ولادت

پس از گذشت پانزده روز از شهادت امام صادق(1)(۲۵ شوال ۱۴۸ هجری قمری روز شهادت امام ششم) حضرت علی بن موسی الرضا در روز یازدهم ذیقعده سال ۱۴۸ هجری قمری در مدینه النبی پای به عرصه گیتی نهادند(۲).(المتنا، ج ۲، ص ۷۶ جلاء العيون، ص ۹۲۹ کافی، ج ۱، ص ۴۸۶ اعلام الوری ص ۳۵۳؛ اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۱۲: بحار الانوار، ج ۴۹ باب ۱ حدیث ۳، ص ۳: وقایع الايام، ص ۹۰) 

یکی از آرزوهای امام صادق این بود که زنده باشد و نوه اش (امام رضا ) را زیارت کند. به همین جهت امام موسی کاظم می فرماید مکرر پدرم به من می فرمود: عالم آل محمد در صلب تو است و ای کاش او را درک می کردم و ...(3)(وقایع الايام، ص ۹۱؛ سیره عملی اهل بیت، ص ۵)

درباره روز ولادت آن حضرت اختلاف است؛ بعضی پنج شنبه و بعضی جمعه ذکر نمودند(4).(بحار الانوار، ج ۴۹ باب ۱، حدیث ۱۷ تا ۲۱ اعیان الشیعه ج ۲، ص ۱۲؛ تقویم شیعه، ص ۲۷۴)

در تاریخ ولادت نیز اختلاف است. بعضی آن را یازده ذیقعده سال ۱۵۳ و بعضی یازدهم ربيع الاول سال ۱۵۳ دانسته اند(5).(همان مدارک) ولی مشهورترین همان دیدگاه شیخ مفید و کلینی است؛ آنها روز یازدهم ذیقعده سال ۱۴۸ هجری قمری را روز ولادت امام میدانند(6).(عیون اخبار الرضاج ۱، ص ۳۴؛ اصول کافی ج ۱، ص ۴۸۶؛ ارشاد مفید (ترجمه) ص ۵۹۰ : المتنا، ج ۲، ص ۷۶)

نوزاد در دامان پدر و مادر

آنگاه که چشمان امام هفتم به قدوم مبارک نوزاد عزیزش روشن شد دستور فرمودند تا او را بیاورند.

آن حضرت را در پارچه سفیدی پیچیده (قنداقه) و به محضرش آوردند. امام هفتم در گوش راست او اذان و در گوش چپ او اقامه تلاوت نمود و آب فرات به کام مبارک ایشان ریخت و سپس او را به مادر مکرمه اش نجمه برگردانید(۱).(بحار الانوار، ج ۴۹ باب ۱ حدیث ۱۴، ص ۹ وقائع الايام، ۱۹۰ تقویم شیعه ص ۲۷۵)