-۲- تاثیرات فرهنگ رضوی بر هنر هفتم

۱-۲- تعمیق باورها و کرامت انسانی

بدون تردید باور انسانها و احترام به کرامت آنان در اندیشه و رفتار اجتماعی امام رضاء السلام منزلت رفیعی دارد روایات تاریخی که از شیوه عمل امام در دست است به خوبی این مسئله را تایید میکند امام رضا ع السلام در برخورد با انسانها حرمت آنها را پاس میداشتند و هرگز اجازه نمیدادند کیان کسی شکسته شود و انسانی کوچک به حساب آید. این امر در مورد برخورد حضرت با زیردستان و مستضعفان قابل درک است. از جمله غلامانشان را هنگام غذا خوردن به کاری دستور نمی دادند.» (مجلسی (۴۹ (۱۰۲) خود با غلامان بر سر یک سفره مینشستند.» (همان، (۱۰۱) به درخواست فردی او را در حمام کیسه کشیدند و هنگامی که آن شخص امام اسلام را شناخت و شرمنده شد او را دلداری دادند و هم چنان او را کیسه میکشیدند (همان هنگام کمک به در راه مانده ای از او خواستند تا چهره اش را بپوشاند تا نیازمندی او را به خجالت نیندازد.» (کلینی (۲۴٫۴) این نگاه بلند به جایگاه و احترام انسان است. در دنیایی که انسانیت انسان برای مقاصد دنیایی و با حربه های بسیار پایمال میشود و فرهنگ قدرت و ثروت در حال جهان گیر شدن است و همه چیز از جمله هنر هفتم در راستای قربانی کردن هویت و کرامت انسان به خدمت گرفته شده اند بازگشت به تعالیم و آموزه های فرهنگ دینی و از جمله فرهنگ رضوی چاره کار است فرهنگی که در آن انسان هدف است نه ابزار فرهنگی که آن سینما و فیلمی را تأیید میکند که در آن طبقه بندی انسان ها برده داری نوین ارزش مداری نژاد و ثروت محکوم میشود و روح برادری و برابری و احترام انسانی را در کالبد هنر هفتم میدمد. بنابراین سینمای دینی آن چنان دینی نخواهد بود مگر این که خود را با شاخصه های دین که در فرهنگ رضوی از جمله در مورد کرامت انسان بازتاب یافته تطبیق دهد.

۲-۲- ترویج معنویت گرایی

در واقع هر آنچه که سینما با روح و ضمیر انسانها ارتباط برقرار می کند به دلیل جنبه هنری آن است. اما خطری که در صورت متروک نهادن معنویت هنر و موضوعات مرتبط با آن را تهدید میکند تفسیر مادی آرایی است که در مقوله هنر از ارزش و اهمیت در خور توجهی برخوردار است. نقی زاده (۵۲) از آنجا که هر هنری به ویژه هنر هفتم مصداق تیغ دو لبه است که میتواند عامل عروج و تعالی انسان و هم میتواند عامل اضمحلال و سقوط انسان شود ارزش و اهمیت معنویت در هنر خود را نشان میدهد غلبه بعد سخت افزاری هنر هفتم بر بعد نرم افزاری آن به معنای غلبه بعد مادی آن بر بعد معنوی نیز هست که در این صورت سینما و فیلم در حد محصولات نه فرهنگی بلکه مصرفی تنزل خواهد یافت. از این رو به مصلحت انسان است که هنر هفتم هر چه بیشتر با معنویت آمیخته شود؛ چراکه در صورتی که سینمای معنوی نداشته باشیم سینمای دینی نیز نخواهیم داشت. این به آن دلیل است که کارکرد اصلی دین کارکردی معنوی و روحانی است. ادعای ما این است که تجلیات معنوی موجود در فرهنگ رضوی خصوصا ویژگیهای معنوی حضرت رضا اسلام میتواند روح معنویت و عرفان الهی را به پیکر هنر هفتم بدمد و زنگارهای دنیایی آن را بزداید و آن را به مسیر هنری که با دین و معنویت تنیده شده است بازگرداند. این امر زمانی ممکن خواهد شد که حوزه های معنوی فرهنگ رضوی برای دست اندرکاران هنر هفتم شناخته شده باشد.