·        حديث سلسلة الذهب»

نیشابور یکی از شهرهای پرجمعیت خراسان و از مراکز مهم علمی و مجمع محدثین نامدار و حفاظ مشهور بود. وقتی موکب با عظمت امام (ع) به این شهر رسید با استقبال و تجلیل و احترامی که بی سابقه بود مواجه شد خرد و کلان وضیع و شریف عالم و جاهل همه برای شرف یابی و درک افتخار زیارت فرزند عزیز پیغمبر بیرون آمده بودند.

صاحب تاریخ نیشابور روایت کرده که امام بر مرکبی سوار بود. در بازار شهر دو تن از حافظان حدیث به نام ابوزرعه رازی و محمد بن اسلم طوسی با گروه بی شماری از علما و محدثین و طلاب به استقبال حضرت آمدند و عرض کردند :

«ای آقای با جلالت پسر آقایان و پیشوایان به حق پدران پاک و نیاکان کریمت چهره ی مبارک خود را به ما بنما و حدیثی برای ما از پدرانت از جدت روایت کن که به آن تو را یاد کنیم .»

امام رضا (ع) تقاضای علما را پذیرفت و استر را نگاه داشت و به غلامان امر فرمود سایبان را به یک سو زدند. آن گاه امام فرمود:

«حَدَّثَنِي أَبِي مُوسَى الْكَاظِمِ، عَنْ أَبِيهِ جَعْفَر الصَّادِقِ، عَنْ أَبِيهِ مُحَمَّدِ ابْنِ بَاقِرٍ، عَنْ أَبِيهِ عَلَى زَيْنَ الْعَابِدِينَ، عَنْ أَبِيهِ شَهِيدَ كَرْبَلاءِ، عَنْ أَبِيهِ عَلَى الْمُرْتَضَى قَالَ: حَدَّثَنِي حَبِيبِي وَ قُرَّةً عَيْنِي رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: حَدَّثَنِي جَبْرَئِيل عليه السلام قَالَ: سَمِعْتُ رَبَّ الْعِزَّةِ يَقُولُ: كَلِمَةً لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِي فَمَنْ قَالَهَا دَخَلَ حِصْنِي وَ مَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي صَدَقَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ وَ صَدَقَ جِبْرَئِيلَ وَ صَدَقَ رَسُولُهُ وَالْأَئِمَّةِ»

پدرم موسی کاظم از پدرش جعفر صادق از پدرش محمد باقر از پدرش زین العابدین از پدرش شهید کربلا از پدرش علی مرتضی علیهم السلام نقل کرد که فرمود: «دوست من و نور چشم من رسول خدا (ص) فرمود: جبرییل (ع) نقل کرد که شنیدم از پروردگار عزت که فرمود :

جمله ی « لا إِلهَ إِلَّا الله» در من است؛ پس هر کس آن را بگوید، داخل در من شده است و هرکس که به دژ من وارد شود از عذاب من در امان است. خدای سبحان راست گفت و جبرئیل راست گفت و پیامبر خدا و ائمه راست گفتند.

آن گاه امام حرکت کردند و برگشتند ادامه دادند: بشَرْطِهَا وَ شُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شروطها» پذیرش توحید و ورود به حصن الهی مشروط به پذیرش امامت است.

صاحب کتاب تاریخ نیشابور میگوید: «شمرده شد بیش از بیست هزار نفر این حدیث را می نوشتند . »

احمد بن حنبل رییس مذهب حنابله و جامع مسند معروف به مسند احمد میگوید: «اگر این اسناد بر دیوانه ای خوانده شود شفا یابد.