نهی از منکر خانوادگی

زید بن موسی برادر امام بود او سال ۱۹۹ قمری در بصره شورش کرد و خانه های بنی عباس را به آتش کشیده و تخریب کرده بود و به همین دلیل او را زید النار - زید آتش - میخواندند او را دستگیر کردند و نزد خلیفه آوردند؛ ولی خلیفه او را به احترام امام بخشید و برای حضرت نیز پیام فرستاد که او را به احترام شما بخشیدم.

زید را نزد امام آوردند و حضرت وی را سرزنش کرد و گفت: «تو آزادی هر کجا که میخواهی برو. سپس حضرت سوگند یاد کرد که با او تا زنده است، سخن نگوید.

من تازه از بغداد به خراسان آمده بودم و خانواده ما از دیرباز به خاندان عصمت ارادت داشت؛ از این رو در ایام اقامتم مجالس امام را غنیمت می شمردم روزی در مجلس على بن موسى الرضا بودم و امام مشغول گفت و گو با شیعیان بود در گوشه ای دیگر از مجلس زید بن موسی برای حاضران سخن میگفت وی آن چنان خطیبانه و بلند سخنرانی می کرد که صدایش به گوش امام میرسید او به مردم فخر می فروخت که ما خانواده اهل بیت چنان و چنینیم به مراتب از شما مردم برتریم و .... مردم هم محو سخنان او بودند.

ناگاه امام به او رو کرد و فرمود:

ای زید آیا حرفهای نقالان و قصه گویان کوفه تو را مغرور کرده است؟ آیا فریب این روایت آنان را خورده ای که میگویند چون فاطمه عفت خود را حفظ کرد خداوند آتش را بر ذریه او حرام نموده است؟ به خدا سوگند این روایت فقط برای حسن و حسین و فرزندان بی واسطه آن حضرت است. آیا این پذیرفتنی است که پدرت موسی بن جعفر ما پیوسته اطاعت خدا کند روزها را روزه بگیرد و شبها را به نماز و عبادت زنده بدارد و تو برعکس معصیت و نافرمانی خدا کنی؛ پس در روز رستاخیز هر دو در عمل مساوی باشید و جزای هر دو بهشت باشد؟ اگر این گونه باشد که بی تردید تو عزیزتر از پدرت نزد خدا هستی زیرا او با طاعات خود سزاوار بهشت شده است و تو بی طاعت و با معصیتت همان پاداش را گرفته ای مگر نشنیده ای که جدمان علی بن الحسین فرمود: برای نیکوکار ما دو برابر پاداش و برای بدکار ما دو برابر کیفر است.»

آنگاه امام رو به من درباره فرزند ناخلف نوح سخن گفت و آیه « يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ ، ای نوح به درستی که او (فرزندت) از اهل تو نیست؛ زیرا عملش نادرست است.(سوره هود، آیه ۴۶) را تلاوت کرد و ادامه داد که او پسر واقعی نوح بود؛ اما از آنجا که خداوند عزوجل را نافرمانی کرد، خداوند او را نپذیرفت و ما اهل بیت نیز این چنین هستیم هر کس از ما نافرمانی خدا را کند، از ما نیست و تو ای حسن اگر خداوند را اطاعت کنی، از ما اهل بیت خواهی بود.»(عيون أخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۵۷، ح ۱ و ۲.)