همراه قرآن

امام رضا ها که خود روح قرآن است پیوسته با این کتاب عزیز مأنوس بود. سخن و منش امام قرآنی بود و دوست و دشمن بر اینکه آن حضرت تجسم بارز کتاب خدا بود اتفاق نظر دارند. ابراهیم بن عباس صولی (م) ۲۴۷ ق از عالمان و شاعران بزرگ اهل سنت مدتی در خدمت امام هشتم بوده است. او میگوید: مأمون با سؤالات گوناگون و متعدد خود میخواست تا دانش علی بن موسی را آزمایش کند. امام نیز تمام سؤالات را به صورت کامل با استناد به قرآن پاسخ میداد. پاسخها سخنان و مثالهای علی بن موسی همگی از آیات قرآن بود.

هر روز صبح پس از تعقیبات نماز صبح به تلاوت قرآن مشغول میشد و میفرمود شایسته است که بعد از تعقیب نماز صبح دست کم پنجاه آیه از قرآن مجید خوانده شود.

شبها نیز پیش از آنکه به بستر خواب برود، بسیار تلاوت قرآن می کرد و در هنگام قرائت قرآن هر گاه به آیه ای که در آن ذکری از بهشت یا دوزخ بود میرسید میگریست و از خداوند درخواست بهشت میکرد و از آتش دوزخ بدو پناه میبرد. گاه هر سه شبانه روز یک ختم قرآن می کرد. 

امام وقتی به دعبل خزاعی لباسی را هدیه کرد فرمود این پیراهن را نگاه دار که در آن هزار شب و هر شب هزار رکعت نماز گزارده و هزار بار قرآن را در این پیراهن ختم کرده ام.

 از جمله هدایایی که امام به برخی از یاران خویش نظیر احمد بن محمد بزنطی اهدا فرمود یک جلد کلام الله مجید بود. (کتاب من لا يحضره الفقيه ج ۱، ص ۵۰۴ عیون اخبار الرضا ال : ج ۲ ص ۱۸۰ ح ۴ وح ۵، الامالي صدوق ص ۷۵۸ ح ۱۰۲۳۱۴۵۱ الأمالی، طوسی: ص ۳۵۹ ح ۷۴۹ ، بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۲۴۶ ح ۸)