زندگی حضرت رضا (ع)
دوران حیات و زندگی امام هشتم به سه قسمت می شود:
دوره اول زندگانی او در زمان پدرش حضرت موسی بن جعفر (ع) دوره قبل از امامت است که از سال ۱۴۸ یا ۱۵۳ آغاز شده و تا سال ۱۸۳ بوده است. او در این دوره در محیط وحی و منزل قرآن مدینه طیبه با پدر و خاندان خود زیسته و از روح بزرگوار جدش استفاده می کرده و ۳۵ سال با پدرش بوده است. دوره دوم زندگانی امامت آن حضرت در مدینه بوده و پس از پدرش مرجع انام و ملجا مسلمین و منزلش مرکز تجمع علما و دانشمندان و فقها و مجتهدین بوده و سیل مردم معارف پرور که به طرف مکه و مدینه می آمدند. از علم و فضیلت جود و سخاوت دانش و مکارم اخلاقی و مکتب تربیتی آن حضرت بهره مند می شدند.
این دوره تقریباً ١٦ سال طول کشید و در این مدت ابواب علوم و دانش به روی مردم باز بوده و هر کس به اندازه ی استعداد و لیاقتش از آن سرچمشه علم و دانش آسمانی، سیراب می شد دوره سوم آن دوره ای است که نامزد ولایتعهدی شد و به خراسان مسافرت فرمود و مقام ولایتعهدی داشت تا سال ۲۰۳ که شهید گردید. این مدت مظاهر ولایت کاملا تجلی داشت و افق خلافت مامون به نور مبارک ولایت روشن گردید و مشعشع ترین دوران خلافت عباسی به شمار رفت . او ۵۵ سال عمر کرد و ۲۰ سال دوره امامت آن حضرت بود که در این مدت در امور سیاسی هیچ دخالتی نمی کرد فقط دو یا سه سال آخر عمر که مقام ولایتعهدی را پذیرفتند در این مدت هم دخالت سیاسی نداشتند و باید این مدت را به نام زندگی سیاسی نام برد. امام رضا درخشان ترین مردسیاست در تاریخ اسلام بود. آن حضرت در وضع سیاسی اش ثابت قدم بود ، به طوری که فریب وعده های دروغین مامون را نخورده و از راه راست منحرف نگردید.