امام احادیثی را درباره غلات که آسیبهای بسیاری به مذهب شیعه وارد میکردند فرمود خداوند غلات را از رحمتش دور گرداند. ای کاش یهودی بودند ای کاش مجوسی بودند ای کاش نصرانی بودند. ای کاش قدری مذهب بودند (قدریه قومی هستند که میگفتند همگی افعال و اعمال ایشان مخلوق خودشان است و خدا اعمال قضایی نیست. عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۴۸۶) کاش از مرجئه بودند، (مرجئه فرقه ای از مسلمانان هستند که به عقیده ایشان با بودن ایمان، هیچ معصیتی ضرر نمی رساند، همان طور که با کفر هیچ طاعتی سود نمیدهد همان ایشان را از این رو مرجئه نامیده اند که حکم مرتکبین به کبائر را به روز قیامت موکول می کنند، همان و نیز رسول جعفریان، مرجئه، تاریخ و اندیشه، ص ۸۰) ای کاش حروری (حروریه طائفه ای از خوارج هستند که از علی اله بیزاری جستند و به کفر او گواهی دادند و این عنوان منسوب به خرورا دهکده ای در بیرون کو فه است زیرا این فرقه کار خود را در آنجا انجام دادند؛ عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۴۸۷) بودند ( یعنی غالی از همه منحرفین بدتر است.) آنگاه فرمود: با اینان ( یعنی غلات ،همنشینی رفاقت و دوستی نکنید و از آنان بیزاری بجویید خداوند از آنان بیزاری جسته است. (عيون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۴۸۸ )