حضرت آدم (ع)
4- احمد بن عامر طائی از حضرت رضا (ع) روایت کرده که روزی علی (ع) در جامع کوفه بودند، در این موقع مردی از اهل شام خدمت آنحضرت رسید و عرض کرد : از تو چند پرسش دارم .
علی (ع) فرمود: برای فهمیدن و درك حقيقت سؤال کن نه برای مجادله و اشتباه کاری .
آن مرد سؤالاتی کرد و در ضمن گفت: نخستین کسی که شعر گفت که بود .
علی (ع) فرمود : آدم (ع) اولین کسی است که شعر گفته است ، پرسید شعرش چه بود؟
فرمود : هنگامیکه وارد زمین شد و وسعت زمین و فضا و هوای آنرا مشاهده کرد و هابیل بدست برادرش قابیل کشته شد گفت :
تَغَيَّرَتِ البَلادُ وَمَنْ عَلَيْهَا فَوَجهُ الْأَرْضِ مُقْبَرُ قَبِيحُ
تَغَيَّرَ كُلُّ ذِي لُونٍ وَ طَعْمِ وَ قَلَّ بَشَاشَةُ الْوَجْهِ الْمَليحُ
شیطان نیز در پاسخ آدم گفت :
تَتَحَ عَنِ البلاد و ساكنيها فَبِي فِي الْخُلْدِ ضَاقَ بِكَ الفَسِيحُ
وَكُنتَ بِهَا وَزَوْجُكَ فِي قَرَارٍ وَقَلْبُكَ مِنْ أَذًى الدُّنْيَا مَرِيحُ
فَلَمْ تَنْفَكَ مِن كَيْدِي وَ مَكْرِي إِلَى أَنْ فَأَتَكَ الثَّمَنُ الربيحُ
فَلُو لَا رَحْمَةُ الْجَبَارِ أَضْحَتْ بِكَفِكَ مِنْ جَنَانِ الْخُلْدِ رِيحُ
۵- عبدالسلام بن صالح هروی گوید: به حضرت رضا (ع) عرض کردم : يا بن رسول الله مرا خبر دهید از درختی که حضرت آدم و حوا از آن خوردند و آن درخت چه بود؟ زیرا مردم در این باره اختلاف کرده اند ، بعضی گویند : درخت گندم بوده و گروهی میگویند : درخت حسد میباشد .
امام (ع) فرمود : همه این مطالب درست است .
گفتم : پس معنی این اختلاف چیست و چگونه میتوان این موضوع را حل کرد؟
فرمود : ای ابا الصلت درختهای بهشت چند نوع ثمر را حمل میکنند و مانند درختان دنیا نیستند ، درختی که آدم از آن خورد هم گندم داشت و هم انگور .
پس از اینکه خداوند آدم را گرامی داشت و فرشتگان را امر کرد بروی سجده کنند و او را در بهشت جای داد، آدم در نزد خود گفت : آیا خداوند بشری بهتر از من آفریده است ، خداوند متعال قصد و نیت او را دریافت و گفت : ای آدم به ساق عرش بنگر .
هنگامی که آدم به ساق عرش پروردگار نگریست مشاهده کرد در آنجا نوشته شده :« لا إِلَهَ إِلَّا اللهُ ، مَحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ عَلَى بْن ابيطالب أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَزَوجَةٌ فَاطِمَةِ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ وَالْحَسَنُ وَالْحُسَيْنُ سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ »
آدم (ع) عرض کرد: خداوندا اینان چه افرادی هستند ؟
خداوند فرمود : اینان از ذریه تو هستند و از تو و جميع مخلوقات من بهترند اگر آنها نبودند من تو و بهشت و دوزخ و آسمان و زمین را خلق نمیکردم .
ای آدم مبادا با دیده حسد به اینها بنگری که تو را از جوار خود بیرون خواهم کرد ، و لیکن آدم مقام آنها را آرزو کرد و حوا مقام حضرت زهرارا خواست از اینرو شیطان بر آنها مسلط شد و از درخت ممنوع خوردند و از بهشت رانده شدند .