معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > امامت > امامان معصوم > امام رضا (عليه السلام) > امامت امام رضا (عليه السلام) > نصوص صريح > رسول خدا صلی الله
معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > امامت > امامان معصوم > امام رضا (عليه السلام) > امامت امام رضا (عليه السلام) > نصوص صريح > اشاره به عدد دوازده نسبت به امامان
معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > امامت > امامان معصوم > امام رضا (عليه السلام) > امامت امام رضا (عليه السلام) > نصوص صريح > اشاره به نام امام رضا (عليه السلام) در بين دوازده امام

مرد گفت: شهادت می دهم به وحدانيت خدا، و قبلا نيز به ابن مطلب شهادت داده بودم و شهادت می دهم به محمد صلی الله عليه و آله رسول خداست و قبلا هم به اين مطلب شهادت داده بودم و شهادت می دهم که شما وصی پيامبر و جانشين او هستيد ـ به اميرالمومنين عليه السلام اشاره کرد ـ و قبلا هم به اين مطلب شهادت داده بودم و شهادت می دهم که شما وصی و جانشين او هستيد ـ و به امام حسن عليه السلام اشاره کرد ـ و شهادت می دهم که حسين بن علی بعد از شما وصی و جانشين پدر شما است و شهادت می دهم که علی بن الحسين جانشين حسين است و شهادت می دهم که محمد بن علی جانشين علی بن الحسين است و شهادت می دهم که جعفر بن محمد جانشين محمد بن علی است و شهادت می دهم که موسی بن جعفر جانشين جعفر بن محمد است و شهادت می دهم که علی بن موسی جانشين موسی بن جعفر است و شهادت می دهم که محمد بن علی جانشين علی بن موسی است و شهادت می دهم که علی بن محمد جانشين محمد بن علی است و شهادت می دهم که حسين بن علی جانشين علی بن محمد است و شهادت می دهم که مردی از فرزندان حسن بن علی که گفتن نام و کنيه او تا زمانی که ظهور نکرده است، جايز نيست وقتی ظهور کند زمين را پر از عدل می کند در حالی که پر از جور شده باشد، جانشين حسن بن علی است و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو ای امير المومنين ، سپس برخاست و رفت.

از حضرت جواد عليه السلام روايت کرده اند که فرمود: روزی امير مومنان عليه السلام به همراه حسن بن علی عليه السلام و سلمان فارسی ـ خداوند از او راضی باد ـ در حالی که علی عليه السلام به دست سلمان تکيه داده بودند، به مسجد الحرام وارد شدند. دراين موقع مردی خوش سيما و خوش لباس وارد شد و بر امير المومنين عليه السلام سلام کرد. حضرت سلام را جواب دادند. مرد نشست و سپس گفت: ای اميرالمومنين من از شما سه مطلب را می پرسم، اگر جواب داديد، خواهم فهميد که مردم درباره شما کاری کرده اند که در دنيا و آخرت در امان نخواهند بود ، اما اگر نتوانستيد که جواب سوالات مرا بدهيد، می فهمم که شما و ديگران يکسان هستيد. اميرالمومنين عليه السلام به او فرمودند: هر چه می خواهی بپرس. مرد پرسيد: وقتی انسان می خوابد، روحش به کجا می رود و انسان چگونه مطلبی را به ياد می آورد و فراموش می کند و چه می شود که فرزند انسان شبيه دايی يا عمويش می شود؟ امام علی عليه السلام به امام حسن عليه السلام رو کرد و فرمود: تو به او جواب بده. امام حسن عليه السلام گفت: اما پرسيدی وقتی انسان می خوابد روحش به کجا می رود، روح انسان (هنگام خواب) با باد مرتبط است و باد با هواء، وقتی خداوند اجازه می دهد که آن روح نزد صاحبش برگردد، آن روح، باد را جذب کرده، به سمت خود می کشد و آن باد نيز هواء را جذب می کند. در اين موقع روح بر می گردد و در بدن صاحب خود قرار می گيرد. و اگر خداوند اجازه بازگشت روح را به بدن صاحبش ندهد، هوا باد را جذب می کند و باد نيز روح را به سمت خود می کشد و روح تا وقت برانگيخته شدن در قيامت به بدن صاحبش بر نمی گردد. اما درباره فراموشی و به خاطر آوردن سوال کردی. قلب انسان در جعبه کوچکی قرار دارد و در روی آن جعبه يک طبق قرار گرفته است که اگر انسان بر محمد و آل محمد صلوات کامل بفرستد، طبق از روی جعبه کنار می رود و قلب روشن می شود و انسان آنچه را فراموش کرده به ياد می آورد اما اگر بر محمد و آل محمد صلوات نفرستد و يا صلوات ناقص بفرستد، آن طبق کاملا بر آن جعبه منطبق و بسته می شود و قلب در تاريکی فرو می رود و انسان آنچه را به ياد داشته (يا به ياد آورده بود) فراموش می کند. و اما درباره شباهت کودک به عموها و دايی هايش پرسيدی. اگر مرد در هنگام نزديکی ، دل و رگ و بدنی آرام داشته باشد، نطفه ای که در درون رحم قرار می گيرد، نوزادش شبيه به پدر و مادر خويش می شود. ولی اگر با دلی نا آرام و رگ های غير آرام و بدن مضطرب نزديکی کند، نطفه هم ناآرام شده و به صورت مضطرب بر يکی از عروق قرار می گيرد. حال اگر بر روی رگی از رگهای عموها قرار بگيرد، نوزاد شبيه عموهايش می شود و اگر بر روی رگ های دايی ها قرار گيرد، شبيه دايی ها می شود. مرد گفت: شهادت می دهم به وحدانيت خدا، و قبلا نيز به ابن مطلب شهادت داده بودم و شهادت می دهم به محمد صلی الله عليه و آله رسول خداست و قبلا هم به اين مطلب شهادت داده بودم و شهادت می دهم که شما وصی پيامبر و جانشين او هستيد ـ به اميرالمومنين عليه السلام اشاره کرد ـ و قبلا هم به اين مطلب شهادت داده بودم و شهادت می دهم که شما وصی و جانشين او هستيد ـ و به امام حسن عليه السلام اشاره کرد ـ و شهادت می دهم که حسين بن علی بعد از شما وصی و جانشين پدر شما است و شهادت می دهم که علی بن الحسين جانشين حسين است و شهادت می دهم که محمد بن علی جانشين علی بن الحسين است و شهادت می دهم که جعفر بن محمد جانشين محمد بن علی است و شهادت می دهم که موسی بن جعفر جانشين جعفر بن محمد است و شهادت می دهم که علی بن موسی جانشين موسی بن جعفر است و شهادت می دهم که محمد بن علی جانشين علی بن موسی است و شهادت می دهم که علی بن محمد جانشين محمد بن علی است و شهادت می دهم که حسين بن علی جانشين علی بن محمد است و شهادت می دهم که مردی از فرزندان حسن بن علی که گفتن نام و کنيه او تا زمانی که ظهور نکرده است، جايز نيست وقتی ظهور کند زمين را پر از عدل می کند در حالی که پر از جور شده باشد، جانشين حسن بن علی است و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو ای امير المومنين ، سپس برخاست و رفت. اميرالمومنين عليه السلام فرمود: يا ابا محمد! دنبال او برو و ببين کجا می خواهد برود؟ امام حسن عليه السلام به دنبال او رفت و گت: همين که پايش را از مسجد بيرون گذاشت ديگر نفهميدم به کجا رفت و به خدمت اميرالمومنين عليه السلام برگشتم و حضرت را مطلع کردم. پدرم فرمودند ای ابا محمد! آيا او را شناختی؟ گفتم: خدا و رسولش و اميرالمومنين بهتر می دانند. حضرت فرمودند: او خضر عليه السلام بود.

حَدَّثَنَا أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِيدِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالا حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ الْحِمْیَرِیُّ وَ مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی الْعَطَّارُ وَ أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ جَمِيعاً قَالُوا حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا أبی [أَبُو] هَاشِمٍ دَاوُدُ بْنُ الْقَاسِمِ الْجَعْفَرِیُّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الثَّانِی ع قَالَ‏ أَقْبَلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع ذَاتَ یَوْمٍ وَ مَعَهُ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ ع وَ سَلْمَانُ الْفَارِسِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ وَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع مُتَّکِئٌ عَلَی یَدِ سَلْمَانَ فَدَخَلَ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِذْ أَقْبَلَ رَجُلٌ‏ حَسَنُ الْهَیْئَةِ وَ اللِّبَاسِ فَسَلَّمَ عَلَی أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع فَرَدَّ عَلَیْهِ السَّلَامَ فَجَلَسَ ثُمَّ قَالَ یَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع أَسْأَلُکَ عَنْ ثَلَاثِ مَسَائِلَ إِنْ أَخْبَرْتَنِی بِهِنَّ عَلِمْتُ أَنَّ الْقَوْمَ قَدْ رَکِبُوا مِنْ أَمْرِکَ مَا أَقْضِی عَلَیْهِمْ أَنَّهُمْ لَیْسُوا بِمَأْمُونِينَ فِی دُنْیَاهُمْ وَ لَا فِی آخِرَتِهِمْ وَ إِنْ تَکُنِ الْأُخْرَی عَلِمْتُ أَنَّکَ وَ هُمْ شَرَعٌ سَوَاءٌ فَقَالَ لَهُ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع سَلْنِی عَمَّا بَدَا لَکَ فَقَالَ أَخْبِرْنِی عَنِ الرَّجُلِ إِذَا نَامَ أَیْنَ تَذْهَبُ رُوحُهُ وَ عَنِ الرَّجُلِ کَیْفَ یَذْکُرُ وَ یَنْسَی وَ عَنِ الرَّجُلِ کَیْفَ یُشْبِهُ وَلَدُهُ الْأَعْمَامَ وَ الْأَخْوَالَ فَالْتَفَتَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع إِلَی أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ ع فَقَالَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ أَجِبْهُ فَقَالَ ع أَمَّا مَا سَأَلْتَ عَنْهُ مِنْ أَمْرِ الْإِنْسَانِ إِذَا نَامَ أَیْنَ تَذْهَبُ رُوحُهُ فَإِنَّ رُوحَهُ مُتَعَلِّقَةٌ بِالرِّيحِ وَ الرِّيحُ مُتَعَلِّقَةٌ بِالْهَوَاءِ إِلَی وَقْتِ مَا یَتَحَرَّکُ صَاحِبُهَا لِلْیَقَظَةِ فَإِنْ أَذِنَ اللَّهُ تَعَالَی بِرَدِّ تِلْکَ الرُّوحِ عَلَی صَاحِبِهَا جَذَبَتْ تِلْکَ الرِّيحُ الرُّوحَ وَ جَذَبَتْ تِلْکَ الرِّيحُ الْهَوَاءَ فَرَجَعَتِ الرُّوحُ فَأُسْکِنَتْ فِی بَدَنِ صَاحِبِهَا وَ إِنْ لَمْ یَأْذَنِ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِرَدِّ تِلْکَ الرُّوحِ عَلَی صَاحِبِهَا جَذَبَ الْهَوَاءُ الرِّيحَ وَ جَذَبَتِ الرِّيحُ الرُّوحَ فَلَمْ تُرَدَّ عَلَی صَاحِبِهَا إِلَی وَقْتِ مَا یُبْعَثُ وَ أَمَّا مَا ذَکَرْتَ مِنْ أَمْرِ الذُّکْرِ وَ النِّسْیَانِ فَإِنَّ قَلْبَ الرَّجُلِ فِی حُقٍّ وَ عَلَی الْحُقِّ طَبَقٌ فَإِنْ صَلَّی الرَّجُلُ علی [عِنْدَ] ذَلِکَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَاةً تَامَّةً انْکَشَفَ ذَلِکَ الطَّبَقُ عَنْ ذَلِکَ الْحُقِّ فَأَضَاءَ الْقَلْبُ وَ ذَکَرَ الرَّجُلُ مَا کَانَ نَسِیَ فَإِنْ هُوَ لَمْ یُصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَوْ نَقَصَ مِنَ الصَّلَاةِ عَلَیْهِمْ انْطَبَقَ ذَلِکَ الطَّبَقُ عَلَی ذَلِکَ‏ الْحُقِّ فَأَظْلَمَ الْقَلْبُ وَ نَسِیَ الرَّجُلُ مَا کَانَ ذَکَرَهُ وَ أَمَّا مَا ذَکَرْتَ مِنْ أَمْرِ الْمَوْلُودِ الَّذِی یُشْبِهُ أَعْمَامَهُ وَ أَخْوَالَهُ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذَا أَتَی أَهْلَهُ فَجَامَعَهَا بِقَلْبٍ سَاکِنٍ وَ عُرُوقٍ هَادِئَةٍ وَ بَدَنٍ غَیْرِ مُضْطَرِبٍ فَاسْتَکَنَتْ تِلْکَ النُّطْفَةُ فِی جَوْفِ الرَّحِمِ خَرَجَ الْوَلَدُ یُشْبِهُ أَبَاهُ وَ أُمَّهُ وَ إِنْ هُوَ أَتَاهَا بِقَلْبٍ غَیْرِ سَاکِنٍ وَ عُرُوقٍ غَیْرِ هَادِئَةٍ وَ بَدَنٍ مُضْطَرِبٍ اضْطَرَبَتِ النُّطْفَةُ فَوَقَعَتْ فِی حَالِ اضْطِرَابِهَا عَلَی بَعْضِ الْعُرُوقِ فَإِنْ وَقَعَتْ عَلَی عِرْقٍ مِنْ عُرُوقِ الْأَعْمَامِ أَشْبَهَ الْوَلَدُ أَعْمَامَهُ وَ إِنْ وَقَعَتْ عَلَی عِرْقٍ مِنْ عُرُوقِ الْأَخْوَالِ أَشْبَهَ الْوَلَدُ أَخْوَالَهُ فَقَالَ الرَّجُلُ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَمْ أَزَلْ أَشْهَدُ بِهَا وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ وَ لَمْ أَزَلْ أَشْهَدُ بِذَلِکَ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ وَصِیُّ رَسُولِهِ وَ الْقَائِمُ بِحُجَّتِهِ وَ أَشَارَ إِلَی أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع وَ لَمْ أَزَلْ أَشْهَدُ بِهَا وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ وَصِیُّهُ وَ الْقَائِمُ بِحُجَّتِهِ بَعْدَکَ وَ أَشَارَ إِلَی الْحَسَنِ ع وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ وَصِیُّ أَبِيکَ وَ الْقَائِمُ بِحُجَّتِهِ بَعْدَکَ وَ أَشْهَدُ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ أَنَّهُ الْقَائِمُ بِأَمْرِ الْحُسَیْنِ بَعْدَهُ وَ أَشْهَدُ عَلَی مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ أَنَّهُ الْقَائِمُ بِأَمْرِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بَعْدَهُ وَ أَشْهَدُ عَلَی جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ أَنَّهُ الْقَائِمُ بِأَمْرِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ أَشْهَدُ عَلَی مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ أَنَّهُ الْقَائِمُ بِأَمْرِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ أَشْهَدُ عَلَی عَلِیِّ بْنِ مُوسَی أَنَّهُ الْقَائِمُ بِأَمْرِ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَ أَشْهَدُ عَلَی مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ أَنَّهُ الْقَائِمُ بِأَمْرِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَی وَ أَشْهَدُ عَلَی عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ أَنَّهُ الْقَائِمُ بِأَمْرِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ أَشْهَدُ عَلَی الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ أَنَّهُ الْقَائِمُ بِأَمْرِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ أَشْهَدُ عَلَی رَجُلٍ مِنْ وُلْدِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ لَا یُکَنَّی وَ لَا یُسَمَّی‏حَتَّی یَظْهَرَ فِی الْأَرْضِ أَمْرُهُ فَیَمْلَأَهَا عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً أَنَّهُ الْقَائِمُ بِأَمْرِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ ثُمَّ قَامَ وَ مَضَی فَقَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع یَا أَبَا مُحَمَّدٍ اتَّبِعْهُ فَانْظُرْ أَیْنَ یَقْصِدُ فَخَرَجَ الْحَسَنُ ع فِی أَثَرِهِ قَالَ فَمَا کَانَ إِلَّا أَنْ وَضَعَ رِجْلَهُ خَارِجاً مِنَ الْمَسْجِدِ فَمَا دَرَیْتُ أَیْنَ أَخَذَ مِنْ أَرْضِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَرَجَعْتُ إِلَی أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع فَأَعْلَمْتُهُ فَقَالَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ أَ تَعْرِفُهُ فَقُلْتُ اللَّهُ تَعَالَی وَ رَسُولُهُ وَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ أَعْلَمُ فَقَالَ هُوَ الْخَضِرُ ع‏

نوجوان ، جوان ، میانسال ، کارشناسان و صاحبنظران

سخنرانی ، کارگاه آموزشی ، کتاب داستان كوتاه ، کتاب معارفی