معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > امامت > امامان معصوم > امام رضا (عليه السلام) > مرثيه ها در رثای امام رضا (عليه السلام) بعد از شهادت > مرثيه ابن مشيع

ابن مشیّع اشعاری را در مرثيه حضرت رضا عليه السلام نقل کرده است که در ادامه می‌آيد: ای مزار و بارگاهی که در او بزرگی دفن شده که مانند او در ميان مردم جهان نبوده است. آنکه پس از او هدايت و جود و فضل و خير به کلی رخت بربست و منقطع گشت و مرگ در بردن اين صفات از ميان آفريدگان دامن به کمر زد و به او اقتدا نمود. ای مدفن شريف! پيوسته ريزش باران رحمت الهی بر تو باد در هر صبح و در هر شامگاه. او خود برای ما مردم، باران رحمتی بود که از وجودش سيراب می‌شديم، همچون ستاره درخشانی بود که از نورش هميشه راه می‌يافتيم. آری، علی بن موسی عليهما السلام وفات يافت و او و بزرگی و بزرگواری در يک قبر دفن شدند. اکنون ای ديده! پس از فراق او بر عزّت و شرف، خون گريه کن چرا که هر دو منقرض گشتند.

ابن مشیّع اشعاری را در مرثيه حضرت رضا عليه السلام نقل کرده است که در ادامه می‌آيد: ای مزار و بارگاهی که در او بزرگی دفن شده که مانند او در ميان مردم جهان نبوده است. آنکه پس از او هدايت و جود و فضل و خير به کلی رخت بربست و منقطع گشت و مرگ در بردن اين صفات از ميان آفريدگان دامن به کمر زد و به او اقتدا نمود. ای مدفن شريف! پيوسته ريزش باران رحمت الهی بر تو باد در هر صبح و در هر شامگاه. او خود برای ما مردم، باران رحمتی بود که از وجودش سيراب می‌شديم، همچون ستاره درخشانی بود که از نورش هميشه راه می‌يافتيم. آری، علی بن موسی عليهما السلام وفات يافت و او و بزرگی و بزرگواری در يک قبر دفن شدند. اکنون ای ديده! پس از فراق او بر عزّت و شرف، خون گريه کن چرا که هر دو منقرض گشتند.

حَدَّثَنَا تَمِيمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ تَمِيمٍ الْقُرَشِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَلِیٍّ الْأَنْصَارِیِّ قَالَ‏ قَالَ ابْنُ الْمُشَیِّعِ الْمَدَنِیُّ یَرْثِی الرِّضَا ع بِشِعْرٍ یَأْتِی ذِكْرُهُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَی‏ یَا بُقْعَةُ مَاتَ بِهَا سَیِّدِی‏ / مَا مِثْلُهُ فِی النَّاسِ مِنْ سَیِّدٍ مَاتَ الْهُدَی مِنْ بَعْدِهِ وَ النَّدَی‏ / وَ شَمَّرَ الْمَوْتُ بِهِ یَقْتَدِی‏ لَا زَالَ غَیْثُ اللَّهِ یَا قَبْرَهُ‏ / عَلَیْكَ مِنْهُ رَائِحاً مُغْتَدِی‏ كَانَ لَنَا غَیْثاً بِهِ نَرْتَوِی‏ / وَ كَانَ كَالنَّجْمِ بِهِ نَهْتَدِی‏ إِنَّ عَلِیّاً ابْنَ مُوسَی الرِّضَا / قَدْ حَلَّ وَ السُّؤْدُدُ فِی مَلْحَدٍ یَا عَیْنُ فَابْكِی بِدَمٍ بَعْدَهُ‏ / عَلَی انْقِرَاضِ الْمَجْدِ وَ السُّؤْدُدِ / وَ لِعَلِیِّ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْخَوَافِی یَرْثِی الرِّضَا ع شِعْرٌ یَا أَرْضَ طُوسٍ سَقَاكَ اللَّهُ رَحْمَتَهُ‏ / مَا ذَا حَوِيتَ مِنَ الْخَیْرَاتِ یَا طُوسُ‏ طَابَتْ بِقَاعُكَ فِی الدُّنْیَا وَ طَیَّبَهَا / شَخْصٌ ثَوَی بِسَنَابَادَ مَرْمُوسٌ‏ شَخْصٌ عَزِيزٌ عَلَی الْإِسْلَامِ مَصْرَعُهُ‏ / فِی رَحْمَةِ اللَّهِ مَغْمُورٌ وَ مَغْمُوسٌ‏ یَا قَبْرَهُ أَنْتَ قَبْرٌ قَدْ تَضَمَّنَهُ‏ / حِلْمٌ وَ عِلْمٌ وَ تَطْهِيرٌ وَ تَقْدِيسٌ‏ فَخْراً فَإِنَّكَ مَغْبُوطٌ بِجُثَّتِهِ‏ / وَ بِالْمَلَائِكَةِ الْأَبْرَارِ مَحْرُوسٌ‏ / عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص: 288 تا 294

میانسال ، کارشناسان و صاحبنظران

سخنرانی ، کتاب معارفی