روزه داری

از وسیله های سازندگی انسان و مخالفت با خواسته های نفسانی روزه داری است روزه داری در تسلط انسان بر نفس اماره نقش محوری ایفا می نماید. به خاطر نقش مهم روزه در پاکی افراد و جامعه یکی از سنت ها و احکام سابقه دار در میان امت های گذشته و ادیان آسمانی روزه داری بوده است. قرآن به پیشینه آن این گونه اشاره می کند یا ایها الذین امنوا كتب عليكم الصيام كما كتب على الذين من قبلكم لعلكم تتقون،(1) ۱. بقره، ۱۸۰ ) «روزه به شما همانند دیگر ملتهای پیش مقرر شده است تا شاید با روزه داری به تقوا و پرهیز کاری روی آورید. »

انبیا و امامان از این روش در ساختن خویش بیشترین بهره را بردند. امام رضا فردی بود که بسیار روزه می گرفت و سه روز روزه در ماه را هیچ گاه ترک نمینمود می فرمود سه روز روزه در ماه معادل روزه همه روزهاست و كان كثير الصيام فلا يفوته صيام ثلاثة ايام في الشهر و يقول ذلك صوم الدهر(1) ۱ عيون، ج ۲، ص ۱۹۸، مناقب، ج ۴، ص ۳۸۹، فصول المهمة، ج ۲، ص ۹۹۸ )

آن مقدار به روزه اهمیت می داد که هنگام عزیمت از مدینه به مرو در بین راه هر جا منزل می گزید قصد اقامت ده روز مینمود و روزه میگرفت.(2) ۲ عیون ، ج ۲، ص ۱۹۴. )

در مورد روزه ماه رمضان و فضیلت ماه رمضان حدیث مفصلی از علی بن موسی آمده است.(خطبه رسول الله : از زبان حضرت نقل شده است.)

 قد اقبل اليكم شهر الله بالبركة والرحمة والمغفرة شهر هو عند الله افضل الشهور... هو شهر دعيتم فيه الى ضيافة الله أنفاسكم فيه تسبيح نومكم فيه عبادة و عملكم فيه مقبول و دعاؤكم فيه مستجاب و....(3) وسائل، ج ۷، ص ۲۲۷، امالی صدوق، ص ۹۵، مجلس ۲۰، حدیث ۴. )

ماه خدا به سوی شما با برکت و رحمت و بخشش روی آورده است. این ماه برترین ماه ها نزد خداست. در این ماه به مهمانی خدا دعوت شدید. نفس هایتان در این ماه تسبیح خدا و حتی خوابتان عبادت است. اعمال شما مقبول خدا و دعاهای شما مستجاب است. دعای نورانی سحرهای ماه رمضان نیز از زبان مبارک و نورانی امام رضا وارد شده است که فرمود: امام باقر در سحرها این دعا را میخواندند اللهم اني أسألك من بهائك....(4) اقبال الاعمال، ص ۳۴۵ )