سران منحرفان
فتنه انگیزان واقفیه تنی چند از کارگزاران امام کاظم بودند. آنان که در شهرهای مختلف حضور داشتند خزانه داران اموالی بودند که شیعیان به عنوان خمس یا هدیه برای امام هفتم الا ارسال می کردند.
سه نفر در این ماجرا عروسک گردانان اصلی بودند علی بن أبی حمزه بطائنی زیاد بن مروان قندی و عثمان بن عیسی رواسی
از طرف حکومت امام کاظم متهم بود که از اطراف بلاد اسلامی برای ایشان پول فرستاده میشود تا ایشان سپاهی را تجهیز و علیه نظام عباسی قیام کند از این رو تمام کارهای مالی حضرت به شدت از ناحیه جاسوسان رصد میشد. سیره امامان این گونه بود که اموال دریافتی را بین فقرا و نیازمندان تقسیم می کردند. اما جو منفی به وجود آمده سبب شد تا امام اموال را به صورت مستقیم دریافت نکند و از تقسیم آن نیز خودداری کند وکیلان متعدد امام که به عنوان کارگزار ایشان در شهرها حضور داشتند وظیفه دریافت اموال را عهده دار بودند. آنان پس از امامت امام رضا الله اموال را به ایشان بازگرداندند. اما سه نفر یاد شده مبالغ هنگفتی در اختیار داشتند و از بازگرداندن آن اموال به امام رضا خودداری کردند نزد ابی حمزه بطائنی سی هزار دینار و
نزد زیاد بن مروان قندی هفتاد هزار دینار و نزد عثمان بن عیسی رواسی سی هزار دینار و شش کنیزک بود.
دنیا دوستی و مقام پرستی سبب شد که آنها از تسلیم این اموال به فرزند امام کاظم له و جانشین ایشان سر باز زنند.
وقتی امام رضا(علیه السلام) به عثمان بن عیسی در مصر نامه نوشت و از او خواست تا اموال را بیاورد در پاسخ نوشت پدرت نمرده است پدر تو زنده و پاینده است و هر کس بگوید مرده یاوه گفته است.
آنان با این شیوه مردم را فریب میدادند و اموال بسیاری را گرد می آوردند.(عیون اخبار الرضا ل ج ۱ ص ۱۱۳، الغيبة، طوسی ص ۴۷.)