بشارت ظهور
شیعیان باید آهسته آهسته با مفهوم غیبت امام آشنا می شدند. حتی برای بسیاری از شیعیان غایب شدن یک امام و چگونگی برخورداری از نعمت امامت در دوران غیبت چندان روشن نبود. اما روزگار به سویی حرکت میکرد که امامان نمیتوانستند به راحتی به هدایت مردم بپردازند. از این رو امام هشتم نیز از فرصتهای مختلف برای معرفی جایگاه امامت سود جستند و گاهی نیز بشارت تولد امام مهدی و همچنین ویژگیهای ایشان را برای برخی از شیعیان درجه یک بیان میداشتند ایشان بدینسان مردم را برای عصر غیبت آماده می ساختند دعبل خزاعی از شاعران شیعی زمان بود که پس از آنکه امام ولایت عهدی را پذیرفت خود را به خراسان رساند و اشعاری را در مدح اهل بیت سرود نام یکی از این اشعار مدارس آیات بود. دو بیت از اشعار دعبل درباره قائم آل محمد بود او بدون اینکه اطلاعات چندانی در این باره داشته باشد این ابیات را سروده بود:
خروج امام لا محالة خارج يقوم على اسم الله والبركات
يميز فينا كل حق و باطل ويجزى على النعماء و النقمات( ترجمه به یقین وقوع خروج امامی که ناچار خارج شود و به نام خدا همه برکات را همراه خود می آورد حتمی است و در میان ما هر حقی را از باطل جدا می سازد و بر نیکی و بدی جزا میدهد هر کس عملی نیکو کرد پاداش خیر و هر که بدی کرد سزای بد به او میدهد.)
امام ، پس از شنیدن این ابیات به شدت گریست و پس از لحظاتی سر خود را بالا آورد و به دعبل فرمود ای خزاعی روح القدس از زبان تو این دو بیت را سرود و سخن گفت. آیا میدانی آن امام کیست و در چه زمانی قیام میکند؟
دعبل جواب داد خیر ای سرورم جز اینکه شنیده ام امامی از شما خاندان خروج میکند و روی زمین را از فساد پاک و جهان را پر از عدل و داد می کند.
حضرت فرمود ای دعبل امام پس از من فرزندم محمد است و پس از محمد پسرش علی و پس از وی فرزندش حسن و فرزند او حجت قائم است که در زمان غیبتش انتظار او را کشند و در زمان حضور و ظهورش بر همه جهانیان مطاع و فرمانده باشد و اگر از روزگار باقی نماند مگر یک روز خداوند آن یک روز را طولانی میکند تا او خارج شود و روی زمین را پر از عدل و داد کند همچنان که پر از ظلم و جور شده است و اما کی و در چه وقت این واقعه روی خواهد داد؟ این مانند خبر دادن به وقت قیامت است.( عیون اخبار الرضا الله (ترجمه) ج ۲ ص ۶۵۶ ، ۳۵ راوی دعبل بن علی خزاعی)