نماز عید

چون عید فطر (سال (۲۰۱) فرا رسید مأمون نزد امام رضا (ع) فرستاد و از او خواست که نماز و خطبه عید را برگزار کند تا کار ولایتعهدی استوار گردد و دلهای مردم و سپاهیان و درباریان آرام گیرد و فضل و کمال امام را بشناسند امام شروطی را که برای قبول ولا يتعهدی نهاده بود یادآوری کرد اما در برابر اصرار مأمون فرمود که همچون رسول خدا (ص) و امیر المؤمنین علی (ع) به نماز خواهد رفت و مأمون پذیرفت مردم و سپاهیان به دستور مأمون صبح زود در خانه امام رفتند امام بیرون آمد و رو به آسمان کرد با ذکر چهار تکبیر گفت: «الله اکبر، الله اکبر، الله اكبر على ما هدانا الله اكبر على ما رزقنا من بهيمة الأنعام، و الحمد لله على ما آبلانا امام سه بار این تکبیرها را تکرار کرد و همراهان امام نیز صدای خود را به تکبیر بلند کردند امام هر ده قدم اندکی می ایستاد و چهار مرتبه تکبیر میگفت. این خبر به مأمون رسید و فضل بن سهل به وی گفت اگر رضا با این روش به نمازگاه برسد، مردم مفتون و شیفته او خواهند شد نظر من این است که از او بخواهی بازگردد. مأمون نیز نزد امام پیغام فرستاد که ما به تو زحمت دادیم و تو را خسته کردیم و نمی خواهیم که به رنج افتی پس بازگرد امام نیز کفش خواست و پوشید و سوار شد و بازگشت. اما آن روز اختلاف و غوغایی میان مردم افتاد و کار نماز پریشان ماند ابن بابویه، ۱۴۰۴ ق، ج ۲، ص ۱۶۱ - ۱۶۲؛ اربلی، ۱۳۸۱ ق، ج ۳، ص ۱۰۶ - ۱۰۷) بدین گونه، برنامه ای که مأمون بدان وسیله میخواست اهداف خود را دنبال کند، به زیان او تمام شد.