امام رضا (ع) و زیارت حضرت فاطمه معصومه (س) (شهیده راه امامت)

 در خاتمه این فصل برای حصول بهره کاملتر زیارت نامه حضرت فاطمه معصومه (س) که امام رضا (ع) آن را به دوستان و شیعیان خود تعلیم فرموده است، ذکر می گردد.

 اما قبل از ذکر این زیارتنامه شریفه بیان مقدمه ای کوتاه لازم به نظر می رسد: پس از آنکه امام رضا (ع) از مدینه به خراسان هجرت نمودند بعد از مدتی (بر اساس روایات امام رضا (ع) در سال دویست هجری به مرو تشریف بردند و حضرت فاطمه معصومه در سال دویست و یک هجری برای زیارت امام (ع) حرکت کردند.) (یک سال بعد حضرت فاطمه معصومه (س) خواهر بزرگوار آن حضرت، به عشق دیدار برادر و امام خود همراه کاروانی از شیعیان و سادات علوی به سوی خراسان (مرو) حرکت کردند. اما در میانه راه به محاصره عمال پلید مأمون درآمدند. زیرا مأمون هنگامی که از حرکت این کاروان مطلع شد حضور آنان را در خراسان، خطری جدی برای حکومت خود می دید، در نتیجه دستور نابود نمودن آنها را صادر کرد. 

در پی این فرمان ظالمانه بود که کاروان عشق در حوالی ساوه خود را در برابر انبوهی از سپاهیان کفر دیدند و پس از نبردی دلاورانه با این سپاه، تعداد زیادی از آنان به شهادت رسیدند.

بنابراین، سختیها و دشواریهای طاقت فرسای راه از طرفی و اندوه جانگاه این ماجرا از طرف دیگر آن بانوی مجلله را سخت بیمار کرد. لذا ایشان فرمودند تا او را به قم منتقل نمایند و پس از ورود به قم بعد از مدت کوتاهی(حدود شانزده روز) جان به جان آفرین تسلیم کرد و عاشقانه ندای معبود را لبیک گفت.

 خبر مرگ این بانوی بزرگوار که به حق شهیده راه ولایت و و امامت بود حضرت امام رضا(ع) را بشدت اندوهگین کرد و به سوگ نشاند و امام(ع) پس از شهادت خواهر عالمه، عارفه و فاضله خود برای معرفی مقام والای او زیارتنامه زیر را تعلیم فرمود.

مرحوم علامه مجلسی در بحار الانوار(بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۲۶۵، ج ۲، بیروت) از برخی کتب زیارات با سندش از علی بن ابراهیم از پدرش از سعد بن عبدالله اشعری قمی نقل نموده است که گفت: امام رضا(ع) به من فرمود: ای سعد آیا نزد شما خاندان قبری از ما وجود دارد؟ عرض کردم فدایت شوم قبر فاطمه دختر امام موسی کاظم (ع) را می فرمایید؟

امام رضا (ع) فرمود: نَعَمْ، مَنْ زارها عارفاً بِحَقِّهَا فَلَهُ الْجَنَّة. آری، هرکس او را زیارت کند، در حالی که حق او را بشناسد و به مقام عالی او آشنا باشد، بهشت برای او است. سپس فرمود: وقتی به قبر او رسیدی بالای سرش رو به قبله بایست و ۳۴ مرتبه «

الله اکبر» و ۳۳ مرتبه «سبحان الله» و ۳۳ مرتبه «الحمد لله» گفته و آنگاه چنین بگو(ترجمه این زیارتنامه را میتوانید در کتاب شریف مفاتیح الجنان پیدا کنید.) : 

السَّلَامُ عَلَى آدَمَ صِفْوَةِ اللَّهِ ، السَّلامُ عَلَى نُوحٍ نَبِيَّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَى إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللهِ السَّلَامُ عَلَى مُوسَى كليم اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَى عيسى رُوحِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَيْرَ خَلْقِ اللهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَفِيَّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللهِ خَاتَمَ النَّبِيِّينَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيَّ بْنَ أبي طالِبِ وَصِيَّ رَسُولِ اللَّهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا فَاطِمَةُ سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ، اَلسَّلَامُ عَلَيْكَ يَا سِبْطَيْ نَبِّي الرَّحْمَةِ، وَ سَيِّدَى شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ.

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَ الْعَابِدِينَ وَ قُرَّةَ عَيْنِ النَّاظِرِينَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّد بْنَ عَلِيَّ بِاقِرَ الْعِلْمِ بَعْدَ النَّبِيِّ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ الصَّادِقَ الْبَارَ الْأَمِينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ الطَّاهِرَ الظُّهْرَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا عَلِيَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضى، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيَّ التَّقِيَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يا عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ النَّقِيَّ النَّاصِحَ الأَمِينَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حَسَنَ بْنَ عَلَى السَّلَامُ عَلَى الْوَصِيِّ مِنْ بَعْدِهِ. اَللَّهُمَّ صَلَّ عَلَى نُورِكَ وَ سِرَاجِكَ وَ وَلِيَّ وَلِيِّكَ وَ وَصِيٌّ وَصِيَّكَ، وَ حُجَّتِكَ عَلَى خَلْقِكَ.

 السَّلَامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ فَاطِمَةَ وَ خَدِيجَةَ السَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ أَميرِ الْمُؤْمِنِينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ السَّلامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ وَلِى اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يا أُخْتَ وَلِيِّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا عَمَّةَ وَلِيِّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكِ يا بِنْتَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلَامُ عَلَيْكِ عَرَّفَ اللهُ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ فِي الْجَنَّةِ وَ حَشَرَنا فِي زُمْرَتِكُمْ وَ أَوْرَدَنَا حَوْضَ نَبِيِّكُمْ وَ سَقَانَا بِكَأْسِ جَدَّكُمْ مِنْ يَدِ عَلِيَ بْنِ أَبِي طَالِبٍ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ.

 أَسْأَلُ اللهَ أَنْ يُرِيَنا فِيكُمُ السُّرُورَ وَ الْفَرَجَ وَ أَنْ يَجْمَعَنَا وَ إِيَّاكُمْ فِي زُمْرَةِ جَدَكُمْ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَنْ لَا يَسْلُبَنَا مَعْرِفَتَكُمْ، إِنَّهُ وَلِيٌّ قَدِيرٌ.

 أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ بِحُبِّكُمْ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدائِكُمْ وَ التَّسْلِيمِ إِلَى اللَّهِ، رَاضِياً بِهِ، غَيْرَ مُنْكِرٍ وَلا مُسْتَكْبِرٌ وَ عَلَى يَقِينِ مَا أَتَى بِهِ مُحَمَّدٌ وَ بِهِ رَاضِ، نَطْلُبُ بِذَلِكَ وَجْهَكَ يا سيدي. اللَّهُمَّ وَ رِضاكَ وَ الدار الآخِرَةَ، يَا فَاطِمَةُ اشْفَعِي لِي فِي الْجَنَّةِ،

 فَإِنَّ لَكِ عِنْدَ اللَّهِ شَأْنَا مِنَ الشَّأْنِ. 

اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْتَلُكَ أَنْ تَخْتِمَ لِي بِالسَّعادَةِ، فَلَا تَسْلُبْ مِنِّي مَا أَنَا فِيهِ، وَ لَا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ الْعَلِيُّ الْعَظِيمِ. اَللَّهُمَّ اسْتَجِبْ لَنَا وَ تَقَبَّلْهُ بِكَرَمِكَ وَ عِزَّتِكَ وَ بِرَحْمَتِكَ وَ عَافِيَتِكَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اجْمَعِينَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيمًا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.