سيره امام رضا (عليه السلام) > سيره فردی ‌ عبادی > ازدواج ‌ طلاق (آداب و فلسفه آن) > فلسفه سه طلاقه

محمّد بن سنان گويد: امام هشتم علیّ بن موسی الرضا عليهما السّلام در جواب يکی از سؤالاتی که کتبا خدمت آن حضرت فرستاده بود فرموده است: علّت سه طلاق آنست که در مهلت و فاصله‏ای که ميان هر يک از آنها است رغبتی و خواهشی از سوی مرد پديد آيد، يا خشم او فرو نشيند اگر موجب طلاق خشم بوده، و اين برای زنان ترس و تنبيهی باشد و مانعی باشد از اينکه مخالفت امر شوهرانشان را بکنند، و زن مستحقّ جدائی و دوری از شوی شود برای کاری که سزاوار نبوده انجام دهد مانند اطاعت نکردن از همسر خود، و علّت اينکه پس از نه بار طلاق بر شوهرش حرام ميگردد آنست که عقوبت و زجری باشد تا طلاق را کوچک و امر متعارفی نپندارند و زن را ضعيف و اسباب بازی و آلت دست نشمارند که هر وقت بخواهند طلاق دهند و هر گاه بخواهند رجوع کنند، و زن نيز ناظر و مدبّر زندگانی خويش باشد و بيدار و هشيار امور خويش را اداره کند، و ديگر اينکه پس از نه بار طلاق از زندگی کردن با يک ديگر نااميد باشند.

محمّد بن سنان گويد: امام هشتم علیّ بن موسی الرضا عليهما السّلام در جواب يکی از سؤالاتی که کتبا خدمت آن حضرت فرستاده بود فرموده است: علّت سه طلاق آنست که در مهلت و فاصله‏ای که ميان هر يک از آنها است رغبتی و خواهشی از سوی مرد پديد آيد، يا خشم او فرو نشيند اگر موجب طلاق خشم بوده، و اين برای زنان ترس و تنبيهی باشد و مانعی باشد از اينکه مخالفت امر شوهرانشان را بکنند، و زن مستحقّ جدائی و دوری از شوی شود برای کاری که سزاوار نبوده انجام دهد مانند اطاعت نکردن از همسر خود، و علّت اينکه پس از نه بار طلاق بر شوهرش حرام ميگردد آنست که عقوبت و زجری باشد تا طلاق را کوچک و امر متعارفی نپندارند و زن را ضعيف و اسباب بازی و آلت دست نشمارند که هر وقت بخواهند طلاق دهند و هر گاه بخواهند رجوع کنند، و زن نيز ناظر و مدبّر زندگانی خويش باشد و بيدار و هشيار امور خويش را اداره کند، و ديگر اينکه پس از نه بار طلاق از زندگی کردن با يک ديگر نااميد باشند.

وَ رَوَی الْقَاسِمُ بْنُ الرَّبِيعِ الصَّحَّافُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ‏ أَنَّ أَبَا الْحَسَنِ عَلِیَّ بْنَ مُوسَی الرِّضَا ع كَتَبَ إِلَیْهِ فِيمَا كَتَبَ مِنْ جَوَابِ مَسَائِلِهِ عِلَّةُ الطَّلَاقِ ثَلَاثاً لِمَا فِيهِ مِنَ الْمُهْلَةِ فِيمَا بَیْنَ الْوَاحِدَةِ إِلَی الثَّلَاثِ لِرَغْبَةٍ تَحْدُثُ أَوْ سُكُونِ غَضَبٍ إِنْ كَانَ وَ لْیَكُنْ ذَلِكَ تَخْوِيفاً وَ تَأْدِيباً لِلنِّسَاءِ وَ زَجْراً لَهُنَّ عَنْ مَعْصِیَةِ أَزْوَاجِهِنَّ فَاسْتَحَقَّتِ الْمَرْأَةُ الْفُرْقَةَ وَ الْمُبَایَنَةَ لِدُخُولِهَا فِيمَا لَا یَنْبَغِی مِنْ تَرْكِ طَاعَةِ زَوْجِهَا وَ عِلَّةُ تَحْرِيمِ الْمَرْأَةِ بَعْدَ تِسْعِ تَطْلِيقَاتٍ فَلَا تَحِلَّ لَهُ عُقُوبَةً لِئَلَّا یَسْتَخِفَّ بِالطَّلَاقِ وَ لَا یَسْتَضْعِفَ الْمَرْأَةَ وَ لِیَكُونَ نَاظِراً فِی أُمُورِهِ مُتَیَقِّظاً مُعْتَبِراً وَ لِیَكُونَ یَأْساً لَهُمَا مِنَ الِاجْتِمَاعِ بَعْدَ تِسْعِ تَطْلِيقَاتٍ‏