امام مهدی (ع) چهارمین امام بعد از امام رضا (ع)

.... فَقِيلَ لَهُ يَابْنَ رَسُولِ اللهِ (ص) وَ مَنِ الْقَائِمُ مِنْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ؟ قَالَ عَلِيُّ بْنُ موسى الرضا (ع )) الرابِعُ مِنْ وُلدى بْنُ سَيِّدَةِ الْأَمَاءِ يُطَهِّرُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ مِنْ كُلِّ جَوْرٍ وَ يُقَدِّسُها مِنْ كُلِّ ظُلْم وَ هُوَ الَّذِي يَشُكُ النَّاسُ فِي وِلَادَتِهِ وَ هُوَ صَاحِبُ الْغَيْبَةِ قَبْلَ خُرُوجِهِ فَإِذَا خَرَجَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضَ بِنُورِهِ وَ وَضِعَ مِيزانَ الْعَدْلِ بَيْنَ النَّاسِ فَلَا يَظْلِمُ أَحَدٌ أَحَداً وَ هُوَ الَّذِي تُطوى لَهُ الْأَرْضُ وَلَا يَكُونُ لَهُ ظِلُّ وَ هُوَ الَّذِي يُنادي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ يَسْمَعُهُ جَمِيعُ أَهْل الْأَرْضِ بِالدُّعَاءِ إِلَيْهِ يَقُولُ: أَلَا أَنَّ حُجَّةَ اللَّهِ قَدْ ظَهَرَتْ عِنْدَ بَيْتِ اللهِ فَاتَّبِعُوهُ فَإِنَّ الْحَقَّ مَعَهُ وَ فِيهِ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «إِنْ نَشَاءُ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ. 

نور الثقلین، ج ۴۷٫۴ و كشف الغمه، ج ۵۲۵٫۲

به حضرت امام علی بن موسی الرضا (ع) عرض شد: یابن رسول الله قائم (ع) از شما اهل بیت چه کسی است؟

فرمود چهارمین فرزند من پسر سرور کنیزان فرزند حضرت نرجس خاتون (س)) خدا به وسیله او زمین را از هر گونه ظلمی پاک میکند و از هر ستمی پاکیزه می سازد و اوست همان کسی که مردم در ولادت او شک میکنند. (زیرا) او پیش از خروج و ظهورش غیبت دارد و چون خروج کند زمین به نور وجودش درخشان میگردد و ترازوی عدل در میان مردم گذارده می شود و کسی به دیگر، ظلمی نمی کند.

و اوست آن کس که زمین برای او در نور دیده شود و خود او سایه ندارد. 

و اوست آن کس که منادی از آسمان فریاد کشد به گونه ای که همه اهل زمین بشنوند و مردم را دعوت بسوی او میکند و میگوید: آگاه باشید که حجت در کنار بیت الله ظاهر شده پس از او متابعت کنید. زیرا حق با او و در اوست.

 و آیه کریمه قرآن به این حقیقت اشاره فرمود: «اگر بخواهیم، نازل میکنیم برای آنها از آسمان علامتی را و همه گردنها برای آن علامت، خاضع و فروتن شوند».

اگر امام در زمین نباشد

عَنْ سُلَيْمَانَ الْجَعْفَرِي قَالَ:

سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنَ الرَّضا (ع) فَقُلْتُ: أَتَخْلُوا الْأَرْضُ مِنْ حُجَّةٍ؟ فَقَالَ: لَوْ خَلَتْ مِنْ حُجَّةٍ طَرْفَةَ عَيْنٍ لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا.

از سلیمان جعفری روایت شده که گفت:

عيون اخبار الرضا (ع)، ج ۲۷۲٫۱، باب ۲۸، و

کمال الدین و اتمام النعمه، ص ۳۱۱

از حضرت ابوالحسن امام رضا (ع) پرسیدم آیا زمین از حجت خالی می ماند؟ حضرت فرمود: اگر زمین یک لحظه و به اندازه یک چشم برهم زدن از حجت خالی باشد زمین ساکنان خود را نابود خواهد کرد.

قیام قائم (عج) و حضور شیعیان در کنار او

[ قَالَ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضا (ع )):

... وَ اللَّهِ إِنْ لَوْ قَدْ قَامَ قَائِمُنَا يَجْمَعُ اللَّهُ إِلَيْهِ شِيعَتَنَا مِنْ جَمِيعِ الْبُلْدَانِ.

بحار الانوار، ج ۲۹۱٫۵۲

امام رضا (ع) فرمود:

بخدا قسم وقتی قائم ما (ع) قیام فرماید خدا شیعیان ما را از همه بلاد به سوی او جمع می کند.

بخشی از سیره امام مهدی (عج)

عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضا (ع ) في حَدِيثٍ قَالَ:

و ما لِبَاسُ الْقَائِمِ إِلَّا الْغَلِيظُ وَ مَا طَعَامُهُ إِلَّا الْجَشَبُ

 آثار الصادقین به نقل از منتخب الاثر، ص ۳۰۷

حضرت رضا (ع) در ضمن حدیثی فرمود:

لباس و جامه حضرت قائم (عج) غلیظ و زبر و خوراک او نیز سخت و غلیظ است.

ظهور ناگهانی امام مهدی (عج)

قالَ مُحَمَّد بْن عَلِيٌّ الرضا (ع )

... إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى لَيُصْلِحُ أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ وَاحِدَةٍ، كَمَا أَصْلَحَ أَمْرَ كَلِيمِهِ مُوسى (ع)، إِذْ ذَهَبَ لَيَقْتَبِسَ لِّأَهْلِهِ نَاراً فَرَجَعَ وَ هُوَ رَسُولٌ، نَبِيٌّ .....(این حدیث را به جهت اهمیت آن و از باب تبرک از فرزند بزرگوار امام رضا (ع)، یعنی حضرت امام جواد(ع) نقل نموده ایم. که البته ایشان از دریای علم پدر بزرگوارش هم بهره مند بودند.)

 بحار الانوار، ج ۱۵۶٫۵۱، ج ۳، بیروت

حضرت امام جواد (ع) فرمود:

 بدرستی که خداوند تبارک و تعالی کار او (مهدی (عج)) را در یک شب اصلاح میکند. و فرمان ظهورش را صادر میفرماید همچنانکه خدا اصلاح کرد کار کلیم خود موسی (ع) را به هنگامی که رفت پرتوی از آتش برای گرم شدن خانواده خود بیاورد که برگشت در حالی که رسول و پیغمبر بود.

یکی از علتهای غیبت اما زمان (عج)

امام رضا (ع) فرمود: 

به هنگام غیبت سومین فرزندم شیعیان را میبینم که آن حضرت را می جویند و نمی یابند. عرض کردم: ای فرزند پیغمبر این برای چیست؟ فرمود: برای این است که امامشان از آنان غایب می شود. عرض کردم: چرا؟

فرمود: لئلا يَكُونَ في عُنُقِهِ لِأَحَدٍ حُجَّةٌ إِذَا قَام بِالسَّيْفِ.

 برای اینکه در زمان قیام به شمشیر و هنگام ظهور از هیچ کس حقی بر عهده نداشته باشد.

علل الشرایع، ج ۲۴۵٫۱