عیون اخبارالرضا (علیه آلاف تحیه و ثنا)  ( ج2، ص 267 ) شماره‌ی 1819

موضوعات

معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > امامت > معارف مربوط به امامت > ضرورت اطاعت و پيروی از
معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > مفاهيم ويژه دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > شيعه > فضايل شيعه = شيعيان
معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > مفاهيم ويژه دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > تقيه
معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > موضوعات متنوع و گوناگون > ويژگی های برخی مناطق و اقوام > فضيلت سادات (ذريه رسول خدا) > تساوی سادات و غير سادات در انجام و ترک گناه

خلاصه

و هيچ کس به ولايت و دوستی خداوند نرسد مگر از راه طاعت، و رسول خدا صلی الله عليه و آله به فرزندان عبدالمطلب فرمود: «با اعمال نيک خود نزد من آئيد نه با نسب های خود، و خداوند متعال می‌فرمايد: (هنگامی که در «صور» دميده شود، هيچ يک از پيوندهای خويشاوندی ميان آنها در آن روز نخواهد بود و از يکديگر تقاضای کمک نمی‌کنند (چون کاری از کسی ساخته نيست)!* و کسانی که وزنه اعمالشان سنگين است، همان رستگارانند!* و آنان که وزنه اعمالشان سبک باشد، کسانی هستند که سرمايه وجود خود را از دست داده، در جهنم جاودانه خواهند ماند!) (سوره مبارکه مؤمنون، آيات 103-101) موسی بن علی قرشی گويد: ابوالحسن علی بن موسی عليهما السلام فرمود: «از پيروان ما قلم برداشته شده است.» راوی گفت: پرسيدم: يعنی چه ای سرور من؟ فرمود: «وقتی مأمور شده اند در دولت باطل به تقيه رفتار کنند و در اين کار از ايشان پيمان گرفته شده است، مردم همه در امانند و آنان در کمال خوف و بين به سر می‌برند و به خاطر ما ايشان را تکفير می‌کنند، ولی ما به خاطر آنان تکفير نمی‌شويم، و آنان در راه ما کشته می‌شوند، لکن ما برای ايشان کشته نمی‌شويم، احدی از شيعيان ما نيست که مرتکب گناهی شود مگر آنکه اندوه و غم، او را فرو می‌گيرد به حدی که گناهان او را برطرف می‌کند؛ هر چند گناهانش به عدد باران باشد، يا به عدد ريگ و شن بيابان ها، و خارها و درخت ها، و چنانچه خودش مبتلا به اندوه نشود دربار خانواده اش يا اموالش عمی به او خواهد رسيد، و اگر در امر دنيايش غمی به او نرسد و مبتلا به مصيبتی نگردد، خواب ناراحت کننده ای می‌بيند که همان موجب ريختن گناهان او خواهد شد.»

متن فارسی

ابراهيم بن محمد همدانی گويد: از حضرت رضا عليه السلام شنيدم می‌فرمود: «هر کس شخص معصيت کاری را دوست بدارد، خودش معصيت کار است، و هر کس اطاعت کننده فرمان الهی را دوست بدارد، او خودش جزء اطاعت کنندگان دستورات الهی است، و هر کس به ستمکاری کمک نمايد، خودش ظالم است، و هر کس پشتيبان عادلی نباشد، خودش ستمکار است. آری! ميان خدا و احدی خويشی نيست،و هيچ کس به ولايت و دوستی خداوند نرسد مگر از راه طاعت، و رسول خدا صلی الله عليه و آله به فرزندان عبدالمطلب فرمود: «با اعمال نيک خود نزد من آئيد نه با نسب های خود، و خداوند متعال می‌فرمايد: (هنگامی که در «صور» دميده شود، هيچ يک از پيوندهای خويشاوندی ميان آنها در آن روز نخواهد بود و از يکديگر تقاضای کمک نمی‌کنند (چون کاری از کسی ساخته نيست)!* و کسانی که وزنه اعمالشان سنگين است، همان رستگارانند!* و آنان که وزنه اعمالشان سبک باشد، کسانی هستند که سرمايه وجود خود را از دست داده، در جهنم جاودانه خواهند ماند!) (سوره مبارکه مؤمنون، آيات 103-101) موسی بن علی قرشی گويد: ابوالحسن علی بن موسی عليهما السلام فرمود: «از پيروان ما قلم برداشته شده است.» راوی گفت: پرسيدم: يعنی چه ای سرور من؟ فرمود: «وقتی مأمور شده اند در دولت باطل به تقيه رفتار کنند و در اين کار از ايشان پيمان گرفته شده است، مردم همه در امانند و آنان در کمال خوف و بين به سر می‌برند و به خاطر ما ايشان را تکفير می‌کنند، ولی ما به خاطر آنان تکفير نمی‌شويم، و آنان در راه ما کشته می‌شوند، لکن ما برای ايشان کشته نمی‌شويم، احدی از شيعيان ما نيست که مرتکب گناهی شود مگر آنکه اندوه و غم، او را فرو می‌گيرد به حدی که گناهان او را برطرف می‌کند؛ هر چند گناهانش به عدد باران باشد، يا به عدد ريگ و شن بيابان ها، و خارها و درخت ها، و چنانچه خودش مبتلا به اندوه نشود دربار خانواده اش يا اموالش عمی به او خواهد رسيد، و اگر در امر دنيايش غمی به او نرسد و مبتلا به مصيبتی نگردد، خواب ناراحت کننده ای می‌بيند که همان موجب ريختن گناهان او خواهد شد.»

متن عربی

حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ مُحَمَّدُ بْنُ عَمْرِو بْنِ عَلِیٍّ الْبَصْرِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ صَالِحُ بْنُ شُعَیْبٍ الْغَرِیَّانِیُّ مِنْ قُرَی الْغَازِیَاتِ قَالَ حَدَّثَنَا زَیْدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْبَغْدَادِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ أَحْمَدَ الْعَسْکَرِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ دَاوُدَ بْنِ قَبِيصَةَ الْأَنْصَارِیُّ عَنْ مُوسَی بْنِ عَلِیٍّ الْقُرَشِیِّ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع‏ قَالَ رُفِعَ الْقَلَمُ عَنْ شِيعَتِنَا فَقُلْتُ یَا سَیِّدِی کَیْفَ ذَاکَ قَالَ لِأَنَّهُمْ أُخِذَ عَلَیْهِمُ الْعَهْدُ بِالتَّقِیَّةِ فِی دَوْلَةِ الْبَاطِلِ یَأْمَنُ النَّاسُ وَ یُخَوَّفُونَ وَ یُکَفَّرُونَ فِينَا وَ لَا نُکَفَّرُ فِيهِمْ وَ یُقْتَلُونَ بِنَا وَ لَا نُقْتَلُ بِهِمْ مَا مِنْ أَحَدٍ مِنْ شِيعَتِنَا ارْتَکَبَ ذَنْباً أَوْ خَطَأً إِلَّا نَالَهُ فِی ذَلِکَ غَمٌّ یُمَحَّصُ عَنْهُ ذُنُوبُهُ وَ لَوْ أَنَّهُ أَتَی بِذُنُوبٍ بِعَدَدِ الْقَطْرِ وَ الْمَطَرِ وَ بِعَدَدِ الْحَصَی وَ الرَّمْلِ وَ بِعَدَدِ الشَّوْکِ وَ الشَّجَرِ فَإِنْ لَمْ یَنَلْهُ فِی نَفْسِهِ فَفِی أَهْلِهِ وَ مَالِهِ فَإِنْ لَمْ یَنَلْهُ فِی أَمْرِ دُنْیَاهُ و مَا یَغْتَمُّ بِهِ تَخَایَلَ لَهُ فِی مَنَامِهِ مَا یَغْتَمُّ بِهِ فَیَکُونُ ذَلِکَ تَمْحِيصاً لِذُنُوبِهِ‏

مخاطب

جوان ، میانسال ، کارشناسان و صاحبنظران

قالب

سخنرانی ، کارگاه آموزشی ، کتاب داستان كوتاه ، کتاب معارفی