عیون اخبارالرضا (علیه آلاف تحیه و ثنا)  ( ج2، ص 323 ) شماره‌ی 1904

موضوعات

معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > امامت > امامان معصوم > امام رضا (عليه السلام) > کرامات و معجزات امام رضا (عليه السلام) > معجزات حرم امام

خلاصه

باز همان شخص طائی گويد: از ابومنصور بن عبدالرزاق شنيدم به حاکم طوس که معروف به بيوردی است می‌گفت: آيا تو فرزندی داری؟ او می‌گفت: نه، ابومنصور به او می‌گفت: پس چرا به زيارت امام رضا عليه السلام نمی‌روی و در آنجا دعا نمی‌کنی تا اينکه خداوند پسری روزی و نصيب تو گرداند؟ من در آنجحا دعاها کردم و از خداوند عزوجل چيزها خواستم همه را اجابت فرمود، و حاجتم روا شد، حاکم گفت: من قصد زيارت آن جناب که سلام بر او باد نمودم و در آن مشهد و مزار حضرت رضا عليه السلام دعا کردم و از خداوند عزوجل خواستم که به من پسری عنايت فرمايد، خداوند فرزندی پسر روزی ام فرمود، پس بسوی ابومنصور رفتم و مطلب را برای او گزارش دادم و گفتم که خداوند دعايم را در اين بقعه مستجاب کرد و به من پسری داد و مرا اکرام فرمود

متن فارسی

باز همان شخص طائی گويد: از ابومنصور بن عبدالرزاق شنيدم به حاکم طوس که معروف به بيوردی است می‌گفت: آيا تو فرزندی داری؟ او می‌گفت: نه، ابومنصور به او می‌گفت: پس چرا به زيارت امام رضا عليه السلام نمی‌روی و در آنجا دعا نمی‌کنی تا اينکه خداوند پسری روزی و نصيب تو گرداند؟ من در آنجحا دعاها کردم و از خداوند عزوجل چيزها خواستم همه را اجابت فرمود، و حاجتم روا شد، حاکم گفت: من قصد زيارت آن جناب که سلام بر او باد نمودم و در آن مشهد و مزار حضرت رضا عليه السلام دعا کردم و از خداوند عزوجل خواستم که به من پسری عنايت فرمايد، خداوند فرزندی پسر روزی ام فرمود، پس بسوی ابومنصور رفتم و مطلب را برای او گزارش دادم و گفتم که خداوند دعايم را در اين بقعه مستجاب کرد و به من پسری داد و مرا اکرام فرمود

متن عربی

حَدَّثَنَا أَبُو طَالِبٍ الْحُسَیْنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُنَانٍ الطَّائِیُّ قَالَ‏ سَمِعْتُ أَبَا مَنْصُورِ بْنَ عَبْدِ الرَّزَّاقِ یَقُولُ لِلْحَاكِمِ بِطُوسَ الْمَعْرُوفِ بِالْبِيوَرْدِیِّ هَلْ لَكَ وَلَدٌ فَقَالَ لَا فَقَالَ لَهُ أَبُو مَنْصُورٍ لِمَ لَا تَقْصِدُ مَشْهَدَ الرِّضَا ع وَ تَدْعُو اللَّهَ عِنْدَهُ حَتَّی یَرْزُقَكَ وَلَداً فَإِنِّی سَأَلْتُ اللَّهَ تَعَالَی هُنَاكَ فِی حَوَائِجَ فَقُضِیَتْ لِی قَالَ الْحَاكِمُ فَقَصَدْتُ الْمَشْهَدَ عَلَی سَاكِنِهِ السَّلَامُ وَ دَعَوْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ الرِّضَا ع أَنْ یَرْزُقَنِی وَلَداً فَرَزَقَنِی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَلَداً ذَكَراً فَجِئْتُ إِلَی أَبِی مَنْصُورِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الرَّزَّاقِ وَ أَخْبَرْتُهُ بِاسْتِجَابَةِ اللَّهِ تَعَالَی فِی هَذَا الْمَشْهَدِ فَوَهَبَ لِی وَ أَعْطَانِی وَ أَكْرَمَنِی عَلَی ذَلِكَ‏ قال مصنف هذا الكتاب ره لما استأذنت الأمير السعيد ركن الدولة فی زيارة مشهد الرضا ع فأذن لی فی ذلك فی رجب من سنة اثنتين و خمسين و ثلاثمائة فلما انقلبت عنه ردنی فقال لی هذا مشهد مبارك قد زرته و سألت الله تعالی حوائج كانت فی نفسی فقضاها لی فلا تقصر فی الدعاء لی هناك و الزيارة عنی فإن الدعاء فيه مستجاب فضمنت ذلك له و وفيت به فلما عدت من المشهد علی ساكنه التحية و السلام و دخلت إليه فقال لی هل دعوت لنا و زرت عنا فقلت نعم فقال لی قد أحسنت قد صح لی أن الدعاء فی ذلك المشهد مستجاب‏

مخاطب

جوان ، کارشناسان و صاحبنظران

قالب

کتاب داستان كوتاه