امام و امر به دعا
حضرت مهدی (عج) امید بشریت و بنیان گذار عدالت پایدار جهانی هستند. ایشان که وجودشان سراسر نور و عظمت است؛ نیاکانشان از پاکترین مردم و دارای مقام و منزلتي والا نزد خدا هستند. عصمت و فضیلت و تقوا در این خاندان انحصار یافته و ستمکاران را در مقام ولایت راهی نیست بلکه از امامی به امام دیگر منتقل می شود.
عن يونس بن عبد الرحمان عن مولانا أبى الحسين على بن موسى الرضاء أنه كان يأمر بالدعاء للحجة صاحب الزمان(3)(مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار ج ۳۳، ص ۹۵ ح ۲ و ص ۳۳۲، ح ۵) از یونس بن عبدالرحمن نقل شده: امام على بن موسی الله ما را همواره به دعا برای امام زمان امر می نمود.
یکی دیگر از مظاهر زندگی روحانی امام رضا این است که وی در مناجات با خدا از دعا به مثابه یک حربه استفاده مینمود و در تمام امورش به آن اشاره می کرد. چرا که در دعا و تضرع سودی معنوی یافته بود که هیچ سودی در زندگی با آن برابری نمی کرد و همیشه یاران خود را به دعا کردن امر میفرمودند: «أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ لأصحابهِ: عَلَيْكُمْ بسلاح الأنبياء، فقيل: و ما سلاح الأنبياء؟ قال: الدعاء حضرت رضا همیشه به اصحاب خود می فرمود بر شما باد به اسلحه پیامبران، گفته شد: اسلحه پیامبران چیست؟ فرمود توجه به خداوند متعال و دعا کردن و از او کمک خواستن میباشد(1).(کلینی، محمد بن يعقوب، الکافی، ج ۲، ص ۳۶۸)
با فضیلت ترین اعمال در نزد خداوند دعا کردن برای ظهور حضرت مهدی است. دعا که یکی از مصادیق معروف به شمار میرود و نقش اساسی در زندگی مسلمانان دارد. به همین علت امام رضا بر این مسئله بسیار تأکید داشتند، و همه را به دعا برای فرج امام زمان امر می فرمودند.