بردباری و شکیبایی

از دیگر اوصاف حضرت رضا که واقعا میتواند به عنوان الگوی زندگی قرار گیرد، صبر و بردباری آن حضرت است. شکیبایی و بردباری از صفات فاضله نفسانی ائمه اطهار است زیرا آنها در مکتب ربوبی تربیت شده اند و چون به نقشه گذشته و آینده واقف هستند، صابر و بردبار بوده ، همه امورات را در دریای حلم و صبر خود تحلیل می فرمایند . حضرت امام رضا (ع) در مدت چند سال که در خراسان می زیستند، مواجه با ناملایمتی شدند که بسیار برای آن حضرت سخت و ناگوار بود و مواقع بسیاری می آمد که حضرت به جان می آمدند. زیرا مردم توقعی داشتند و حضرت هم شرط فرمود بودند در امور ملک و کشور دخالت نفرمایند از طرفی هم تحت فشار تقاضاها قرار گرفته و گاهی که در لباس علم و حدیث مردم را درس فضیلت و اخلاق می دادند اطرافیان مامون سعایت میکردند تا بجایی رسید که مامون مردم را از خانه امام بیرون و در خانه را مسدود کرد و جاسوس گماشتند تا کسی به حضرت امام رضا (ع) مراجعه نکند » امام مشکلات زمان خود را در حلم و بردباری خود تحلیل کرد و در حوادث زندگی متمسک بیان به جدش امیر المومنین میشد و می گفت : ای معبود من به حق تو اگر در آتش خود مرا جای دهی گویم اینجا بهشت است زیرا که رضای تو جنت من است. پس هر کجا که مرا ببری میدانم که رضای تو همان بوده است.» امام در مقابل رنج های بی شمار چون کوه استقامت ورزید و راز این مسئله هم این بود که آن حضرت بخوبی می دانست که پیروزی در درون همان صبرها و استقامتها قرار دارد و گشایش همراه با رنج هاست . پس بر پیروان حضرت رضا (ع) است که در سختی و گرفتاریها ، رنج ها و زحمت ها در این تلاش و کوشش از صبر و بردباری بهره گیرند زیرا خداوند استقامت کنندگان را دوست دارد.