استفاده از لباسهای زیبا و مناسب

از روایات استفاده میشود که اگر چه امام رضا (ع) وقتی تنها بودند از لباسهای زیر و خشن استفاده می کردند به گونه ای که در عیون اخبار الرضا (ع) از محمد بن عباد روایت شد که آن حضرت در تابستان بر روی حصیر و در زمستان روی گلیم و فرش زیر می نشست و لباسهای او از جامه های زیر و درشت بود و (لیکن) وقتی از منزل نزد مردم می آمد خود را مزین میکرد تا جایی که برخی ناآگاهان بر آن حضرت اشکال می گرفتند. بنابراین امام (ع) در عین ساده زیستی وقتی میان مردم می آمد با وضعی مرتب و زیبا می آمد، همچنانکه در مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۱۱۱ می خوانیم:

ابی خداش مهری می گوید: غلامی از حضرت رضا (ع) بنام عبید را در بصره ملاقات کردم. وی می گفت: گروهی از مردم خراسان بر حضرت رضا(ع) وارد شدند و به ایشان گفتند: مردم دوست ندارند که شما این گونه لباس (خوب و مناسب) بپوشید.

امام رضا (ع) در پاسخ آنان فرمود یوسف (ع) پیغمبر بود و از اولاد پیغمبران بود و لباس دیبا (دیبا: قماشی است از حریر الوان قماشی است ابریشمین در نهایت نفاست و دیبه حریر نیک و دیباج، معرب آن می باشد. - «دهخدا»)بر تن میکرد و شلوار زربافت میپوشید و در مجالس آل فرعونمی نشست و اینها مقام معنوی او را کاهش نمی داد. 

حضرت در ادامه سخن خود فرمود لباس گران قیمت، در صورتی مذموم و ناشایست است که خرج ضروری تری در پیش باشد و اما) آنچه بر امام لازم است. عدالت در حکم و راستگویی در سخن است نه کهنه بودن لباس). و خداوند چیزهایی را که حلال کرده یا حرام نموده معلوم و مشخص است و کم و زیاد آن فرق نمی کند. (البته از روایت دیگر که در مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۱۳۱ وجود دارد، استفاده می شود که اگر خلافت بدست حضرت بود، شیوه عمومی او همان شیوۀ خصوصی او می بود. یعنی همواره لباس خشن و ساده می پوشید و غذای ساده تناول می کرد. )

در ادامه همین روایت از مکارم چنین آمده است:

محمد بن عیسی از امام رضا (ع) نقل میکند که امام فرمود: إِنَّ أَهْلَ الضَّعْفِ مِنْ مَوالِي يُحِبُّونَ أَنْ أَجْلِسَ عَلَى اللُّبُودِ وَ أَلْبَسَ الْخَشِنَ وَ لَيْسَ يَتَحَمَّلُ الزَّمَانُ ذَلِكَ. شیعیان و دوستان ضعیف الایمان دوست دارند که من بر پلاس فرشهای زیر و خشن بنشینیم و لباس خشن بپوشم ولی زمانه اقتضای این کار را ندارد.