نام، لقب
نام شریف وى على لقب مشهورش رضا و کنیه معروفش ابو الحسن است.( ابن شهر آشوب، همان، ج ۴، ص ۳۹۶) کنیه خاص حضرت را ابو علی و ابو محمد نیز گفته اند. (همان) در علت ملقب شدن ایشان به رضا عده ای از دانشمندان اهل سنت این لقب را از جانب مأمون میدانند که امام را پس از پذیرش ولایت عهدی الرضا من آل محمد نامید. ( محمد بن جریر طبری، دلائل الامامة، ص ۱۸۳.) اما امام جواد این بیان را در حضور عده ای از یارانش رد کرد و فرمود: خداوند پدرم را رضا نامید. (ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۶، ص ۳۲۶؛ ابن جوزی، تذكرة الخواص، ص ۳۱۵؛ ابن خلکان همان، ج ۳، ص ۲۶۹؛ عبد الرحمن سیوطی، تاریخ الخلفاء، ص ۲۷۰ محمد ابن كثير، البداية و النهاية، ج ۱۰، ص ۲۲۴.)