• برکت امیر عالم بر کوه مرحوم محدث قمی میگوید هنگامی که امام رضا به شهر سناباد وارد شد پشت مبارک خود را به کوهی گذاشت که امروزه از سنگ آن ظرف غذا و دیگ میتراشتند و این گونه برای آن کوه دعا کرد: خداوندا ؛ نفع برسان به این کوه و برکت در آن قرار بده برای کسانی که از آن ظرف می تراشتند. و فرمود تا برای آن حضرت از آن کوه ظرفها و دیگهائی تراشیده و غذای آن حضرت را فقط در آن دیگها بپزند. از آن روز به بعد مردم ظروف غذای خود را از سنگهای تبرک شده آن کوه می سازند. ( مفاتيح الجنان: ۷۶۵ ) • نگهبانان دین و دنیا ابن شهر آشوب میگوید هنگامی که حضرت ابوالحسن امام رضا به نیشابور رسید در محله «فوزا وارد شد دستور فرمود تا حمامی را بنا کنند و چشمه آبی در آورده و حوضی بسازند و بالای آن مکانی را برای نماز خواندند اختصاص دهند. و آن بزرگوار در آن حوض غسل نمود و در آن مسجد نماز گذارد و این کار برای مردم سنت شد و آن حمام را گرمابه رضا» و «آب رضا» و یا حوض کاهلان می نامیدند. اما نامیدن آن حوض را به حوض کاهلان بدین معناست که روزی شخصی که قصد مسافرت به مکه را داشت به آن مکان رسید در حالیکه همیان طلای خود را به کمربند خود بسته بود در آن حوض غسل کرد و همیان را فراموش کرد و به مسافرت خود ادامه داد، زمانی که از حج برگشت دوباره به همان مکان شریف رسید هنگامی که خواست غسل کند مشاهده کرد که آن حمام را مردم بسته اند از علت آن پرسید؟ گفتند: ما در آن حوض مار بزرگی دیدیم که بر روی کمر بندی خوابیده است. آن مرد حمام را باز کرد و داخل حوض شده و همیان خود را بیرون آورد و این یکی از معجزات آن حضرت بود و مردم به یکدیگر نگاه می کردند و می گفتند: «کاهلان الآن یادش آمد فراموش شده را . ( مدينة المعاجز : ٢٠٣٫٣ ح ۱۸۰. ) در کتاب منتخب التواریخ نقل شده است: امام رضا در نیشابور به محله قزوینیها وارد شد و در آنجا حمام و چشمه ای بود که آبش کم شده بود و آن چشمه چند پله در گودی قرار داشت، امام در آن چشمه غسل نمود و در آن مکان نماز گذارد. و در این زمان هم مردم به جهت تبرک در آن آب چشمه غسل کرده و از آب آنجا می‌آشامند و در پشت آن چشمه نماز میخوانند و حوائج خود را از خداوند میخواهند و خداوند نیز دعایشان را اجابت میکند و آن چشمه معروف است به عین کاهلان محتمل است آن چشمه قدمگاه باشد. ( منتخب التواريخ : ۶۰۱ )