وداع با خانه خدا

عمره امام پایان یافت حضرت قصد وداع با خانه خدا را داشت. هنگام بیرون رفتن جمعی از ما شیعیان افتخار همراهی ایشان را داشتیم. امام از طرف رکن شامی به سوی باب حناطین که رو به روی همان رکن بود آمد. در صحن مسجد پشت کعبه ایستاد و دستهایش را به دعا بلند کرد و در همان حال رو به ما کرد و فرمود اینجا بهترین جایی است که شخص در آن حاجتش را از خدا میطلبد خواندن نماز در اینجا برابر با شصت سال یا شصت ماه نمازی است که در دیگر مکانها خوانده شود.»

آنگاه امام به سمت درهای مسجد رفت وقتی نزدیک در مسجد رسید، دست به دعا برداشت و این عبارت را گفت: «اللَّهُمَّ إِنِّي خَرَجْتُ عَلَى أَنْ لَا إله إلا أنت»؛ ( پروردگارا! من با عقیده به اینکه جز تو معبودی نیست از خانه ات خارج می شوم آنگاه به سجده افتاد، و پس از سجده از جا برخاست و دوباره رو به کعبه کرد و این گونه دعا کرد: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَنقَلِبُ عَلَى أنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ»؛ ( بار خداوندا! من باز می گردم با اعتقاد به اینکه جز تو معبودی نیست)(عيون أخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۰، ج ۴۲ و ص ۲۱، ج ۴۳.)