بیست سال امامت
جمعه بیست و پنجم ماه رجب سال ۱۸۳ هجری بود که امام کاظم در سن پنجاه و پنج سالگی دعوت حق را لبیک گفت. این واقعه دردناک با دستور هارون در زندان سندی بن شاهک به وسیله سم به وقوع پیوست و آن حضرت در مقابر قریش بغداد رخ در نقاب خاک آسود.
در این سال تنها ۳۵ بهار از عمر پر برکت على بن موسى الرضا بزرگترین فرزند امام هفتم - سپری شده بود که باید به سوگ پدر می نشست. امام رضا پس از پدر مسئولیت سنگین امامت شیعه را به امر الهی عهده دار شد و شیعیان تا سال ۲۰۳ ق که آن حضرت در طوس به شهادت رسید از امامت ایشان برخوردار بود.
امام هشتم در دوره بیست ساله امامت خویش هفده سال و نیم را در مدینه و حدود دو سال و نیم را در خراسان سپری کرد.(الکافی ج ۱ ص ۴۷۶، تهذيب الأحكام ج ۶ ص ۸۱ الإرشاد ج ۲، ص ۲۴۷، عیون اخبار الرضا ج ۱ ص ۱۹۹ ح ۴.)