تأکیدهای قرآن مجید بر تبعیت از اولیای الهی
در قرآن مجید آیاتی مستقل صریح و روشن بیانگر این اصل تربیتی است که انسانها باید اولیای الهی و واسطه های هدایت و رحمت را بشناسند و از آنان برای یافتن و گام نهادن در صراط مستقیم تبعیت کنند به نمونه هایی از این آیات اشاره می کنیم:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ :(تویه (۹) ۱۱۹) اى انسانهای مؤمن ضمن کسب تقوا، همواره با صادقین همراه باشید.
این آیه شریفه با تأکید ویژه به همراهی با سفرای الهی و اوصیای معصوم فرمان می دهد. در این آیه توصیه به تقوا بیانگر این معناست که این مصاحبت تبعیت اطاعت و ملازم بودن باید با قدرت عزم و تصمیم جدی همراه باشد؛ زیرا تقوا در مصاحبت این پیام را دارد که هم صادقین را درست بشناسید و هرگز غیر صادقین را با صادقین اشتباه نکنید و هم بعد از شناخت، لحظه ای درنگ نکرده همواره با کمال جدیت و با همه وجود همراهی با صادقین را رعایت کنید. نمونه ای از این تبعیت و همراهی را در روش مولا علی الله نسبت به پیامبر اکرم می یابیم آنجا که می فرماید:
«و لقد کنت اتبعه اتباع الفصيل إثر أمه يرفع لي في كل يوم من أخلاقه علماً و يأمرني بالاقتداء به» (نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲) تبعیت من از پیامبر گرامی به حدی بود که از او لحظه ای جدا نمی شدم و هر روز نکته ای از اخلاق نیک و پسندیده خودش به من می آموخت و به من فرمان می داد که از آن پیروی کنم.