معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > احکام > شهادت

علی بن اسباط از محمّد بن الصلت روايت کرده است که گفت: از حضرت رضا عليه السلام سؤال کردم: چند تن رفيق و همراه بودند که دزد قافله آنها را زد، و دزدان دستگير شدند، پس پاره‏ای از آنها بر له پاره‏ای ديگر، شهادت داد (يعنی اهل قافله)، امام عليه السّلام فرمود: اين شهادت پذيرفته نخواهد بود مگر اينکه از خود دزدها نيز اقرار گيرند، يا اينکه غير اهل قافله شهادت بر مال يکی از اهل قافله دهد يعنی بگويد فلان مال از آن فلان کس است که مورد سرقت واقع شده است.

علی بن اسباط از محمّد بن الصلت روايت کرده است که گفت: از حضرت رضا عليه السلام سؤال کردم: چند تن رفيق و همراه بودند که دزد قافله آنها را زد، و دزدان دستگير شدند، پس پاره‏ای از آنها بر له پاره‏ای ديگر، شهادت داد (يعنی اهل قافله)، امام عليه السّلام فرمود: اين شهادت پذيرفته نخواهد بود مگر اينکه از خود دزدها نيز اقرار گيرند، يا اينکه غير اهل قافله شهادت بر مال يکی از اهل قافله دهد يعنی بگويد فلان مال از آن فلان کس است که مورد سرقت واقع شده است.

وَ رَوَی عَلِیُّ بْنُ أَسْبَاطٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الصَّلْتِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَن‏ الرِّضَا ع- عَنْ رِفْقَةٍ كَانُوا فِی طَرِيقٍ فَقُطِعَ عَلَیْهِمُ الطَّرِيقُ فَأُخِذَ اللُّصُوصُ فَشَهِدَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ فَقَالَ لَا تُقْبَلُ شَهَادَتُهُمْ إِلَّا بِالْإِقْرَارِ مِنَ اللُّصُوصِ أَوْ شَهَادَةٍ مِنْ غَیْرِهِمْ عَلَیْهِمْ‏