ وَ خَمْسِينَ وَ ثَلَاثِمِائَةٍ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ عَبْدِ الصَّمَدِ الْکُوفِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ عَاصِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَی عَنْ أَبِيهِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَی عَنْ أَبِيهِ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِيهِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِيهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع قَالَ‏ دَخَلْتُ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ ص وَ عِنْدَهُ أُبَیُّ بْنُ کَعْبٍ فَقَالَ لِی رَسُولُ اللَّهِ ص مَرْحَباً بِکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ یَا زَیْنَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ قَالَ لَهُ أُبَیٌّ وَ کَیْفَ یَکُونُ یَا رَسُولَ اللَّهِ ص زَیْنَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ أَحَدٌ غَیْرُکَ قَالَ‏ یَا أُبَیُّ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ فِی السَّمَاءِ أَکْبَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْضِ وَ إِنَّهُ لَمَکْتُوبٌ عَنْ یَمِينِ عَرْشِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِصْبَاحُ هُدًی وَ سَفِينَةُ نَجَاةٍ وَ إِمَامٌ غَیْرُ وَهْنٍ وَ عِزٌّ وَ فَخْرٌ وَ عِلْمٌ وَ ذُخْرٌ وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رَکَّبَ فِی صُلْبِهِ نُطْفَةً طَیِّبَةً مُبَارَکَةً زَکِیَّةً وَ لَقَدْ لُقِّنَ دَعَوَاتٍ مَا یَدْعُو بِهِنَّ مَخْلُوقٌ إِلَّا حَشَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَهُ وَ کَانَ شَفِيعَهُ فِی آخِرَتِهِ وَ فَرَّجَ اللَّهُ عَنْهُ کَرْبَهُ وَ قَضَی بِهَا دَیْنَهُ وَ یَسَّرَ أَمْرَهُ وَ أَوْضَحَ سَبِيلَهُ وَ قَوَّاهُ عَلَی عَدُوِّهِ وَ لَمْ یَهْتِکْ سِتْرَهُ فَقَالَ لَهُ أُبَیُّ بْنُ کَعْبٍ وَ مَا هَذِهِ الدَّعَوَاتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ تَقُولُ إِذَا فَرَغْتَ مِنْ صَلَاتِکَ وَ أَنْتَ قَاعِدٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکَلِمَاتِکَ وَ مَعَاقِدِ عَرْشِکَ وَ سُکَّانِ سَمَاوَاتِکَ وَ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ أَنْ تَسْتَجِيبَ لِی فَقَدْ رَهِقَنِی‏ مِنْ أَمْرِی عُسْراً فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ لِی مِنْ أَمْرِی یُسْراً فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یُسَهِّلُ أَمْرَکَ وَ یَشْرَحُ صَدْرَکَ وَ یُلَقِّنُکَ شَهَادَةَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِکَ قَالَ لَهُ أُبَیٌّ یَا رَسُولَ اللَّهِ فَمَا هَذِهِ النُّطْفَةُ الَّتِی فِی صُلْبِ حَبِيبِی الْحُسَیْنِ قَالَ مَثَلُ هَذِهِ النُّطْفَةِ کَمَثَلِ الْقَمَرِ وَ هِیَ نُطْفَةُ تَبْیِينٍ وَ بَیَانٍ یَکُونُ مَنِ اتَّبَعَهُ رَشِيداً وَ مَنْ ضَلَّ عَنْهُ هَوِیّاً قَالَ فَمَا اسْمُهُ وَ مَا دُعَاؤُهُ قَالَ اسْمُهُ عَلِیٌّ وَ دُعَاؤُهُ یَا دَائِمُ یَا دَیْمُومُ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا کَاشِفَ الْغَمِّ وَ یَا فَارِجَ الْهَمِّ وَ یَا بَاعِثَ الرُّسُلِ وَ یَا صَادِقَ الْوَعْدِ مَنْ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ حَشَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ کَانَ قَائِدَهُ إِلَی الْجَنَّةِ فَقَالَ لَهُ أُبَیٌّ یَا رَسُولَ اللَّهِ فَهَلْ لَهُ مِنْ خَلَفٍ وَ وَصِیٍّ قَالَ نَعَمْ لَهُ مَوَارِيثُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ قَالَ مَا مَعْنَی مَوَارِيثِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ الْقَضَاءُ بِالْحَقِّ وَ الْحُکْمُ بِالدِّیَانَةِ وَ تَأْوِيلُ الْأَحْکَامِ وَ بَیَانُ مَا یَکُونُ قَالَ فَمَا اسْمُهُ قَالَ اسْمُهُ مُحَمَّدٌ وَ إِنَّ الْمَلَائِکَةَ لَتَسْتَأْنِسُ بِهِ فِی السَّمَاوَاتِ وَ یَقُولُ فِی دُعَائِهِ اللَّهُمَّ إِنْ کَانَ لِی عِنْدَکَ رِضْوَانٌ وَ وُدٌّ فَاغْفِرْ لِی وَ لِمَنْ تَبِعَنِی مِنْ إِخْوَانِی وَ شِيعَتِی وَ طَیِّبْ مَا فِی صُلْبِی فَرَکَّبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِی صُلْبِهِ نُطْفَةً طَیِّبَةً مُبَارَکَةً زَکِیَّةً وَ أَخْبَرَنِی جَبْرَئِيلُ ع أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ طَیَّبَ هَذِهِ النُّطْفَةَ وَ سَمَّاهَا عِنْدَهُ جَعْفَراً وَ جَعَلَهُ هَادِياً مَهْدِیّاً رَاضِياً مَرْضِیّاً یَدْعُو رَبَّهُ فَیَقُولُ فِی دُعَائِهِ یَا دَانٍ غَیْرَ مُتَوَانٍ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ اجْعَلْ لِشِيعَتِی مِنَ النَّارِ وِقَاءً وَ لَهُمْ عِنْدَکَ رِضًی وَ اغْفِرْ ذُنُوبَهُمْ وَ یَسِّرْ أُمُورَهُمْ وَ اقْضِ دُیُونَهُمْ وَ اسْتُرْ عَوْرَاتِهِمْ وَ هَبْ لَهُمُ الْکَبَائِرَ الَّتِی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُمْ یَا مَنْ لَا یَخَافُ الضَّیْمَ وَ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ‏ اجْعَلْ لِی مِنْ کُلِّ غَمٍّ فَرَجاً مَنْ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ حَشَرَهُ اللَّهُ تَعَالَی أَبْیَضَ الْوَجْهِ مَعَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ إِلَی الْجَنَّةِ یَا أُبَیُّ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی رَکَّبَ عَلَی هَذِهِ النُّطْفَةِ نُطْفَةً زَکِیَّةً مُبَارَکَةً طَیِّبَةً أَنْزَلَ عَلَیْهَا الرَّحْمَةَ وَ سَمَّاهَا عِنْدَهُ مُوسَی قَالَ لَهُ أُبَیٌّ یَا رَسُولَ اللَّهِ کَأَنَّهُمْ یَتَوَاصَفُونَ وَ یَتَنَاسَلُونَ وَ یَتَوَارَثُونَ وَ یَصِفُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً قَالَ وَصَفَهُمْ لِی جَبْرَئِيلُ عَنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ جَلَّ جَلَالُهُ قَالَ فَهَلْ لِمُوسَی مِنْ دَعْوَةٍ یَدْعُو بِهَا سِوَی دُعَاءِ آبَائِهِ قَالَ نَعَمْ یَقُولُ فِی دُعَائِهِ یَا خَالِقَ الْخَلْقِ وَ یَا بَاسِطَ الرِّزْقِ وَ فَالِقَ الْحَبِّ وَ النَّوَی وَ بَارِئَ النَّسَمِ وَ مُحْیِیَ الْمَوْتَی وَ مُمِيتَ الْأَحْیَاءِ وَ دَائِمَ الثَّبَاتِ وَ مُخْرِجَ النَّبَاتِ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ مَنْ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ قَضَی اللَّهُ تَعَالَی حَوَائِجَهُ وَ حَشَرَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مَعَ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رَکَّبَ فِی صُلْبِهِ نُطْفَةً مُبَارَکَةً زَکِیَّةً رَضِیَّةً مَرْضِیَّةً وَ سَمَّاهَا عِنْدَهُ عَلِیّاً یَکُونُ لِلَّهِ تَعَالَی فِی خَلْقِهِ رَضِیّاً فِی عِلْمِهِ وَ حُکْمِهِ وَ یَجْعَلُهُ حُجَّةً لِشِيعَتِهِ یَحْتَجُّونَ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ لَهُ دُعَاءٌ یَدْعُو بِهِ اللَّهُمَّ أَعْطِنِی الْهُدَی وَ ثَبِّتْنِی عَلَیْهِ وَ احْشُرْنِی عَلَیْهِ آمِناً أَمْنَ مَنْ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِ وَ لَا حُزْنٌ وَ لَا جَزَعٌ إِنَّکَ‏ أَهْلُ التَّقْوی‏ وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رَکَّبَ فِی‏ صُلْبِهِ نُطْفَةً مُبَارَکَةً طَیِّبَةً زَکِیَّةً رَضِیَّةً مَرْضِیَّةً وَ سَمَّاهَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ فَهُوَ شَفِيعُ شِيعَتِهِ وَ وَارِثُ عِلْمِ جَدِّهِ لَهُ عَلَامَةٌ بَیِّنَةٌ وَ حُجَّةٌ ظَاهِرَةٌ إِذَا وُلِدَ یَقُولُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ یَقُولُ فِی دُعَائِهِ یَا مَنْ لَا شَبِيهَ لَهُ وَ لَا مِثَالَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ لَا خَالِقَ إِلَّا أَنْتَ تُفْنِی الْمَخْلُوقِينَ وَ تَبْقَی أَنْتَ حَلُمْتَ عَمَّنْ عَصَاکَ وَ فِی الْمَغْفِرَةِ رِضَاکَ- مَنْ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ کَانَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ شَفِيعَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی رَکَّبَ فِی صُلْبِهِ نُطْفَةً لَا بَاغِیَةً وَ لَا طَاغِیَةً بَارَّةً مُبَارَکَةً طَیِّبَةً طَاهِرَةً سَمَّاهَا عِنْدَهُ عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ فَأَلْبَسَهَا السَّکِينَةَ وَ الْوَقَارَ وَ أَوْدَعَهَا الْعُلُومَ وَ کُلَّ سِرٍّ مَکْتُومٍ مَنْ لَقِیَهُ وَ فِی صَدْرِهِ شَیْ‏ءٌ أَنْبَأَهُ بِهِ وَ حَذَّرَهُ مِنْ عَدُوِّهِ وَ یَقُولُ فِی دُعَائِهِ یَا نُورُ یَا بُرْهَانُ یَا مُنِيرُ یَا مُبِينُ یَا رَبِّ اکْفِنِی شَرَّ الشُّرُورِ وَ آفَاتِ الدُّهُورِ وَ أَسْأَلُکَ النَّجَاةَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ* مَنْ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ کَانَ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ شَفِيعَهُ وَ قَائِدَهُ إِلَی الْجَنَّةِ وَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی رَکَّبَ فِی صُلْبِهِ نُطْفَةً وَ سَمَّاهَا عِنْدَهُ الْحَسَنَ فَجَعَلَهُ نُوراً فِی بِلَادِهِ وَ خَلِيفَةً فِی أَرْضِهِ وَ عِزّاً لِأُمَّةِ جَدِّهِ وَ هَادِياً لِشِيعَتِهِ وَ شَفِيعاً لَهُمْ عِنْدَ رَبِّهِ وَ نَقِمَةً عَلَی مَنْ خَالَفَهُ وَ حُجَّةً لِمَنْ وَالاهُ وَ بُرْهَاناً لِمَنِ اتَّخَذَهُ إِمَاماً یَقُولُ فِی دُعَائِهِ یَا عَزِيزَ الْعِزِّ فِی عِزِّهِ مَا أَعَزَّ عَزِيزَ الْعِزِّ فِی عِزِّهِ یَا عَزِيزُ أَعِزَّنِی بِعِزِّکَ وَ أَیِّدْنِی بِنَصْرِکَ وَ أَبْعِدْ عَنِّی هَمَزَاتِ الشَّیَاطِينِ وَ ادْفَعْ عَنِّی بِدَفْعِکَ وَ امْنَعْ عَنِّی بِمَنْعِکَ وَ اجْعَلْنِی مِنْ خِیَارِ خَلْقِکَ یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا فَرْدُ یَا صَمَدُ مَنْ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ حَشَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَهُ وَ نَجَّاهُ مِنَ النَّارِ وَ لَوْ وَجَبَتْ عَلَیْهِ وَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی رَکَّبَ فِی صُلْبِ الْحَسَنِ نُطْفَةً مُبَارَکَةً زَکِیَّةً طَیِّبَةً طَاهِرَةً مُطَهَّرَةً یَرْضَی بِهَا کُلُّ مُؤْمِنٍ مِمَّنْ قَدْ أَخَذَ اللَّهُ تَعَالَی مِيثَاقَهُ فِی الْوَلَایَةِ وَ یَکْفُرُ بِهَا کُلُّ جَاحِدٍ فَهُوَ إِمَامٌ تَقِیٌّ نَقِیٌّ سَارٌّ مَرْضِیٌّ هادی [هَادٍ] مَهْدِیٌّ یَحْکُمُ بِالْعَدْلِ وَ یَأْمُرُ بِهِ یُصَدِّقُ اللَّهَ تَعَالَی وَ یُصَدِّقُهُ اللَّهُ تَعَالَی فِی قَوْلِهِ یَخْرُجُ‏ مِنْ تِهَامَةَ حِينَ تَظْهَرُ الدَّلَائِلُ وَ الْعَلَامَاتُ وَ لَهُ کُنُوزٌ لَا ذَهَبٌ وَ لَا فِضَّةٌ إِلَّا خُیُولٌ مُطَهَّمَةٌ وَ رِجَالٌ مُسَوَّمَةٌ یَجْمَعُ اللَّهُ تَعَالَی لَهُ مِنْ أَقَاصِی الْبِلَادِ عَلَی عِدَّةِ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثِمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مَعَهُ صَحِيفَةٌ مَخْتُومَةٌ فِيهَا عَدَدُ أَصْحَابِهِ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَنْسَابِهِمْ وَ بُلْدَانِهِمْ وَ طَبَائِعِهِمْ وَ حُلَاهُمْ وَ کُنَاهُمْ کَدَّادُونَ مُجِدُّونَ فِی طَاعَتِهِ فَقَالَ لَهُ أُبَیٌّ وَ مَا دَلَائِلُهُ وَ عَلَامَاتُهُ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ لَهُ عَلَمٌ إِذَا حَانَ وَقْتُ خُرُوجِهِ انْتَشَرَ ذَلِکَ الْعَلَمُ مِنْ نَفْسِهِ وَ أَنْطَقَهُ اللَّهُ تَعَالَی فَنَادَاهُ الْعَلَمُ اخْرُجْ یَا وَلِیَّ اللَّهِ فَاقْتُلْ أَعْدَاءَ اللَّهِ وَ هُمَا رَایَتَانِ وَ عَلَامَتَانِ وَ لَهُ سَیْفٌ مُغْمَدٌ فَإِذَا حَانَ وَقْتُ خُرُوجِهِ اخْتَلَعَ ذَلِکَ السَّیْفُ مِنْ غِمْدِهِ وَ أَنْطَقَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَنَادَاهُ السَّیْفُ اخْرُجْ یَا وَلِیَّ اللَّهِ فَلَا یَحِلُّ لَکَ أَنْ تَقْعُدَ عَنْ أَعْدَاءِ اللَّهِ فَیَخْرُجُ وَ یَقْتُلُ أَعْدَاءَ اللَّهِ حَیْثُ ثَقِفَهُمْ وَ یُقِيمُ حُدُودَ اللَّهِ وَ یَحْکُمُ بِحُکْمِ اللَّهِ یَخْرُجُ جَبْرَئِيلُ ع عَنْ یَمِينِهِ وَ مِيکَائِيلُ عَنْ یَسَارِهِ وَ سَوْفَ تَذْکُرُونَ مَا أَقُولُ لَکُمْ وَ لَوْ بَعْدَ حِينٍ‏ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ‏ تَعَالَی عَزَّ وَ جَلَّ یَا أُبَیُّ طُوبَی لِمَنْ لَقِیَهُ وَ طُوبَی لِمَنْ أَحَبَّهُ وَ طُوبَی لِمَنْ قَالَ بِهِ یُنْجِيهِمُ اللَّهُ بِهِ مِنَ الْهَلَکَةِ وَ بِالْإِقْرَارِ بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ بِجَمِيعِ الْأَئِمَّةِ یَفْتَحُ اللَّهُ لَهُمُ الْجَنَّةَ مَثَلُهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَثَلِ الْمِسْکِ الَّذِی یَسْطَعُ رِيحُهُ وَ لَا یَتَغَیَّرُ أَبَداً وَ مَثَلُهُمْ فِی السَّمَاءِ کَمَثَلِ الْقَمَرِ الْمُنِيرِ الَّذِی لَا یُطْفَی نُورُهُ أَبَداً قَالَ أُبَیٌّ یَا رَسُولَ اللَّهِ کَیْفَ بَیَانُ حَالِ هَؤُلَاءِ الْأَئِمَّةِ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ‏ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْزَلَ عَلَیَّ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ صَحِيفَةً اسْمُ کُلِّ إِمَامٍ عَلَی خَاتَمِهِ وَ صِفَتُهُ فِی صَحِيفَتِهِ‏

نوجوان ، جوان ، میانسال

سخنرانی ، کتاب معارفی