خبر لوح و نامهای ائمه اطهار علیهم السلام
هنگامی که حضرت باقر در بستر شهادت بود، فرزندش حضرت صادق ام را خواست تا او را جانشین خود گرداند برادر حضرت باقر زید بن علی گفت اگر در مورد من همچون حسن و حسین رفتار میکردی بی جا نبود یعنی مرا جانشین خود میکردی حضرت فرمود: امانت ها به شباهت ها نیست و خلافت با روشها نمیباشد بلکه اینها اموری است که از قبل در مورد حجتهای خداوند عزوجل تصمیم گیری شده است.
آن گاه حضرت جابر بن عبدالله را صدا زد و به او فرمود: ای جابر جریان آن صحیفه ای که دیدی بگو جابر گفت بله نزد مولایم حضرت فاطمه دختر رسول الله ﷺ رفتم تا ولادت حسین اسلام را تبریک گویم دیدم در دست حضرت صحیفه ای است که میدرخشد، عرض کردم ای سرور زنان این صحیفه که نزد شماست چیست؟ فرمود: نامهای پیشوایان و امامان از فرزندانم در آن است و در روایتی فرمود: این لوحی است که خداوند عزوجل به رسولش داده و در آن است نام پدر و نام شوهر و نام دو پسرم و نامهای اوصیا از فرزندانم پدرم این را به من داده است تا مرا خوشحال کند.
گفتم بده تا ببینم، فرمود: اگر ممنوع نبود میدادم ولی جز پیامبر یا وصی او یا خاندان او کسی آن را لمس نمیکند ولی می توانی نگاه کنی به درون آن جابر گوید نگام کردم دیدم نوشته است: ابوالقاسم محمد بن عبدالله المصطفى مادرش ،آمنه ابوالحسن على بن ابى طالب المرتضى مادرش فاطمه بنت اسد بن هاشم بن عبد مناف ابو محمد الحسن بن على البر، ابو عبد الله الحسين بن على التقی، مادرشان فاطمه دختر محمد ، ابو محمد على بن الحسين العدل مادرش شهر بانو دختر یزدجرد، ابو جعفر محمد بن على الباقر مادرش ام عبدالله دختر حسن بن علی بن ابی طالب، ابو عبدالله جعفر بن محمد الصادق مادرش ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر ابو ابراهیم موسی بن جعفر مادرش جاریه ای به نام حمیده، ابوالحسن علی بن موسی الرضا مادرش جاریه ای به نام نجمه ابو جعفر محمد بن علی الزکی مادرش جاریه ای به نام خیزران ابوالحسن علی بن محمد الامين مادرش جاریه ای به نام سوسن ابو محمد حسن بن على الرفيق مادرش جاریه ای به نام سمانه که کنیه اش ام الحسن است، ابوالقاسم محمد بن الحسن که محب خداست مادرش جاریه ای است به نام نرجس - صلوات خدا بر همه ایشان باد .
مؤلف گوید جریان نوشته مذکور در روایات متعددی وارد شده است و مضمون آن را با تفاوتهایی بزرگان شیعه مثل شیخ صدوق رحمه الله در کتابهای خود و شیخ طوسی و شیخ مفید و شیخ طبرسی و نعمانی و کلینی و دیگران در کتابهای خویش ذکر کرده اند.