در علت تشریع زكوة
از کتاب زکوة
۱ - محمد بن سنان گوید: حضرت رضا علیه السلام در جواب مسائل من نوشت :
علت تشريع زكوة به جهت معاش فقرا بوده است ، اگر اغنیاء از مال خود حق فقراء را ندهند اموال آنها در معرض تلف و نابودی خواهد بود.
خداوند متعال مردمان سالم را مکلف کرده که به بیماران و علیلان و ناتوانان و گرفتاران رسیدگی کنند و در قرآن مجید فرموده لتبلون في أموالكم وأنفسكم».
خداوند متعال در اموال آنها حقوقی برای فقراء معین کرده و فرموده است بايد زكوة مال خود را بپردازند، و در مورد نفس نیز باید در مشکلات صابر و شکیبا باشند ، و همواره خود را بردبار و حلیم دارند و شکر و سپاس پروردگار را به جای آورند ، و همواره در فکر فقراء وضعفاء بوده و از اموال زیادی که به دست میآورند باید در خیرات و مبرات اتفاق کنند، و با مساکین و درماندگان باید نظر رأفت و رحمت داشته باشند
اغنیاء باید با اهل فقر و مسکنت مهربان باشند ، و با آنها مواساة و همراهی کنند ، و در كمك و تقویت بیچارگان بکوشند، و آنان را در امور دین یاری دهند.
زکوة پندی است برای مال داران و ثروت مندان که باید از آن پند گیرند و در فکر نیازمندان باشند و آنان باید خداوند را سپاسگزار باشند که به آنها نعمت و ثروت ارزانی داشته است ، اغنیاء باید همواره در تضرع باشند و از خداوند بترسند و حقوق واجبه خود را بدهند تا روزی مانند فقراء مستحق زکوة نکردند.
۲ بزنطی گوید: خدمت حضرت رضا علیه السلام رسیدم و مطلبی برای آن جناب نقل کردم فرمود صبر کن انشاء الله خداوند برایت فرجی حاصل میکند.
سپس فرمود : به خداوند سوگند اگر مؤمنی در این دنیا دستش از مال کوتاه باشد خداوند در آن جهان وی را عزیز و محترم میدارد، به اندازه ای که مال دنیا در نظر او كوچك و ناچیز جلوه میکند.
بعد از این فرمود: صاحب مال و ثروت همواره در معرض خطر است ، وی باید حقوق خداوند را از مالش جدا کند و به فقراء و مستمندان بدهد ، به خداوند سو گند من هر گاه مال و ثروتم افزون میگردد در اضطراب هستم تا آنگاه که حقوق فقراء را از مالم بیرون کنم ، و واجبات خود را پرداخت نمایم.
گفتم : قربانت گردم شماهم از این میترسید؟ فرمود : آری من هر گاه حقوق مال خود را پرداخت کنم خداوند را شکر میکنم که این توفیق را مرحمت کرد .