فصل دوم قرآن
قرآن صبحگاهی
برنامه صبحگاهی امام در خراسان چنین بود که پس از نماز صبح تا طلوع خورشید در سجاده خویش مینشست سپس از کیف چرمی خود که چند مسواک در آن بود مسواکها را بر میداشت و با هر یک یک بار مسواک می زد. پس از آن قدری کندر میجوید و آنگاه به خواندن قرآن مشغول می شد.
امام میفرمود: شایسته است که بعد از تعقیب نماز صبح، دست کم پنجاه آیه از قرآن مجید خوانده شود.»(من لا يحضره الفقيه، ج ۱، ص ۵۰۴، ج ۱۴۵۱)
تلاوت شبانگاهی
شبها هنگامی که برای خواب به بستر میرفت بسیار قرآن می خواند و هرگاه به آیه ای می رسید که در آن یادی از بهشت یا دوزخ بود می گریست و از خداوند درخواست بهشت میکرد و از آتش دوزخ به او پناه می برد.(عيون أخبار الرضا، ج ۲، ص ۱۹۴ - ۱۹۶، ح ۵ )
ختم قرآن
حضرت هر سه شبانه روز یک ختم قرآن می کرد و می فرمود:
اگر بخواهم کمتر از این زمان هم میتوانم ختم قرآن کنم؛ اما در ختم سه روز هیچ آیه ای را نمیخوانم مگر اینکه در آن می اندیشم که مقصود آیه چیست و برای چه نازل شده و زمان نزولش چه وقتی بوده از این جهت است که سه شبانه روز طول میکشد.(همان)
آداب قرائت سوره ها
هرگاه حضرت آیه «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را میخواند، آهسته می گفت: «الله احد» ( خدا یکتاست)؛
و وقتی سوره تمام می شد سه بار می گفت: «كَذلِكَ اللَّهُ رَبُّنا» ( این چنین است پروردگار ما؛
و هنگامی که آیه «قُلْ يا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ» را میخواند، آهسته می گفت: «یا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ» و پس از فراغ از آن سوره سه بار می گفت: «رَبِّي الله و دینی الإسلام (پروردگارم خداست و آیینم اسلام است؛
و چون سوره «تین» را میخواند پس از خواندن سوره می گفت: «بلی و آنا عَلَى ذَلِكَ مِن الشَّاهِدین آری) چنین است و من بر آن شهادت میدهم؛
هنگامی که حضرت سورة «لا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ» را قرائت می کرد، پس از خواندن سوره میگفت: سبحانك اللهم ( منزهی پروردگار من)؛
و چون در سوره جمعه، آیه «قُلْ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَ مِنَ التِّجَارَةِ» را می خواند، می گفت: «لِلَّذِینَ اتَّقُوا»، سپس بقیه آیه را که وَاللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ است. قرائت می فرمود؛
و هرگاه از خواندن سوره فاتحه فارغ میشد، می گفت: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العالمين.»
همچنین هرگاه حضرت سوره «اعلی» را میخواند، آهسته می گفت: سُبحانَ رَبِّي الا على»
و هنگامی که «یا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا را در هر سوره قرائت می کرد، آهسته می گفت: «لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ .»(همان)
قرآن هدیه ای
یکی از چیزهایی که امام هدیه میداد قرآن بود به یاد دارم که حضرت در سفر به خراسان مدتی در قادسیه اقامت داشت یک روز غلام ایشان آمد و بسته ای را از طرف ایشان به من داد بسته را که باز کردم، یک جلد کلام الله مجید و مقداری دینار در آن بود.(بصائر الدرجات في فضائل آل محمد ، ج ۱، ص ۲۴۶، ح ۸)