نماز شب

سحرگاهان امام در حالی از خواب بر می خاست که لبهای مبارکش مشغول به تسبیح و تحمید و تکبیر و تهلیل و استغفار بود. نخست حضرت دندانهایش را مسواک میزد. سپس وضو میگرفت. آنگاه به نماز شب مشغول میشد هشت رکعت هر دو رکعت با یک سلام در رکعت اول هر نماز یک بار سوره «حمد» و سی بار سوره «توحید» را می خواند؛ بعد از نافله شب چهار رکعت نماز جعفر طیار را به جای می آورد و آن را از عبادت های شبانگاهی بر می شمرد. بعد از نماز جعفر به دو رکعت نماز دیگر مشغول می شد در رکعت اول سوره ملک را پس از سوره حمد قرائت می کرد و در رکعت دوم، سوره انسان را می خواند.

آنگاه حضرت نماز شفع را به این شیوه شروع می کرد: در هر رکعت یک بار سوره حمد و سه بار توحید را میخواند. هنگامی که سلام نماز شفع را می داد، بر می خاست و نماز وتر نماز یک رکعتی را آغاز می کرد نماز وتر امام این چنین بود پس از سوره حمد سوره توحید را سه بار و هر یک از سوره های فلق و ناس را یک بار میخواند و آنگاه دست به قنوت بلند میکرد و این دعا را میخواند

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اللَّهُمَّ اهْدِنَا فِيمَنْ هَدَيْتَ وَ عَافِنَا فِيمَنْ عَافَيْتَ وَ تَوَلَّنَا فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ وَبَارِكْ لَنَا فِيمَا أَعْطَيْتَ وَ قِنَا شَرَّ مَا قَضَيْتَ فَإِنَّكَ تَقْضِي وَلَا يُقْضَى عَلَيْكَ إِنَّهُ لَا يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ وَلَا يَعِزُّ مَنْ عَادَيْتَ تَبَارَكْتَ رَبَّنَا وَتَعَالَيْت.

بارالها بر محمد و آل او درود فرست و ما را در زمره کسانی که هدایت فرموده ای هدایت فرما و از کسانی که عافیت بخشیده ای قرار ده و ما را مورد مهر قرار ده در میان آنان که به ایشان مهر ورزیدی و به آنچه را که بر ما ارزانی داشته ای برکت عطا فرما و ما را از شری که برای معصیت کاران مقرر داشته ای حفظ کن؛ زیرا تویی که فرمان میدهی و کسی نیست که به تو فرمان دهد مشیت و خواست تو در سراسر هستی نافذ است و بس و همانا خوار نگردد؛ آنکه تو او را مورد لطف قرار داده و دوست خود گرفته ای و عزیز و محترم نباشد آنکه او را دشمن داشته ای؛ والا و بزرگ و رفیعی ای پروردگار ما

حضرت پس از این دعا هفتاد بار میگفت: «اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوبَةَ.» آنگاه به رکوع و سجده می رفت و از نماز فارغ می شد و به تعقیبات نماز می پرداخت.(. عيون أخبار الرضا، ج ۲، ص ۱۹۴ - ۱۹۶، ح ۵)