کفران و ناسپاسی

ابو الصلت هروی گوید:

حضرت امام رضا از پدرانش روایت کرده است که حضرت رسول فرمود: در قیامت یکی از بندگان را در پیشگاه عدل پروردگار حاضر میکنند خداوند فرمان میدهد او را به طرف دوزخ ببرند. 

آن بنده میگوید خدایا فرمان دادی مرا به سوی آتش ببرند در حالی که من اهل قرآن بودم 

پروردگار می فرماید ای بنده من تو را از نعمت خود بهره مند کردم تو شکر نعمت مرا به جا نیاوردی و کفران ورزیدی

بنده گوید: فلان نعمت را به من دادی و من هم در برابر آن شکر نمودم. سپس وی هر یک از نعمتهایی که در ازای آنها شکرش را انجام داده است به زبان می آورد. در این هنگام خداوند متعال بنده خود را مورد خطاب قرار داده میفرماید ای بنده من تو راست میگویی ولیکن تو میبایست از کسی که نعمت مرا به تو رسانید سپاسگزاری میکردی و من سوگند یاد کرده ام که شکر هیچ بنده ای را قبول نکنم مگر این که از اشخاصی که وسیله رسانیدن نعمت من شده اند، سپاسگزاری شود. (۱)(امالی طوسی»، جلد ۲ ص ۶۵ مسند الامام الرضا، جلد ۱، ص ۲۸۰)