گریه بر سیدالشهداء
یاد امام حسین و همچنین توجه ویژه به محرم و تربت حسینی در زندگی امام هشتم نمود ویژه ای داشت اهتمام ویژه امام به بزرگداشت دهه اول محرم سبب شد تا شیعیان این ایام را همیشه در سوگ سید الشهداء بنشینند. علی بن موسی الرضا می فرمود: پدرم که درودهای خدا بر او باد وقتی ماه محرم میرسید خندان دیده نمیشد و اندوه بر او چیره میشد تا این ده روز به پایان برسد.
قتی روز دهم میرسید آن روز روز عزا و اندوه و گریه اش بود و می فرمود این همان روزی است که حسین که درودهای خدا بر او باد، در آن کشته شد.
ریان بن شبیب که از شاگردان قمی امام رضا الله بود، روایات بسیاری درباره محرم و امام حسین از امام هشتم شنیده است. امام به او فرمود:
ای پسر شبیب اگر برای چیزی گریه میکنی برای حسین بن علی بن ابی طالب اله گریه کن او همانند قوچ، سر بریده شد و هجده مرد از خانواده اش همراه او کشته شدند این کشته شدگان هیچ همانندی در زمین نداشتند.
ای پسر شبیب اگر برای حسین ، چنان گریه کنی که اشکهایت بر گونه ات جاری شوند خداوند همه گناهانت را از کوچک و بزرگ و کم و زیاد می آمرزد.
ای پسر شبیب اگر خوش حال میشوی که خدای عزوجل را ملاقات کنی و گناهی نداشته باشی حسین الله را زیارت کن
ای پسر شبیب اگر خوش حال میشوی که با ما اهل بیت در درجه های عالی بهشت باشی بر اندوه ما اندوهگین باش و بر خوش حالی ما خوش حال باش و همواره ولایت ما را داشته باش( عيون اخبار الرضا ال : ج ۱ ص ۲۹۹ ح ۵۸ الأمالي، صدوق: ص ۱۹۰ ح ۱۹۹.)