من لم يَشْكُرِ الْمُنْعِم مِنَ الْمَخْلُوقِينَ لَمْ يَشْكُرِ اللَّهَ عَزَّ وَ جل(1).(ابن بابویه، محمد بن علی (شیخ صدوق)، عیون اخبار الرضا ، ج ۲، ص ۳)
هر کس پاس نعمت و مهر دیگران را ننهد، خداوند بلند مرتبه را سپاس نگزارده است.
32
طوبى لمن شَغَلَ قَلْبَهُ بِشَكْرِ النَّعْمَةِ(1).(محمد باقر مجلسی، بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۳۵۳)
خوشا به حال کسی که قلبش را پیوسته به شکرگزاری در برابر نعمتهای خدا مشغول داشت.
76