سيره امام رضا (عليه السلام) > سيره علمی و فرهنگی امام > وضعيت فکری و فرهنگی عصر امام > فعاليت واقفه > دلايل واقفه به خاطر عدم پذيرش امام رضا (عليه السلام) > اموال دنيا

يونس بن عبدالرّحمن می گويد: وقتی امام کاظم عليه السّلام از دنيا رفت، نزد هر يک از نمايندگان و کارگزاران آن حضرت اموال زيادی جمع شده بود و همين امر باعث شد، مرگ آن حضرت را انکار کنند و در امام پس از ايشان توقّف نمايند، از جمله نزد زياد قندی هفتاد هزار دينار و نزد علیّ بن ابی حمزه بطائنی سی هزار دينار بود.

يونس بن عبدالرّحمن می گويد: وقتی امام کاظم عليه السّلام از دنيا رفت، نزد هر يک از نمايندگان و کارگزاران آن حضرت اموال زيادی جمع شده بود و همين امر باعث شد، مرگ آن حضرت را انکار کنند و در امام پس از ايشان توقّف نمايند، از جمله نزد زياد قندی هفتاد هزار دينار و نزد علیّ بن ابی حمزه بطائنی سی هزار دينار بود. (يونس بن عبدالرحمن) می گويد: وقتی اين قضیّه را ديدم و حقّ برايم روشن شد و قضیّه امامت امام رضا عليه السّلام را دانستم، صحبت کردم و مردم را به سوی آن حضرت دعوت می کردم. آن ها (زياد و بطائنی) کسی را نزد من فرستادند و گفتند: چرا اين کارها را می کنی؟ اگر مال می خواهی، ما تو را بی نياز می کنيم، و ده هزار دينار به من وعده دادند و گفتند: از اين کار دست بردار. من به آن ها گفتم: از امام صادق و امام باقر عليهما السّلام روايت شده است که: «هرگاه بدعت ها ظاهر شد، بر فرد عالِم واجب است که دانش خود را آشکار کند. و اگر اين کار را نکند، نور ايمان از او سلب خواهد شد» و من کسی نيستم که کوشش در راه خدا را کنار بگذارم. و آن دو با من دشمن شدند.

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِيدِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی‏ الْعَطَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْفَضْلِ عَنْ یُونُسَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ قَالَ‏ لَمَّا مَاتَ أَبُو الْحَسَنِ ع وَ لَیْسَ مِنْ قُوَّامِهِ أَحَدٌ إِلَّا وَ عِنْدَهُ الْمَالُ الْکَثِيرُ فَکَانَ ذَلِکَ سَبَبَ وَقْفِهِمْ وَ جُحُودِهِمْ لِمَوْتِهِ وَ کَانَ عِنْدَ زِیَادٍ الْقَنْدِیِّ سَبْعُونَ أَلْفَ دِينَارٍ وَ عِنْدَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ ثَلَاثُونَ أَلْفَ دِينَارٍ قَالَ فَلَمَّا رَأَیْتُ ذَلِکَ وَ تَبَیَّنَ لِیَ الْحَقُّ وَ عَرَفْتُ مِنْ أَمْرِ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع مَا عَرَفْتُ تَکَلَّمْتُ وَ دَعَوْتُ النَّاسَ إِلَیْهِ قَالَ فَبَعَثَا إِلَیَّ وَ قَالا لِی مَا یَدْعُوکَ إِلَی هَذَا إِنْ کُنْتَ تُرِيدُ الْمَالَ فَنَحْنُ نُغْنِيکَ وَ ضَمِنَا لِی عَشَرَةَ ألف [آلَافِ‏] دِينَارٍ وَ قَالا لِی کُفَّ فَأَبَیْتُ فَقُلْتُ لَهُمَا إِنَّا رُوِّينَا عَنِ الصَّادِقِينَ ع أَنَّهُمْ قَالُوا إِذَا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فَعَلَی الْعَالِمِ أَنْ یُظْهِرَ عِلْمَهُ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ سُلِبَ نُورَ الْإِيمَانِ وَ مَا کُنْتُ لِأَدَعَ الْجِهَادَ فِی أَمْرِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی کُلِّ حَالٍ فَنَاصَبَانِی وَ أَظْهَرَا لِیَ الْعَدَاوَةَ

جوان ، میانسال ، کارشناسان و صاحبنظران

سخنرانی ، کارگاه آموزشی ، کتاب داستان بلند و رمان ، کتاب معارفی