انگشتر

بسیاری از شیعیان را میشد از انگشتر عقیقی که در دست راستشان بود شناخت. این از دستورهای امام به شیعیان بود. ایشان می فرمود: «انگشتر عقیق، فقر را از بین میبرد و نفاق را از دلهای مردم زایل میکند. شیعیان نیز معمولاً دنبال عقیق بودند.

خود امام نیز دو انگشتر به دست میکرد یک انگشتر را که از پدرشان موسی بن جعفر به ارث برده بود و روی نگین آن عبارت «حَسْبِيَ اللَّهُ» حک شده بود و یک شاخه گل و یک هلال هم در بالای آن نقاشی شده بود. روی انگشتر دیگر امام عبارتی نقش بسته بود که ما نمی دانستیم چیست یک روز یونس بن عبدالرحمن از امام پرسید که روی نگین شما چه عبارتی نوشته شده است؟ امام فرمود: نقش نگین من این است: ما شاء الله لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ.»

روز دیگری نیز سخن از نوشته های روی انگشتر شد. امام از نقش انگشتر حضرت عیسی یاد کرد و فرمود روی انگشتر ایشان این دو جمله بود که آنها را از انجیل گرفته بود خوشا به حال بنده ای که به واسطه او خداوند به یاد آورده میشود و بدا به حال بنده ای که به واسطه او خداوند فراموش می گردد.(الکافی، ج ۶، ص ۴۷۳، ج ۴ و ۵ و ص ۴۷۱، ج ۶)