از سوره انعام
٤٣ - حسين بن خالد گوید: از حضرت رضا علیه السلام پرسیدم تفسیر آیه « وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةِ إِلا يَعْلَمُها وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبِ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابِ مبین » چیست ؟ .
فرمود : « ورقه» کودکی است که از شکم مادرش سقط شده باشد و در هنگام سقط فریادی نکند گفتم : «ولا حبة » چیست ؟ .
فرمود : فرزندی است که در شکم مادرش باشد و قبل از اینکه موعدش باشد سقط کند و در هنگام سقط فریاد بر آورد .
راوی گوید : عرض کردم : «ولا رطب» چه معنی دارد ؟ .
فرمود : «مضغه» است ، و این در هنگامی است که نطفه در رحم جای گیرد قل از اینکه هیکل بچه به کمال برسد گوید : «ولا یا بس » چه معنی دارد ؟ .
فرمود: کودکی که به کمال رسیده باشد و تمام اعضاء وجوارح او پیدا باشد ، گوید : گفتم : «في کتاب مبین » چیست ؟ .
فرمود : یعنی در نزد امام مبین است .
٤٤- محمد بن فضیل از حضرت رضا علیه السلام روایت کرده که آن جناب در تفسیر آیه شريفه « وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَودَعُ » فرمود :
هر کس دارای ایمان ثابت باشد این ایمان تا روز قیامت مستقر خواهد بود ، و اگر ایمان عاریه باشد خداوند قبل از مرگ آن را از صاحبش خواهد گرفت .
45- ابو نصر بزنطی از حضرت رضا (ع) روایت کرده که آن حضرت در تفسیر آیه مبارکه «وَ آتَوْا حَقَّهُ يَوْمَ حِصَادِهِ » فرمود :
اگر کسی با دو کف خود صدقه بدهد اسراف کرده است ، پدرم هنگامیکه وقت چیدن زراعت میشد چون میدید یکی از غلامانش با دو کف دست خود به فقراء گندم میدهد فریاد میزد با یکدست بدهید و مشت خود را پر کنید و به مستحقین برسانید، و اگر میخواستند گندم را همان طور که در سنبل بود بدهند میفرمود مشت مشت بدهند.
و در روایت دیگری آمده که سعد بن سعد از حضرت رضا پرسیدا گر در روز چیدن و درو کردن محصولات مستحقین نباشند باید چه کار کرد؟ .
فرمود: بر گردن آنها چیزی نیست .
٤٦- حمدان بن سليمان نیشابوری گوید: از حضرت رضا علیه السلام پرسیدم تفسیر آیه شریفه « فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ » را بیان فرمائید .
فرمود : هر کس را خداوند متعال بخواهد بوسیله ایمانش در دنیا بطرف بهشت در آخرت هدایت کند به او شرح صدر میدهد تا تسلیم او امر خداوند متعال بشود و به پروردگار اعتماد داشته باشد و به ثوابی که خداوند به او وعده کرده مطمئن گردد .
و هر کس را بخواهد گمراه کند و او را از بهشت خود دور گرداند برای آن است که وی در دنیا کفران ورزیده است و در نتیجه دلش تنگ شده به اندازه ایکه در کفر خود شك میكند و در معتقدات خود مضطرب میگردد، کارش به جایی میرسد که گویا از آسمان فرو افکنده میشود .
برای همین جهت خداوند پلیدی را بر کسانیکه ایمان نیاورده اند بر قرار کرده است .