امر به اطاعت از خدا، رسول و اولی الامر     

      «أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولى الأَمْرِ مِنكُمْ »( نساء (۴): ۵۹): از خداوند اطاعت کنید و از رسول و اولی الامر نصب شده در میان شما اطاعت          کنید.

     در این کریمه به همان صورتی که به اطاعت از رسول گرامی له توصیه شده بدون تکرار امر و به همان وجه به تبعیت از صاحبان حقیقی امر و ولایتمداران دستور داده شده است. کسانی که در کنار پیامبر گرامی اسلام ﷺ اطاعت از آنان  الزامی شناخته شده قطعاً موالیان و والیان راستین هستند و اساساً بدون اطاعت والیان امر اطاعت از خدا و رسول امکان ندارد از امام صادق الله نقل شده که فرمود:

        إنه من أتى البيوت من أبوابها اهتدى و من أخذ في غيرها سلك طريق الردى وصل الله طاعة ولى أمره بطاعة رسوله وطاعة رسوله بطاعته فمن ترك طاعة ولاة الأمر لم يطع الله ولا رسوله و...(بحار الأنوار، ج ۶۶، ص ۱۰.) تنها کسانی که از باب ولایت به بیوت هدایت و سعادت گام نهاده اند هدایت یافته اند و کسانی که در غیر این مسیر راه می پیمایند در راه ضلالت و پستی گام می نهند در واقع اطاعت اولوا الامر و اطاعت رسول در پرتو اطاعت الهی خواهد بود و اگر کسی اطاعت اولوا الامر را ترک کند در واقع خدا و پیامبرش را اطاعت نکرده است.

     تولی تبعیت و اطاعت از اولوا الامر به همان حدی معتبر است که اطاعت از رسول گرامی دارای ارزش و بهاست و خداوند این اطاعت را اطاعت از خود دانسته و فرموده است: «من يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ الله» (۲ نساء (۴) ۸۰)؛ هر کس رسول خدا را اطاعت کند به طور قطع خدای متعال را اطاعت کرده است.