خطر امام رضا بر حکومت مأمون

اکنون خيال مأمون از جانب فضل آرام و راحت گشته است. لیکن خطر بزرگ دیگری که هماره وی را نگران ساخته است، خطر علی بن موسی و تشکل همسوی وی میباشد. مأمون نتوانست از موقعیت حضرت بکاهد. موقعیت حضرت با اقدام های مأمون روز . افزون شد. حتی برای پراکنده کردن هواداران فضل بن سهل، مأمون از موقعیت و نفوذ کلام علی بن موسی استمداد نمود. هیچ تدبیری در کاهش موقعیت وی نتیجه نداده است توجه مردم به خصوص شیعه به سوی حضرت جذب شده است ان الرضا لما قدم من خراسان توجهت اليه الشيعة من الاطراف.(1) ۱. بحار، ج ۴۹، ص ۷۲. ) على بن موسی در تحلیل این موضوع این گونه ابراز میکند دشمنان ما (بنی امیه) هشتاد سال ما را علی و اولاد علی (را) لعن کردند و فضایل ما را پنهان نمودند و اموال فراوان هزینه کردند. بر ما دروغ بستند. اما خدا خواست که نام ما بلند آوازه شود و فضایل ما در میان مردم آشکار شود، والله تعالى يأبى لنا الا ان يعلى ذكرنا و يبين فضلنا.(2) ۲ عیون، ج ۲، ص ۱۷۵ ) اینک تلاشهای مأمون هم در جهت عکس منزوی ساختن حضرت به بار ننشسته است. آوازه عترت هر روز رساتر شده است. مأمون از این موقعیت در هراس است. چه چاره ای خواهد اندیشید؟