·        موقیت شگرف امامان معصوم در معراج

عبد السلام بن صالح هروی می گوید:

امام رضا از پدران بزرگوار خود از حضرت امیرالمؤمنین روایت کرده که حضرت رسول ﷺ فرمودند:

هنگامی که مرا به معراج بردند جبرئیل اذان و اقامه گفت و هر بندی را دوبار تکرار میکرد سپس به من گفت جلو بایستای محمد گفتم: ای

جبرئیل ؛ از تو جلوتر بایستم.

گفت : آری، زیرا خداوند متعال پیامبرانش را بر فرشتگانش برتری داده است و به ویژه تو را به تنهایی برتری بخشیده است.

من نیز جلو ایستادم و آنان به من در نماز اقتدا کردند، با این حال فخر و تکبری ندارم و آنگاه به حجب نور رسیدم، جبرئیل به من گفت : جلوتر برو و خود عقب ایستاد.

به او گفتم آیا در چنین مکانی و چنین حالی مرا رها میکنی؟ جبرئیل گفت: این آخرین درجه از مقام من است که خداوند عزوجل برایم قرار داده است و اگر از آن حد تجاوز کرده و جلوتر بیایم بخاطر این کار خداوند تمام پر و بالم را خواهد سوزاند.

در این حال نور مرا به جلو پرتاب کرد تا به حدی از بزرگی مقام که خداوند خواست رسیدم ندائی آمد و مرا خواند. ندا را پاسخ دادم و عرض کردم آری ای پروردگارم بلند مرتبه و والامقام هستی دوباره ندا این گونه آمد: ای محمد؛ تو بنده من و من پروردگار تو هستم پس مرا بپرست و بر من توکل کن ، تو نور من در بین بندگانم و فرستاده من بسوی خلق من و حجت من بر مخلوقاتم هستی برای تو و پیروانت بهشت را خلق کرده ام و برای مخالفینت آتشم را خلق کرده ام و برای جانشینان گرامی تو احترامم را واجب نمودم و برای شیعیانش ثواب را واجب کردم

گفتم : پروردگارا؛ اوصیای من چه کسانی هستند؟

ندائی آمد که : ای محمد؛ نام اوصیای تو بر پایه عرشم نوشته شده . من در حضور پروردگار به پایه عرش نگاه کردم دوازده نور دیدم که در هر نور سطری سبز رنگ بود و بر آن سطر نام یکی از اوصیایم ، که اولین آنان علی بن ابی طالب و آخرین آنان مهدی امتم بود.

گفتم: پروردگارا ؛ اینها بعد از من اوصیای من هستند؟ ندا آمد:

يا محمد ؛ هؤلاء اوصيائي و أحبائي و أصفيائی و حججی بعدک علی بريتي و هم أو صياؤک و خلفاؤک و خیر خلقی بعدک . و عزتی و جلالی لأظهرن بهم ديني و لأعلين بهم كلمتي ، و لأطهرن الأرض بآخرهم عن اعدائي ، و لأ ملكنه مشارق الأرض ومغاربها و لأسخرن له الرياح و لأذللن له السحاب العصاب ولا رقينه فى الاسباب و لانصرنه بجندی و لا مدنه بملائكتي حتى يعلن دعوتى و يجمع الخلق على توحيدي ، ثم لاديمن ملكه و لاداولن الأيام بين أوليائي إلى يوم القيامة .

ای محمد؛ اینان دوازده امام معصوم ( اوصياء ، دوستان و برگزیدگان و حجت های من بعد از تو در بین مخلوقاتم هستند، سوگند به عزت و جلالم که دینم را توسط آنان پیروز میکنم و کلمه خویش را بوسیله آنان بالا خواهم برد و زمین را با آخرین آنها از لوث وجود دشمنان پاک خواهم کرد و شرق و غرب جهان را به ملک و اختیار او در خواهم آورد، بادها را فرمانبردار او خواهم کرد ابرهای سخت و سهمگین را در مقابل او و برای او خوار و ذلیل خواهم نمود و او را به آسمانها خواهم برد و با لشکریانم یاریش خواهم نمود و با ملائکه ام او را مدد خواهم رساند تا دعوت مرا آشکار گرداند و خلق را بر توحید و یکتا پرستی جمع کند، سپس پادشاهی او را ادامه و استمداد می دهم و روزگار را تا قیام قیامت در اختیار اولیائم یکی پس از دیگری قرار خواهم داد.  (عيون اخبار الرضا : ۵۴۱٫۱ در ضمن حدیث ۲۲ )