معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > نبوت > پيامبران و انبيای قبل از رسول خدا صلی الله > پيامبر گرامی اسلام (صلی الله عليه و آله) > معراج
معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > امامت > امامان معصوم > امام علی (عليه السلام) > فرشته ای شبيه امام علی (عليه السلام)
معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > امامت > امامان معصوم > امام علی (عليه السلام) > فضايل امام علی

محمّد بن احمد از احمد بن فضل از بکر بن احمد از امام عسکریّ از پدرش از آباء گرامش از حسين بن علی عليهم السلام روايت کرد که فرمود: «از جدم رسول خدا صلی الله عليه و آله شنيدم که می فرمود: «در شب معراج؛ آن شبی که پروردگارم مرا به آسمان برد، فرشته ای را در ميانه عرش ديدم که شمشيری از نور در دست داشت و با آن بازی می کرد، - چنان که علی بن ابی طالب عليه السلام با ذوالفقار بازی می کند – و ديدم فرشتگان هرگاه مشتاق روی علیّ می شدند، نظر بر صورت آن فرشته می کردند. عرضه داشتم پروردگارا! آيا اين برادرم علی بن ابی طالب، پسر عموی من است؟ خداوند فرمود: ای محمد! اين فرشته ای است که او را به صورت علی خلق کرده ام، او در ميانه عرش به عبادت من مشغول است و ثواب حسنات او را از تسبيح و تقديس، همه در نامه عمل علی بن ابی طالب تا روز قيامت مکتوب می شود.» (واضح است که شمشير سنبل قدرت است، و کنايه از اين است که قدرت و حکومت بايد به دست علی يا کسانی که علی وارند باشد، و شمشير برای ترساندن دشمن است نه کشتار و خونريزی، و حتی الامکان بايد از قدرت، استفاده «ترهبون به عدوالله. (سوره مبارکه انفال، آيه 60) شود نه کشت و کشتار و خونريزی.

محمّد بن احمد از احمد بن فضل از بکر بن احمد از امام عسکریّ از پدرش از آباء گرامش از حسين بن علی عليهم السلام روايت کرد که فرمود: «از جدم رسول خدا صلی الله عليه و آله شنيدم که می فرمود: «در شب معراج؛ آن شبی که پروردگارم مرا به آسمان برد، فرشته ای را در ميانه عرش ديدم که شمشيری از نور در دست داشت و با آن بازی می کرد، - چنان که علی بن ابی طالب عليه السلام با ذوالفقار بازی می کند – و ديدم فرشتگان هرگاه مشتاق روی علیّ می شدند، نظر بر صورت آن فرشته می کردند. عرضه داشتم پروردگارا! آيا اين برادرم علی بن ابی طالب، پسر عموی من است؟ خداوند فرمود: ای محمد! اين فرشته ای است که او را به صورت علی خلق کرده ام، او در ميانه عرش به عبادت من مشغول است و ثواب حسنات او را از تسبيح و تقديس، همه در نامه عمل علی بن ابی طالب تا روز قيامت مکتوب می شود.» (واضح است که شمشير سنبل قدرت است، و کنايه از اين است که قدرت و حکومت بايد به دست علی يا کسانی که علی وارند باشد، و شمشير برای ترساندن دشمن است نه کشتار و خونريزی، و حتی الامکان بايد از قدرت، استفاده «ترهبون به عدوالله. (سوره مبارکه انفال، آيه 60) شود نه کشت و کشتار و خونريزی.

وَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ یُوسُفَ الْبَغْدَادِیُّ قَالَ حَدَّثَنِی أَحْمَدُ بْنُ الْفَضْلِ قَالَ حَدَّثَنِی بَکْرُ بْنُ أَحْمَدَ الْقَصْرِیُّ قَالَ حَدَّثَنِی أَبُو مُحَمَّدٍ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَی عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص یَقُولُ‏ لَیْلَةَ أَسْرَی بِی رَبِّی عَزَّ وَ جَلَّ رَأَیْتُ فِی بُطْنَانِ الْعَرْشِ مَلَکاً بِیَدِهِ سَیْفٌ مِنْ نُورٍ یَلْعَبُ بِهِ کَمَا یَلْعَبُ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ ع بِذِی الْفَقَارِ وَ إِنَّ الْمَلَائِکَةَ إِذَا اشْتَاقُوا إِلَی وَجْهِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع نَظَرُوا إِلَی وَجْهِ ذَلِکَ الْمَلَکِ فَقُلْتُ یَا رَبِّ هَذَا أَخِی عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ ع وَ ابْنُ عَمِّی فَقَالَ یَا مُحَمَّدُ هَذَا مَلَکٌ خَلَقْتُهُ عَلَی صُورَةِ عَلِیٍّ یَعْبُدُنِی فِی بُطْنَانِ عَرْشِی تُکْتَبُ حَسَنَاتُهُ وَ تَسْبِيحُهُ وَ تَقْدِيسُهُ لِعَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ

نوجوان ، جوان ، میانسال ، کارشناسان و صاحبنظران

سخنرانی ، کارگاه آموزشی ، کتاب معارفی