مشهد امام رضا (مدينة المعاجز : ج ۷ ص ۱۳۳ مناقب آل ابی طالب: ج ۳ ص ۴۵۵ بحار الانوار: ج ۴۹ ص ۱۲۵، ج ۸۳ ص ۱۹۸. القاب الرسول و عترته : ص ۶۸ الانوار البهية ص ۲۲۶)
بعد از «سناباد و قبل از روستای نوغان قبر هارون کنار قصر حمید بن قحطبه طائی بود. در آنجا امام رضا وارد محلی شد که قبر هارون بود و خطی کنار قبر او کشید و فرمود:
اینجا تربت من است و در این مکان به خاک سپرده میشوم. خداوند این مکان را محل رفت و آمد شیعیان و دوستانم قرار خواهد داد. به خدا قسم زائری مرا زیارت نخواهد کرد و سلام کننده ای بر من سلام نخواهد داد مگر آنکه پروردگار مغفرت و رحمت خود را بر او واجب میکند و شفاعت ما اهل بیت به او میرسد.
آنگاه حضرت رو به قبله ایستاد و دو رکعت نماز خواند و دعاهایی نمود. پس از نماز به سجده رفت و پانصد مرتبه تسبیح گفت و سپس برخاست.
حرز رضوی در سناباد(مهج الدعوات ص ۳۳ بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۳۴۳ الانوار البهية: ص ۲۲۷)
هنگام اقامت در قصر حمید بن قحطبه روزی امام رضا لباس هایش را برای شستشو به حمید داد و حمید نیز آنها را به کنیزی داد تا شسته شود. لحظه ای نگذشته بود که کنیز به سرعت بازگشت و کاغذی را که در دست داشت به حمید داد و گفت این نوشته را در جیب لباس امام رضا یافتم.
حمید از حضرت پرسید کنیز در جیب پیراهن شما کاغذی یافته است. این نوشته چیست؟ حضرت فرمود ای حمید این نوشته حرزی است که از خود دور نمی دارم.
عرض کرد: اگر امکان دارد به من نیز یاد دهید. امام رضا فرمود: «این حرزی است که اگر کسی آن را در جیب خود بگذارد بلا از وی دور خواهد شد. سپس حضرت املا نمود و حمید نوشت که متن آن چنین بود:
بسم اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ، بِسْمِ اللهِ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمَنِ مِنْكَ إِنْ كُنْتَ تَقِيَاً أَوْ غَيْرَ تَقِي أَخَذْتُ بالله السميع البصيرِ عَلَى سَمْعِكَ وَ بَصَرِكَ، لَا سُلْطَانَ لَكَ عَلَيَّ وَلَا عَلَى سمعي، ولا على بصرى، وَ لَا عَلَى شَعْرِي، وَ لا عَلَى بشري، و لا على لحمي، ولا على دمي، ولا عَلَى مُنِّي، وَلَا عَلَى عِظَامي، و لا على مالي، ولا عَلَى مَا رَزَقَنِي رَبِّي سَتَرْتُ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بِسِتْرِ النُّبُوَّةِ الَّذِي اسْتَتَرَ انبياءُ اللهِ بِهِ مِنْ سَطَواتِ الْجَبَابِرَةِ وَ الْفَرَاعِنَةِ، جَبْرَئِيلُ عَنْ يميني، و ميكائيل عن يساري، وَ إِسْرَافِيلُ عَنْ وَرَائِي، وَ مُحَمَّدُ أَمَامِي، وَ اللهُ مُطَّلِعُ عَلَى، يَمْنَعُكَ مِنَى وَ يَمْنَعُ الشَّيْطَانَ مِنَى اللَّهُمَّ لَا يَغْلِبُ جَهْلُهُ أَنَاتَكَ أَنْ يَسْتَفِرْنِي وَ يَسْتَخِفْنِي، اللَّهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ اللَّهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ اللَّهُمَّ إِلَيْكَ الْتَجَأْتُ.