چند مسئله فقهی درباره نماز از امام رضا (ع)
دو نفر مسافر به محضر امام رضا (ع) آمدند و از قصر و اتمام نماز خود پرسیدند. حضرت رضا به یکی از آنان فرمود
نماز شکسته بر تو واجب است زیرا قصد تو در این سفر دیدار من است.»
آنگاه به دیگری فرمود
تمام خواندن نماز بر تو واجب است. زیرا انگیزه تو در این سفر دیدار سلطان بوده و سفرت سفر معصیت است.»(۱)(وافی، جلد ۲ ص ۳۳ وسائل الشيعه، جلد ۵ ص ۵۱۰)
از امام رضا سؤال شد:
نماز خواندن در جامه های راه راه چه حکمی دارد؟
حضرت فرمود
از جامه هایی که با نقش صورت منقش است مکروه است. (۲)(گزیده من لا يحضره الفقیه، جلد ۱، ص ۶۵)
- یاسر خادم» گوید:
من بر روی بوریا نماز میخواندم و تکه چوبی به عنوان مهر نماز، روی بوریا انداخته بودم.
امام رضا بر من گذر کرد و فرمود
چرا بر روی همین بوریا سجده نمیکنی؟! مگر بوریا از روییدنیهای زمین نیست (۳)(گزیده من لا يحضره الفقیه، جلد ۱، ص ۶۸)
محمد بن اسماعیل گوید:
از امام رضا پرسیدم در راه مکه آن جا که از غارت دزدان در هراسیم اگر وقت نماز برسد، باید فرود آییم و در نماز واجب به خواندن سوره حمد اکتفا کنیم یا در حال حرکت با قرائت حمد و سوره نماز بخوانیم؟
حضرت فرمود: «اگر در هراس بودی در حال حرکت نماز بخوان خواه نماز واجب باشد خواه نافله و اگر فرود بیایی و نماز خود را با حمد و سوره بخوانی به نظر من بهتر است و اگر کسی مانند تو به خواندن حمد اکتفا کند مانعی ندارد.» (۴)(گزیده کافی، جلد ۲، ص ۳۶۹)
امام رضا فرمود:
هرگاه به شک افتادی که چند رکعت نماز خوانده ای و فکرت به جایی نرسید، نمازت را اعاده کن دوباره بخوان) (۵)(گزیده کافی، جلد ۲، ص ۲۷۰)
امام رضاء فرمود:
«انسان نشسته هم میتواند اذان بگوید در حال سواری هم میتواند اذان بگوید. (۱)(گزیده من لا یحضره الفقیه، جلد ۱، ص ۷۳)