معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > احکام > وضو

و امام علی بن موسی الرّضا عليهما السّلام در پاسخ نامه‏ای در جواب به پرسشهای محمد بن سنان چنين نوشت: علّت وضو که بخاطر آن شستن صورت و دستها و مسح سر و پاها بر بندگان واجب شده است همانا بپا خاستن در برابر خدای تعالی و روی نمودن بسوی او با اعضای ظاهری و ملاقات همراه با آن اعضاء با فرشتگان نويسنده اعمال است. پس صورت را برای بجا آوردن سجده و حالت خضوع و فروتنی می‏شويد و دستها را ميشويد تا از گناهان پاک و پاکيزه گردد و به اين جانب و آن جانب برده بدانها حوائج را درخواست و مسألت نموده و مراتب خوف و ترس خود و اخلاص و از غير بريدن را معمول دارد. سر و دو پايش را مسح ميکشد زيرا آشکار و باز است و در تمام حالات خود همراه با آن دو روبرو می‏شود، ولی آنچه از خضوع و اخلاص و انقطاع از غير که در دستها و صورت است در آن دو نيست پس به مسح سر و پا اکتفا می‏شود.

و امام علی بن موسی الرّضا عليهما السّلام در پاسخ نامه‏ای در جواب به پرسشهای محمد بن سنان چنين نوشت: علّت وضو که بخاطر آن شستن صورت و دستها و مسح سر و پاها بر بندگان واجب شده است همانا بپا خاستن در برابر خدای تعالی و روی نمودن بسوی او با اعضای ظاهری و ملاقات همراه با آن اعضاء با فرشتگان نويسنده اعمال است. پس صورت را برای بجا آوردن سجده و حالت خضوع و فروتنی می‏شويد و دستها را ميشويد تا از گناهان پاک و پاکيزه گردد و به اين جانب و آن جانب برده بدانها حوائج را درخواست و مسألت نموده و مراتب خوف و ترس خود و اخلاص و از غير بريدن را معمول دارد. سر و دو پايش را مسح ميکشد زيرا آشکار و باز است و در تمام حالات خود همراه با آن دو روبرو می‏شود، ولی آنچه از خضوع و اخلاص و انقطاع از غير که در دستها و صورت است در آن دو نيست پس به مسح سر و پا اکتفا می‏شود.

وَ كَتَبَ أَبُو الْحَسَنِ عَلِیُّ بْنُ مُوسَی الرِّضَا ع إِلَی مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ فِيمَا كَتَبَ مِنْ جَوَابِ مَسَائِلِهِ‏ أَنَّ عِلَّةَ الْوُضُوءِ الَّتِی مِنْ أَجْلِهَا صَارَ عَلَی الْعَبْدِ غَسْلُ الْوَجْهِ وَ الذِّرَاعَیْنِ وَ مَسْحُ الرَّأْسِ وَ الْقَدَمَیْنِ فَلِقِیَامِهِ بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ تَعَالَی وَ اسْتِقْبَالِهِ إِیَّاهُ بِجَوَارِحِهِ الظَّاهِرَةِ وَ مُلَاقَاتِهِ بِهَا الْكِرَامَ الْكَاتِبِينَ فَیَغْسِلُ الْوَجْهَ لِلسُّجُودِ وَ الْخُضُوعِ-