خدا حافظی امام رضا با بیت الله الحرام

امیه بن علی می گوید: من در آن سالی که به فرمان مأمون برای ساکت کردن شیعیان گریان و نالان و خشمناک از جنایات و ستمکاری هایی که حکمرانان غاصب امامت امامان معصوم مظلوم انتصابی الهی بلا فصل ا و این که ثابت کند امام رضا الله ریاست طلبی و دنیا خواهی دارد، او را به عنوان ولایت عهدی جعلی و سوری ظاهری و سکه به نام آن حضرت زدن و در واقع نقشه شهادت و تبعید عملی آن حضرت را داشت، به خراسان دعوت کرد پس حضرت را تحت الحفظ باید به خراسان می بردند در حضورش بودم که آن حضرت به اتفاق فرزندش ابو جعفر ثانی امام جواد الا برای آخرین بار به مکه معظمه شرفیاب شدند و آن حضرت در حال طواف و وداع و خدا حافظی بود و امام محمد تقى (جواد الائمه اليلا بر دوش خدمتگذاری به نام موفق بود و او را طواف میداد. هنگامی که امام جواد به حجر اسماعیل رسید نشست و آثار اندوه شدید از صورت نورانیش پدیدار میشد و مشغول دعا بود و این عمل طولانی شد. موفق گفت بر خیز فدایت گردم امام جواد له فرمود از اینجا جدا نمی شود تا زمانی که خداوند بخواهد بر خیزم موفق نگران به خدمت امام رضا آمد و شرح حال فرزند را به استحضار رسانید آن حضرت نزد نور دیده اش آمد و فرمود: ای حبیب من بر خیز آن حضرت در جواب پدر بزرگوارش فرمود: چگونه بر خیزم و حال آن که شاهد بودم چنان و داعی با خانه کعبه فرمودی که امید بازگشت نداری آن گاه گریان شد و برای اطاعت فرمان پدر برخاست. (بحار الانوار مرحوم مجلسی، ج ۴۹، ص ۱۲۰، ح ۶ باب ۱۰ به نقل كشف الغمه، ج ۳، ص ۲۱۵، باب احوال أبي جعفر الثاني له ومنتهى الامال ج ۲، ص ۵۲۰، فصل پنجم به نقل از بحار الانوار مرحوم مجلسی)