سؤالات مردم از امام رضا(عيون اخبار الرضاعة : ج ۲ ص ۱۸۱ بحار الانوار: ج ۴۹ ص ۹۱، ۱۳۰، ج ۸۲ ص ۳۲، ۸۸، ۲۰۸، ج ۸۴ ص ۸۹، ۲۳۱، ج ۸۶ ص ۵۹ . مشكاة الانوار: ص ۱۱۵)

یکی از جهات بارز سفر امام رضا توجه به تشنگان معارف الهی بود که سال های سال از اهل بیت پیامبرشان دور نگه داشته شده بودند. چنین مردمی در مسیری که حدود پنج هزار کیلومتر طول آن بود، خود را با امام معصوم و دریای علم نبوی رو به رو می دیدند.

استقبال و درخواست و مراجعه مردم - با همه ترس و وحشت از دستگاه حکومتی - به اندازه ای بود که راه هر گونه ممانعت را می بست. مردمی که با نگاهی به جمال مبارک امام جان تازه میگرفتند چگونه می توانستند خود را قانع کنند که بدون پرسش و آموختن از پیشگاه آن حضرت، با ایشان خداحافظی کنند.

این بود که امام رضا در هیچ شهری پیاده نمی شد مگر آنکه مردم نزد حضرت می آمدند و معارف دینی خود را می پرسیدند. آن حضرت صبح تا ظهر را به این کار اختصاص داده بود و در این فاصله یکسره به گفتگو و پاسخ به سؤالات مردم می پرداخت.

امام رضا با استفاده از موقعیت پیش آمده برای مردم احادیث بسیاری از پدر و از اجدادش و از امیرالمؤمنین و پیامبر برای مردم نقل می کرد و این گونه مردم با دستی پر از حضور حضرت باز میگشتند و حد اکثر استفاده را از فرصت پیش آمده میبردند و جلوه های نورانی امامت را بر فکر و قلب خود ثبت میکردند.