عیون اخبارالرضا (علیه آلاف تحیه و ثنا)  ( ج1، ص 117 ) شماره‌ی 307

موضوعات

معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > اعتقادات > معاد > بهشت و جهنم > جهنم > شفاعت
معارف دينی در کلام امام رضا (عليه السلام) > قرآن > تفسير آيات و سُوَر > تفسير آيه 28 سوره انبياء

خلاصه

حسين‌ بن خالد می‌گويد: از حضرت سوال کردم: يا ابن رسول الله معنی اين آيه چيست: (شفاعت نمی‌کنند مگر کسی را که خداوند بپسندد) فرمود: يعنی شفاعت نمی‌کنند مگر کسی را که خداوند دينش را بپسندد.

متن فارسی

حسين بن خالد می‌گويد: امام رضا عليه السّلام از پدرانشان عليهم السّلام از أميرالمؤمنين عليه السّلام از حضرت رسول صلّی الله عليه و آله روايت فرمود که هر کس به حوض من (حوض کوثر) ايمان نياورد، خداوند او را بر آن حوض نرساند و هر کس ايمان به شفاعت من نياورد، خداوند او را به شفاعت من نمی‌رساند. سپس فرمود: شفاعت من مربوط به کسانی است که مرتکب گناهان کبيره می‌شوند. و امّا نيکوکاران توبيخ نمی‌شوند. حسين‌ بن خالد می‌گويد: از حضرت سوال کردم: يا ابن رسول الله معنی اين آيه چيست: (شفاعت نمی‌کنند مگر کسی را که خداوند بپسندد) فرمود: يعنی شفاعت نمی‌کنند مگر کسی را که خداوند دينش را بپسندد. مؤلف می گويد: مؤمن کسی است که نيکی هايش او را شادان و بدی ها و سيئاتش او را ناراحت کند زيرا پيامبر(ص) فرمودند: هر کس نيکی اش او را خوشحال کند و بدی هايش او را ناراحت نمايد، مؤمن است و هر وقت از بدی های خود ناراحت شود، پشيمان می گردد و پشيمانی توبه است و توبه کننده مستحق شفاعت و آمرزش است و هر کس از بدی های خود ناراحت نشود مؤمن نيست و چون مؤمن نيست، مستحق شفاعت نخواهد بود، زيرا خداوند دين او را نمی پسندد.

متن عربی

حَدَّثَنَا أَبِی رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مَعْبَدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُوسَی الرِّضَا ع عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ ع عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَنْ لَمْ یُؤْمِنْ بِحَوْضِی فَلَا أَوْرَدَهُ اللَّهُ حَوْضِی وَ مَنْ لَمْ یُؤْمِنْ بِشَفَاعَتِی فَلَا أَنَالَهُ اللَّهُ شَفَاعَتِی ثُمَّ قَالَ ع إِنَّمَا شَفَاعَتِی لِأَهْلِ الْکَبَائِرِ مِنْ أُمَّتِی فَأَمَّا الْمُحْسِنُونَ فَمَا عَلَیْهِمْ مِنْ سَبِيلٍ قَالَ الْحُسَیْنُ بْنُ خَالِدٍ فَقُلْتُ لِلرِّضَا ع یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا مَعْنَی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ لا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضی‏ قَالَ لَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَی اللَّهُ دِينَهُ‏ قال المصنف المؤمن هو الذی تسره حسنته و تسوؤه سيئته‏لقول النبی ص‏ من سرته حسنته و ساءته سيئته فهو مؤمن و متی ساءه سيئته ندم عليها و الندم توبة و التائب مستحق للشفاعة و الغفران و من لم تسؤه سيئته فليس بمؤمن و إذا لم يکن مؤمنا لم يستحق الشفاعة لأن الله عز و جل غير مرتضی لدينه‏

مخاطب

جوان ، کارشناسان و صاحبنظران

قالب

سخنرانی ، کارگاه آموزشی ، کتاب معارفی